Kleintje Cultuur – Evert Meilink

|
| Foto: |
kleintje cultuur


“Als ik kunst alleen maar leuk moest vinden, was ik allang gestopt”



BUITENPOST – Kunstenaar Evert Meilink is geboren en opgegroeid in Gramsbergen, maar woont al sinds 1993 in Buitenpost. Hij is als het ware opgegroeid tussen de bossen en dat ziet men ook terug in de prachtige schilderijen van de kunstenaar. Hierin is namelijk veel aandacht voor de natuur. Toch haalt Meilink zijn inspiratie niet uit de natuur hier. “Ik heb meer met de natuur in de Scandinavische landen”, vertelt de inwoner van Buitenpost. “Het landschap in Nederland haalt niet het beste in mij naar boven. Ik heb het gevoel dat ik niet wordt uitgedaagd door de natuur in de regio. Vandaar dat ik veel filmpjes van de Scandinavische cultuur bekijk”.

Meilink is al zijn hele leven bezig met kunst. Als kind was hij zowel op school als in zijn vrije tijd veel bezig met tekenen. “Ik was met weinig andere dingen bezig”, vertelt de kunstenaar. “Ik woonde op een boerderij, waar de natuur volop aanwezig was. Dat heeft mij ook zeker beïnvloed. Ik had al vrij snel een liefde voor de natuur ontwikkeld en dat probeerde ik middels kunst duidelijk te maken”. Met verschillende materialen maakte Meilink prachtige schetsen, tekeningen en schilderijen. Zijn voorliefde voor kunst wilde hij verder ontwikkelen op de Kunstacademie in Den Haag. “Dat heb ik dan ook gedaan en heb ik zeker geen spijt van gehad. In de jaren die volgden bleef ik voornamelijk de natuur schilderen, en dan met name de Scandinavische landschappen. Ik kijk films, waar ik vervolgens schetsen bij maak. Deze schetsen werk ik vervolgens uit tot een waardig schilderij”, aldus Meilink.

De kunstenaar is al van kleins af aan bezig met tekenen en schilderen en het is dus niet vreemd dat dit een van zijn grootste passies is. Toch doet hij het niet persé omdat hij het alleen maar leuk vindt. Volgens de kunstenaar zit er namelijk veel meer achter. “Wat ik er leuk aan vind?”, stelt Meilink zichzelf de vraag. “Nou, niet alles natuurlijk. Een kaartje krijgen met je verjaardag, dat is leuk. Als ik het alleen maar leuk moest vinden, was ik allang gestopt. Idealisme en vooral nieuwsgierigheid dekt de lading beter. Nieuwsgierigheid is een belangrijke drijfveer en dat geldt op heel veel terreinen. Het hoort erbij, bij het leven en bij je persoon. Je voelt dat het bij je past en het geeft voldoening om door te gaan, je ziet resultaat. En dan houd je het ook vol, ook als het tegenzit. De dingen moeten aan het licht komen. Er is een noodzaak en dat geldt voor alles. Met leuk heeft dat niets te maken”.

Tekenen en schilderen blijven echter wel voor altijd met Meilink verbonden. Dat is een ding wat zeker is en niet zonder reden. “Mensen die veel bezig zijn met kunst, kunnen misschien niet leven met de gang van zaken in het leven zelf. Ze gaan op zoek naar iets wat daarbij in de buurt komt. Een verlangen, een soort schoonheid. Dat mis ik in het dagelijks leven. Ik ervaar bijvoorbeeld ook pijn bij de teloorgang van de natuur. Daar kan ik niet mee leven. Middels mijn schilderijen probeer ik daardoor een eigen wereld te scheppen. Dat doe ik als kind al”.

Dagelijks schilderen doet Meilink niet, maar wel is hij er altijd mee bezig. Zijn schetsen van de Scandinavische cultuur maakt hij vanachter zijn computer, maar in zijn atelier is de kunstenaar slechts een aantal keren per week. Mede door deze reden exposeert hij momenteel nog vrij weinig. “Ik heb nu wel een expositie in Huis ter Heide, maar verder maak ik ook weinig schilderijen in een jaar. Het is ook een stukje onzekerheid. Ik schilder al dertig jaar lang, maar vraag mezelf vaak af wat ik nou daadwerkelijk laat zien. Ik wil verschillende beelden laten zien, en heb niet één stijl. Ik heb twee uitersten in me, waar ik me moeilijk een weg in weet te vinden. Bij andere kunstenaars zie je vaak een eenduidig beeld, maar dat heb ik niet. Daarnaast vind ik ook dat mijn werken goed moeten zijn. Als een kunstenaar tien tot twintig goede schilderijen maakt in het leven, is het genoeg. Op deze manier kun je ook het beste uit jezelf halen”.

|

UIT DE KRANT