Jan Willem Slotema over de coronacrisis

Het is weer stil buiten. Doodstil! Even daarvoor stond ik ’s avonds om klokslag acht uur nog buiten om samen met de buren en tienduizenden anderen in onze wijk en ons land drie minuten in mijn handen te klappen. Een brok in mijn keel en een vreemd onbestemd gevoel hadden de overhand terwijl ik in het donker klapte voor mensen die niet aanwezig waren, maar het zo, o zo hard verdienen. Zij die zich drie slagen in de rondte werken in ziekenhuizen om in de frontlinie zieken met het levensbedreigende coronavirus te verzorgen met de weinige middelen die er beschikbaar zijn. Ook in verzorgingstehuizen wordt er vaak met minder personeel een grote opgave gevraagd van hun. Om niet te vergeten de kraamverzorgsters die met de blijde ouders een heel andere kraamtijd meemaken, dan werd verwacht. Geen bezoek, maar gelukkig kunnen er kaarten worden gestuurd en foto’s van de geborene op diverse manieren worden verstuurd. Later kan dit dubbel en dwars feestelijk worden opgepakt. Ook elke avond drie minuten voor hen klappen zou geen overdaad zijn. Hopelijk komt er voor hen allen de waardering, ook op financieel terrein, voor nu en in de toekomst die ze jaren allang verdienen. Denk aan sterfgevallen, waar het rouwproces, crematies en begrafenissen in heel kleine kring plaatsvinden. Voor de radio was het geluid te horen van een coronapatiënt die door een longontsteking met grote moeite adem probeerde te halen. Verschrikkelijk, niet vol te houden. Het geluid ging mij door merg en been. Het overgaan van Eurovisie Songfestival, Koningsdag, Amstel Gold Race, EK Voetbal en sluiten van diverse winkels en horecabedrijven en alles wat nog volgt, staan, hoe moeilijk ook voor bedrijven die grote financiële gevolgen hebben, in het niets bij dit wereldwijd verstikkende virus. Een dag later luiden kerkklokken, en worden er al net als de dagen ervoor net zo vaak handen gewassen dan er schietgebedjes worden gedaan. Bij ons thuis is het al dagenlang stil. Komen kinderen en kleinkinderen normaal om de haverklap gezellig het huis binnenrollen, om daarna gelijk naar de koelkast of voorraadkast te gaan om te zien of er iets te snaaien valt, nu horen of zien we ze alleen via het mobiele netwerk. Ook het raadswerk voor de gemeente Westerkwartier staat bijna volledig stil. Waren we anders bijna alle avonden op pad met raads- en of fractieleden door het prachtige Westerkwartier om te vergaderen of te luisteren en te spreken met haar inwoners, nu staat door een duivelse sluipmoordenaar ook dit wereldje op de noodrem. Burgemeester Ard van der Tuuk van het Westerkwartier wist met hartverwarmende brieven aan inwoners en daarnaast een speciaal bericht aan kinderen ieder een hart onder de riem te steken. Een burgervader naar mijn en veler hart. Ook zullen velen door het verplicht thuis hun werk doen, samen met kinderen die via digitale lesprogramma’s hun schoolopdrachten uitvoeren, nu pas beseffen hoe het eenzamen, alleenstaanden en zieken soms al jarenlang vergaat. Gelukkig zijn er diverse acties opgestart om waar nodig telefonisch contact op te nemen, boodschappen te doen of andere noodzakelijke werkzaamheden te verrichten. Voelt u zich geroepen, bekijk social media en ongetwijfeld kunt u daarbij uw hulp aanbieden of om hulp en contact vragen.

‘Ook op afstand houden we elkaar vast’

De berichten waarin wordt gesproken over het enorme aantal personen die zullen overlijden door het coronavirus, spreken over en niet te beseffen gevolgen. Je durft niet te denken aan wie er in nabije omgeving bij kunnen horen. Er zelf van uitgaande dat onze moeders op een leeftijd van 94 en 96 jaar een gevaarlijke leeftijd hebben. Gelukkig wordt er dag en nacht gewerkt aan het trachten vaccins te ontwikkelen die de ellende wereldwijd kunnen stoppen, zodat we samen weer aan de toekomst mogen denken met allen die ons lief zijn weer dicht om ons heen en met kop en oren in de koelkast en voorraadkast. Even weer de allerkleinsten op schoot en wie weet voor één keer ook de grootsten stijf tegen ons. Niet alleen een wens voor ons, maar voor u allen.

Ik wens u in deze tijd van afstand, sterkte, gezondheid, vindingrijkheid, geduld en vooral vertrouwen in hen die zich met hart en ziel voor ons inzetten. Er komt een tijd dat we hopelijk ondanks alles met gepaste trots terugkijken op de wijze waar we dit samen hebben opgepakt.

Vriendelijke groeten, Jan Willem Slotema

Vader – opa / Raadslid CDA-Westerkwartier

Mocht u vragen hebben: janwillem.slotema@raad.westerkwartier.nl

06-53253321