Maria’s Mooie Mensen – week 11 - 2015

Het is weer bijna 1 april. Afgelopen jaar werkten wij vol enthousiasme mee aan een grap uitgerold door de gemeente Grootegast. In één keer schudde het personeel het imago van duffe ambtenaren van zich af en koos een buurgemeente uit om eens goed, op zijn Gronings gezegd, in de zeik te nemen. Doelwit: de door de bestuurders oh zo geliefde en geroemde wijk de Oostergast. Het stokpaardje waar menig persuurtje aandacht aan besteed wordt en waar geen bouwhandeling of sleuteloverhandiging voorbij lijkt te gaan zonder fotomoment, kon volgens Grootegast best een speels tikkie gebruiken. Bijkomend voordeel: ludieke reclame voor de nieuwbouwwijk Robles Park in Grootegast en de woonmarkt die de gemeente organiseerde. Het idee was simpel: de levensgrote letters die de ingang van het Grootegaster Robles Park markeren, zouden aan de ingang van de Oostergast worden gezet. Al snel kwamen ook wij van de Streekkrant in actie. Ik schreef een volledig uit de duim gezogen verhaal over het plotseling verdwijnen van de Robles Park letters. Een foto van een trieste wethouder Sjabbo Smedes met op zijn beurt een grote foto van de bewuste letters in zijn handen maakte het plaatje compleet. Dramatische zinnen als ‘een leegte en een wethouder met zijn handen in het haar’ verschenen op mijn beeldscherm terwijl ik me ondertussen bescheurde over het hele idee. Als uitsmijter de laatste zin: ‘dit zijn toch geen grappen meer’, terwijl ik allang wist dat het juist dát was. Tijd voor fase twee: het daadwerkelijk verplaatsen van de letters. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was, gingen de Grootegasters op maandagavond op pad. Een enkeling zal wel even vreemd opgekeken hebben, maar wonder boven wonder kwam er geen bestuurder of gemeentemedewerker langs toen de letters een nieuw plekje kregen. Zelf had ik toevallig die dag daarna een afspraak met - toen nog wethouder - Jan Oomkes, die jarenlang verantwoordelijk was voor het wel en wee van de Oostergast. Toen we het onderwerp aanstipten, liet hij dan ook weten erg trots te zijn op de wijk die toch duidelijk afweek van soortgelijke in andere gemeenten - ja, Robles Park incasseer die maar. ‘Als ik uit het raam van mijn kantoor kijk’, zei hij zelfs letterlijk over de Oostergast, ‘dan voel ik me wel trots’. Helaas voor hem werd die trots die dag overschaduwd door tien levensgrote witte letters. En nee, die stonden niet voor Oostergast. Het beeldmerk uit Grootegast was hem uiteraard niet ontgaan, want zo bleek, ook de aanblik van de weg was een stokpaardje van Zuidhorn en het feit dat er zo weinig borden langs de N355 stonden, had deze gemeente al eens complimentjes opgeleverd van de provincie. Oomkes deed er onwetend nog een schepje bovenop: ‘als je kijkt in andere gemeenten, zoals in Grootegast, wat allemaal er langs de weg staat..’ Tja, laat het nou net die gemeente zijn, waar even later hard gelachen werd om deze uitspraken. Het einde weten we allemaal: de letters kwamen terug, Grootegast kon rekenen op uitgebreide publiciteit voor haar woonmarkt en haar Robles Park en vooralsnog lijkt het erop dat de beide gemeenten nog altijd samen verder gaan in de nieuwe gemeente Westerkwartier. Maar goed, zoals ik al zei: het is weer bijna 1 april. Wie durft?