Niekerkse Kimberley Bouma in Zuid-Afrika
NIEKERK – De 21-jarige Kimberley Bouma heeft haar woonplaats Niekerk verruild voor het Zuid-Afrikaanse Port Alfred. Kimberley studeert Internationaal Toerisme en Management aan de Stenden Hogeschool in Leeuwarden. Voor de Streekkrant houdt ze een dagboekje bij en zal ze ons regelmatig op de hoogte houden van haar avonturen. Deze week neemt ze ons mee naar een paar mooie plekjes, maar wordt ze samen met vriendinnen ook beroofd!
“We waren gewaarschuwd, maar toch zijn we beroofd”
“Het eerste weekend hier in Zuid-Afrika
heb ik niet doorgebracht in mijn nieuwe woonplaats Port-Alfred”, vertelt
Kimberley. “Met een groep van twaalf mensen zijn we naar St. Francis Bay
gereisd om daar het weekend door te brengen. Vandaar uit konden we makkelijk
naar het natuur park Tsitsikamma. We hadden gehoord dat dit erg mooi moest
zijn”. Samen met de groep had Kimberley drie auto’s gehuurd en was ook zij één
van de chauffeurs. “Dat was in het begin heel erg wennen”, lacht de Niekerkse.
“Auto’s rijden hier links van de weg en soms neig ik er toch weer naar om naar
de rechterkant van de weg te gaan. Maar het ging goed! Tijdens de reis van
ongeveer vier uur hebben we veel gezien. Langs de weg zagen we apen, struisvogels
en zebra’s. Maar ook zijn we langs een erg grote krottenwijk gekomen wat erg
heftig was om te zien. Dit was een ‘echte krottenwijk’ met huisjes van maar een
paar vierkante meter, in elkaar gezet met golfplaten. Daartegenover zat een
begraafplaats. Dat was ook een dorp op zich, zo groot. Samen met het water en
stroom tekort zijn dat heftige besef momentjes. Daar wen ik niet zomaar aan”.
Aangekomen in St. Francis Bay wachtte
Kimberley samen met de rest van de groep voor een poort van het huis dat is gehuurd.
“Als dat hek dan automatisch voor je opengaat, is dat wel een lekker gevoel
hoor”, gaat Kimberley verder. “In het huis liepen we naar boven en kwamen we aan
op onze veranda met zwembad en een geweldig uitzicht over zee en het dorp. Hier
konden we ons prima vermaken drie dagen. Elke avond hadden we heerlijk met ons
allen gegeten en gedronken en ’s ochtends hadden we een heerlijk ontbijtje.
Sommigen van ons doen de hotelschool, dus we hadden het allemaal goed voor
elkaar. In Tsitsikamma was het echt supermooi. Dit is een natuurpark, gelegen
aan zee. Maar als ik van tevoren had geweten dat ik daar ook anderhalf uur zou
klimmen om de berg op te komen, dan had ik er nog wel even extra over na
gedacht en waarschijnlijk beneden gebleven. Maar uiteindelijk was het meer dan
de moeite waard vanwege het prachtige uitzicht.
De andere twee weekenden is Kimberley samen met haar vriendengroep naar twee
safariparken geweest, waar ze zelf met de auto doorheen mochten rijden. Het
Kragga Kamma en Addo Elephant Park konden op een bezoekje van de groep rekenen.
“Echt superleuke ervaringen”, glimlacht Kimberley. “Terwijl we door het park
reden, kwamen we olifanten, giraffen, zebra’s, cheeta’s, leeuwen en andere
dieren tegen. Dat zijn dingen die je nooit meer vergeet en waar je ook iedereen
jaloers mee kan maken”. Dat de Niekerkse vele mooie momenten in Zuid-Afrika
meemaakt, is wel duidelijk. Iets anders gaafs wat ze mag doen, is het bezoeken
van lodges.
“Dat is een programma dat ik heb gekozen”,
legt Kimberley uit. “We gaan dan met onze groep bij vier en vijf sterren
accommodaties langs om te kijken hoe deze allemaal beheerd en geleid worden. Ik
kom hier echt op plekken waar andere studenten helemaal niet mogen komen als ze
geen kamer gereserveerd hebben. Afgelopen week waren we bij een lodge waar een
kamer rond de €1400,- per nacht kost. Vanaf binnenkomst bij de gate tot aan de
lodges zat een afstand van 10 km. Dit stuk rijd je dan al door een deel van het
park heen en spot je zebra’s, struisvogels, giraffen en nog veel meer soorten
dieren. Ik heb erg veel geluk dat ik zulke dingen mag bezoeken en ik vind dit
ook superleuk”.
Afgezien van alle toffe dingen die Kimberley in Zuid-Afrika doet, is er toch
ook iets gebeurd waar mensen haar voor gewaarschuwd hebben voor ze naar Afrika
vertrok. Met drie andere meiden ging de Niekerkse naar Port Elizabeth, een stad
die volgens het internet de veiligste van Zuid-Afrika zou zijn. “Maar dat is
het tegenovergestelde van hoe wij het hebben ervaren”, laat Kimberley weten. “Met
ons drieën waren we net naar een supermarkt geweest, waar ons meteen door de
caissière werd verteld dat we heel erg op moesten passen als vier Europese
meiden alleen in Port Elizabeth. Toen we de auto waren ingestapt en op het punt
stonden om weg te rijden, werd er op het raampje van de bestuurster geklopt. In
het Engels werd er tegen ons gezegd dat we nog een parkeerticket moesten kopen.
Eén van ons vertrouwde het totaal niet en zei dat we de ramen en deuren dicht
moesten houden en zo snel mogelijk weg moesten rijden. Maar zo optimistisch als
ik ben, zei ik dat ik denk dat het wel meevalt. De man had werkkleding aan en
een naamplaatje. ‘Ziet er betrouwbaar uit’, dacht ik. Maar op het moment dat
wij aan het kibbelen waren of het wel of niet betrouwbaar was, werd de man al
een beetje agressief. Toen was eigenlijk al duidelijk dat hij niet betrouwbaar
was, maar toch zijn twee meiden meegelopen. Zij werden direct naar een
pinautomaat gelokt”.
Bij de pinautomaat werden de meiden opgedragen om geld te pinnen, terwijl ze
worden omringd door vier of vijf mannen. Eindstand: €315,- lichter. Hoewel de
transactie wordt afgekeurd en de meiden proberen met onjuiste pincodes de
mannen te slim af te zijn, lukt dat niet. “Het is heel imponerend, vijf grote mannen
om je heen”, vertelt Kimberley. “Ze nemen de pinpas mee en binnen de twee
minuten tijd waarin we de pinpas geblokkeerd hadden en de mannen waren
verdwenen, hadden ze al €315,- gepind. Ik weet nog steeds niet zo goed wat ik
daar verder over moet zeggen. Het was in ieder geval een situatie waar we
allemaal van hebben geleerd en onze eerste hele nare ervaring in Zuid-Afrika.
Blijkbaar moet je zoiets meemaken als je in Zuid-Afrika bent. Het gebeurt heel
veel hier en helaas hadden we Kees van der Spek van ‘Oplichters in het buitenland’
niet in de kofferbak”.