Ongenode Gast - Uilenballen uitpluizen met de Scharrelkids in Grootegast

Tijd: 14.00 uur
Datum: 20 februari
Plaats: Grootegast

GROOTEGAST – Eigenlijk is het best lang geleden dat ik een uilenbal uit elkaar heb getrokken, denkt de ongenode gast bij het zien van de aankondiging van IVN Grootegast e.o. Zo’n zes keer per jaar rolt er namens Scharrelkids een mail de mailbox binnen van Herman Woltjer. De natuurliefhebber is bij alles betrokken wat ook maar een beetje natuurgerelateerd is en dus ook bij Scharrelkids. Een onderdeel van IVN dat op een leuke en speelde manier kinderen in aanraking laat komen met de natuur. De ene keer gebeurt dat bij een vijver waar de ‘bevolking’ nader wordt bestudeerd, bij meer winterse maanden wordt het warme lokaal van NDCE Westerkwartier, achter Quadraten in Grootegast, opgezocht. De ongenode gast heeft de camera nog niet uit de kofferbak gevist of Herman staat al naast de bolide. “Ik dacht al iemand te zien”, begroet hij ondergetekende vriendelijk. Maar liefst 34 aanmeldingen heeft hij binnengekregen voor deze activiteit. “Best veel”, stelt hij tevreden vast. “Al is het wel aan de drukke kant hoor. Maar ach, het is voorjaarsvakantie en je wilt natuurlijk ook geen ‘nee’ verkopen aan kinderen die interesse tonen in de natuur.” Gelukkig is Herman niet alleen. Ook Catharina Arkema, Sylvana Poortvliet en Laura Gall zijn aanwezig om de Scharrelkidsmiddag in goede banen te leiden. Terwijl Laura alvast de ranja en de mandarijntjes klaarzet, meldt Herman dat Gerda Westhof -het vijfde bemanningslid- verstek moest laten gaan. “Wintersport”, luidt de verklaring, dus is er niemand die Gerda ongelijk geeft. Langzaamaan druppelen de kinderen binnen en die komen vanuit het hele Westerkwartier, zo constateert de ongenode gast kijkend naar het trainingspak van Ties. VV Zuidhorn staat er op het jasje van de jongeman die op de voet wordt gevolgd door zusje Lieke. Ook Milan komt snel binnengewandeld en besluit direct om achterin het leslokaal plaats te nemen. Herkenbaar voor de ongenode gast die zelf ook het liefst verbleef in de achterste regionen van het leslokaal. Al duurde dat -eerlijk toegegeven- niet meer dan een paar dagen in het nieuwe schooljaar alvorens er een tafel en stoel voorin de klas werd ingeruimd voor ondergetekende. Voordat de braakballen op tafel komen geeft Sylvana eerst een presentatie over uilen. De kop van een uil kan 270 graden draaien, vertelt ze. “Dat is bijna helemaal rond, maar net niet helemaal.” Of een uil de kop wel helemaal rond zou kunnen draaien, wordt er gevraagd. “Tja, dat kan -ie maar één keer doen”, antwoordt Sylvana gevat. Bram, Pippa, Manuel en Anna luisteren aandachtig naar de presentatie, die overigens ook werd gewaardeerd door een aantal ouders die zich stiekem tussen de Scharrelkids verstopten om ook wat te leren. Zoals Tine Zweers die als juf ongetwijfeld ook lekker van een weekje voorjaarsvakantie aan het genieten was. Juf Tine kan na de vakantie weer een heleboel vertellen aan haar eigen leerlingen over uilen. Dat ze jagen in de nacht en graag muizen eten. Dat uilen zachte veren hebben, waardoor ze niet te horen zijn voor hun prooi. Zou daar de uitdrukking ‘muisstil’ vandaan komen? “Het is belangrijk dat jullie straks je handen goed wassen vóórdat jullie naar huis gaan”, meldt Herman gedecideerd. Logisch natuurlijk, want een uilenbal is feitelijk gezien een braaksel vol haar en botjes van verteerde dieren. Schoon is anders. Daarom worden ook de mandarijntjes uitgedeeld voor de braakballen daadwerkelijk uit elkaar worden geplozen. Gewapend met een heuse zoekkaart worden beetje bij beetje geraamtes van hele muizen bij elkaar gezocht. “Het is écht lang geleden”, denkt de ongenode gast bij zichzelf als hij de bezige Scharrelkids achterlaat met hun mooie activiteit en vertrekt naar zijn volgende bestemming. Volgende keer maar wat extra tijd inruimen en zelf ook uilenbal inspecteren. Wel zo leuk!