Noordhornse Christine Nienhuis op stage in Griekenland

“Het is onvergetelijk. Ik kan het iedereen aanraden”

NOORDHORN - “Doe het want je krijgt er spijt van wanneer je het niet doet.” Dat zou in één zin de samenvatting kunnen zijn van het gesprek met de studente Christine Nienhuis uit Noordhorn. De 19-jarige doet de opleiding ‘gespecialiseerd pedagogisch werk kinderopvang’ aan het Menso Alting College in Groningen. Toen de Noordhornse vernam dat ze een stage kon doen in het buitenland, aarzelde ze. Inmiddels zit ze al een paar weken in het Griekse Pireaus, bekend van de grote haven en de legendarische Europa Cup voetbalwedstrijden van Olympiakos tegen Ajax.

Alle kriebels, de slapeloze nachten en buikpijn zijn vergeten. Ze besloot de kans om voor vijf weken in het buitenland te gaan kijken aan te grijpen en alle zenuwen voor lief te nemen. Ze raadt studenten die net als haar ook twijfelden over een stage in het buitenland, om het vooral gewoon te doen. Tijdens het telefoongesprek klinken op de achtergrond stemmen van meiden die het naar hun zin hebben daar in de Griekse havenstad die grenst aan de hoofdstad Athene.”Dat klopt”, lacht Christine. “We zijn met zijn vijven hier in een appartement en twee meiden kende ik niet. De andere twee zitten bij mij op school. We hebben het heel gezellig met elkaar, het klikt goed. Dat is wel erg fijn.” Het leven onder de Griekse zon bevalt de studente wel die voor het eerst zo lang en zo ver van huis is. Met de aanpassingsproblemen valt het ook erg mee.”Ik had nog nooit gevlogen, dus daar zag ik wel tegenop. We hadden ook nog een vlucht met veel turbulentie. Het helpt niet mee om rustig te worden als de gezagvoerder je opdraagt om je riempje vast te maken tijdens de vlucht. Maar uiteindelijk viel ook dat mee en heb ik het overleefd. De persoon die voor ons de stage bemiddelt, stond te wachten op het vliegveld en bracht ons naar het appartement. Een hele ervaring, rijden in een land waar alles er zo anders uit ziet.” Maar dat is ook de reden dat ze koos voor de buitenlandse stage. “Ik wilde zien hoe de opvang in Griekenland werkt. Het land spreekt me aan, ik wil mijn Engels ontwikkelen en ook vind ik het ontzettend leuk om nieuwe talen te leren. Grieks is een moeilijke taal,” aldus Christine, om er lachend aan toe te voegen: “Maar ik ken al een paar woordjes. Verder is het ook goed voor mijn zelfstandigheid. Ik leer op een mooie manier op eigen benen te staan.” Hoewel de communicatie met de kinderen in de klasjes lastig is, lukt het toch om contact te maken: “Iedere week loop ik in een andere klas stage en ik merk hoe belangrijk non-verbale communicatie is. Hoewel ik geen Grieks spreek, kwamen kinderen toch steeds weer naar me toe om tegen me aan te kletsen. Zo leuk!” Om half één eindigt de school en is er tijd om huiswerk te maken, om zo niet te veel achterstand op te lopen op school. Of dat lukt? “Haha. Nee! Totaal niet. Maar het komt vast goed.” Griekenland is ook veel te mooi om te lang en te veel bezig te zijn met huiswerk. Hoewel het land relatief goedkoop is, houden de dames zich afzijdig van het uitgaansleven. “Daar heeft niemand heel veel behoefte aan, maar dat is ook duur. We krijgen een Erasmusbeurs van ongeveer 1100 euro voor vijf weken. Daar moeten we het vliegticket van betalen en het appartement. Alle uitgaven die je van die beurs doet moet je verantwoorden. Overdag krijgen we een heerlijke Griekse maaltijd op de school, maar het eten en alle andere dingen moet je van eigen geld betalen. Grieks eten is zo lekker! Vooral een soort soep met erwtjes. Ik weet de naam niet. Verslavend gewoon.”

Maar helaas zit de stage er alweer bijna op en komt de terugreis naar Noordhorn al erg dichtbij. “Eigenlijk had ik nog wel iets langer willen blijven, heimwee heb ik niet gehad. Of ik mijn familie heb gemist? Ja, dat is wel wat ik het meest heb gemist uit Nederland, maar een paar weekjes langer had ik nog wel zonder ze gekund, haha. De laatste dagen ga ik nog echt heerlijk genieten van dit land en nog Ouzo kopen, want ik heb begrepen dat je niet terug kunt zonder Ouzo te hebben gehad.” Christine heeft de moed gehad de stap naar het onbekende te zetten. Veel leerlingen vinden het spannend. Te spannend, en doen het niet. Voor hen heeft de studente nog een advies. “Doe het als je de kans hebt! Je krijgt er spijt van wanneer je het niet doet. Er zijn beurzen en het leven is er niet duur. Dus heel veel geld hoeft het niet te kosten. En als je er eenmaal bent, geeft je dat zo’n krachtig gevoel. Het is echt een ervaring die je nooit meer vergeet.” En voor haar moeder heeft ze tot slot ook een boodschap: “Koop alvast maar fetakaas!”