Noralin zet zich in voor snoezelkamer voor Robin

||
|| Foto: ||
voorpagina groningen

LUTJEGAST - Jaarlijks vervult de Streekkrant meerdere hartenwensen. Kinderen mogen aangeven wat ze zelf graag willen hebben en ook aan welk goed doel ze geld willen geven. Dit jaar kwam de tienjarige Noralin Notebomer uit Lutjegast als één van de winnaars uit de bus. Voor zichzelf vroeg ze een mobiele fotoprinter. Het goede doel is een snoezelkamer voor haar beste vriend Robin Dekmantel.

‘We zijn beste vrienden’



Noralin begint te stralen als ze de fotoprinter ziet. ‘Wat een mooie kleur. Bedankt! Ik moet nog even wachten tot 17 januari, want dan ben ik jarig. Ik krijg een telefoon voor mijn verjaardag. Een paarse telefoon.’ Noralin heeft al nagedacht over de eerste foto die ze gaat maken: ‘Een foto met katjes en avocado emoticons. Dat lijkt me leuk.’ Moeder Mirjam heeft meegedacht over het cadeau. ‘Noralin wilde eerst een instax camera, maar toen zei ik: je krijgt voor je verjaardag een telefoon. Als je dan een telefoon hebt dan kun je met de telefoon ook foto’s maken. Dan gebruik je je fototoestel vast bijna niet meer en dat is ook zonde.’


Noralin en haar moeder waren er snel uit waar het geld voor het goede doel heen moest. ‘We dachten gelijk aan Robin,’ vertelt Mirjam. Robin en Noralin zijn samen opgegroeid en zijn beste vrienden. Ze zijn bijna even oud. Noralin is een dag ouder dan Robin. ‘Het lot heeft valsgespeeld,’ zegt Robin. Ook rijden ze het op hetzelfde paard. ‘Niet tegelijk, want dat past niet,’ geeft Robin aan. ‘Noralin houdt er ook van om mij als barbiepop op te maken,’ gaat Robin verder. Daarnaast houden ze allebei van de Efteling en daar zijn de families samen naartoe geweest. Vanaf hun geboorte waren de twee kinderen buren, maar in 2020 verhuisde Robin naar Zevenhuizen. ‘Dat vind ik erg jammer,’ zegt Noralin.


Voor de verhuizing was de familie Dekmantel in de weekenden al in Zevenhuizen te vinden. ‘We verbleven dan in het huis van mijn ouders,’ zegt moeder Marjon. ‘Daar zag ik echt een ander kind. Robin ging weer buiten spelen. In Lutjegast lag Robin om mooie zomerdagen op zijn bed met een koptelefoon om alle prikkels uit de straat aan te kunnen. Daarom besloten we te verhuizen. We wonen nu in het huis van mijn ouders. Dat bevalt goed, maar ik mis de buurt wel. Gewoon dat je zo bij elkaar naar binnen kunt lopen.’


Robin heeft de ziekte neurofibromatose 1. ‘Daarbij groeien er verschillende tumoren. Dat geeft pijnklachten, problemen met de spierspanning en een lage weerstand. Ook heeft Robin weinig energie en raakt hij snel overprikkeld. Hoe het met Robin gaat, is wisselend. Vandaag heeft Robin een goede dag. Daar zal hij morgen van bij moet komen. Dan ligt hij waarschijnlijk de hele dag op bed,’ vertelt zijn moeder. ‘Robin heeft dagen waarop hij niet kan lopen. Dan ligt hij op bed of dan zit hij in een rolstoel. Waarom het sommige dagen beter gaat dan op andere dagen weten we niet. Mogelijk is er nog een onderliggende oorzaak. Er zijn veel onderzoeken geweest, maar daar is tot nu toe niks uitgekomen. We verbazen ons telkens hoe ver Robin al is gekomen. Artsen dachten dat hij nooit zou leren lopen en praten. Robin gaat zelfs naar school. Het is wel zo dat hij dan bijvoorbeeld twee weken naar school gaat en daar dan weer één of twee weken van bij moet komen. Dan blijft hij thuis.’


‘Soms heb ik er wel last van en soms niet. Ik duw soms te hard en soms te zacht ,’ vertelt Robin. ‘Als ik te veel prikkels krijg dan kan ik boos worden.’ Moeder Marjon vult Robin aan: ‘De boosheid is nooit op anderen gericht vertelt. Het is voor hem moeilijk om prikkels te verwerken. Door zijn aandoening heeft Robin veel rustmomenten nodig om te ontprikkelen en op te laden. Daarom heeft Robin een snoezelkamer. De kamer helpt hem om te ontspannen. In de snoezelkamer staat een waterbed met daaronder boxen. Daardoor voelt Robin de golven van de boxen door het matras heen. Dat werkt kalmerend. Daarnaast gaat het verveling tegen op momenten dat Robin niet goed kan bewegen. Snoezelen prikkelt de belangrijkste zintuigen: het gehoor, het zicht, de reuk en de tast’. ‘Door mama kan ik nu een film zien, horen en ook voelen. Dat is echt tof,’ vertelt Robin over de snoezelkamer. Ook broer Janick heeft wel eens op het bed van Robin gelegen: ‘Dat ligt wel lekker.’


‘Heel leuk dat Noralin en haar moeder aan ons dachten en ons hebben opgegeven als goede doel. We zijn bezig om de kamer verder in te richten, maar dat is erg duur. Het gaat om duizenden euro’s. De meeste dingen voor de kamer probeer ik via Marktplaats te kopen,’ zegt moeder Marjon. Het geld dat Robin krijgt, gaat naar de snoezelkamer. Robin koos voor een plafondprojector die kleuren maakt op het plafond.


De Hartenwensactie wordt jaarlijks door de Streekkrant in samenwerking met adverteerders georganiseerd. Deelnemende adverteerders betalen allemaal een bedrag extra waardoor er budget beschikbaar komt om de hartenwens te vervullen. Niet alleen de hartenwens voor diegene die zich opgeeft, maar er is ook nog eens eenzelfde budget voor een zelfgekozen goed doel. Elk jaar levert het weer pareltjes van verhalen op van kinderen die heel goed weten wie ze willen helpen met het bedrag.


||
||

UIT DE KRANT

Lees ook