O.D.I. blijft ondanks 86-jarig bestaan vernieuwen

|
| Foto: |
nieuws groningen

“We gaan met onze tijd mee”

KRUISWEG – Ontspanning door inspanning, daar draait het allemaal om bij de gelijknamige toneelvereniging uit Kruisweg. Hard gerepeteerd wordt er zeker, maar tijd voor gezelligheid is er ook. De toneelvereniging bestaat nu al 86 jaar en weet met haar voorstellingen jaar in jaar uit volle zalen te trekken. In het dorpshuis passen 150 man, zoveel inwoners heeft het dorp ook ongeveer. Toch kiest O.D.I. ervoor om dit jaar twee voorstellingen te geven. “Vorig jaar pasten niet alle mensen in de zaal. En we willen wel dat iedereen de kans krijgt om te komen kijken, ook al hebben we dan op dag twee de zaal misschien niet helemaal vol”, aldus bestuurslid Klara Bolt.

De toneelvereniging bestaat uit een gemengde club van twintig mensen, waarvan het grootste deel ook nog daadwerkelijk speelt. Sander Adema is met zijn achttien jaren het jongste lid, terwijl Dinie Nauta al zeventig jaar lid is en daarmee overduidelijk het predikaat van het oudste lid verdient. Het is een hechte groep mensen. Klara: “We kunnen alles tegen elkaar zeggen. En als iemand het eens moeilijk heeft, dan vang je elkaar op. We zien elkaar echt wel als vrienden.”

Daar draagt het jaarlijkse weekendje weg naar Westerwijtwerd ook aan bij. Ook dan draait het lang niet alleen om gezelligheid, want gewerkt moet er worden! Zo maken alle spelers een collage van hun rol. Hoe zie je je rol? Daar over wordt dan gediscussieerd. Ook worden er verschillende oefeningen gedaan en de voorstelling van vorig jaar wordt nog eens bekeken. Maar ook wordt er gebarbecued, spelletjes gespeeld en veel gelachen.

Dit jaar staat het stuk ‘Apestaartje.nl’ op het programma. Het gaat over een vader die naar een verzorgingstehuis gaat. Daar aangekomen blijkt hij een waardevol schilderij te bezitten. Hij weet het zelf niet, maar de directrice van het verzorgingstehuis weet dat wel. Zij probeert er op sluwe wijze een slaatje uit te slaan. Het is een blijspel, waarin veel hilarische situaties voorkomen. Dat is een heel verschil met vroeger. Klara: “Toen speelden we meer dramatische stukken. Mensen gingen wel eens huilend de zaal uit.”

Dat weet ook haar vader Jacob Meijer nog goed. Hij is al 56 jaar lid van de vereniging. Hij speelt nu niet meer, maar heeft dat wel veel gedaan. “Nu doe ik nog maar één ding binnen de vereniging: kaarten verkopen.” Als klein jongetje begon hij al met toneelspelen. In die jaren is veel veranderd, merkt Meijer. “De tijd is moderner geworden. Vroeger repeteerden we altijd in het oude dorpsgebouwtje. Later in het dorpshuis. En inderdaad, toen speelden we veel zwaardere stukken. Zeemansstukken. Zo speelden we eens in Roodeschool in een zaal met honderd mensen. Je kon er een spelt horen vallen. Ik vond dit soort stukken altijd mooier om te spelen dan die kluchten. Wist je je tekst even niet meer, dan liep je een keer extra peinzend over het podium. Natuurlijk wel met je goede oor naar de soufleur gericht. Maar tegenwoordig slaan dit soort stukken niet meer zo aan. Mensen willen plezier hebben.”

Meijer koestert veel warme herinneringen aan zijn tijd bij de toneelvereniging. Zo weet hij nog die keer dat ze optraden in de Molenberg in Delfzijl. “In het stuk werd gerookt, dus hadden we afgesproken dat op het toneel gerookt mocht worden. In de zaal echter, werd er daardoor ook gis gerookt. Halverwege de voorstelling stond het blauw van de rook en dook de brandweer op achter de coulissen. De rook uit de zaal was in de rookmelders gekomen. Ze zeiden al dat we geluk hadden gehad dat er geen 900 liter water naar beneden was gekomen. Dan was de souffleur verzopen in zijn hokkie.”

Ondanks het succes van O.D.I. heeft de vereniging het niet altijd gemakkelijk gehad, vooral in de tijd dat de televisie op kwam. Wel zeven of acht verenigingen in de buurt overleefden het niet. Nu gaat het volgens Meijer weer een stuk beter met de toneelverenigingen. “Ik denk dat de mensen ondertussen flauw zijn van de televisie. Hier in Kruisweg leeft het echt. Sowieso het verenigingsleven. Het is een kleine gemeenschap die leuk kan samenwerken. Vroeger speelden we wel iets meer, bijvoorbeeld voor de plattelandsvrouwen. Dan namen de leden met liefde een halve snipperdag. Dat werd gewaardeerd.”

Behalve dat het toneel wat vrolijker is geworden door de jaren heen, is ook de voertaal veranderd: die is nu namelijk Gronings. Dit past beter bij Kruisweg, vindt Klara en bovendien is het ook makkelijker om emoties uit te drukken in het Gronings. “Als ik boos moet zijn op het toneel, dan gaat dat gemakkelijker in het Gronings.” Het enige nadeel is dat steeds minder jongeren Gronings spreken. “Maar vooralsnog lukt het ons altijd om een mooi stuk in het Gronings neer te zetten.”

Apestaartje.nl wordt opgevoerd op 10 en 11 januari in het dorpshuis, vanaf 20.00 uur. Kaarten zijn verkrijgbaar bij Titia Bolt en Jacob Meijer.

|

UIT DE KRANT

Lees ook