Ongenode gast
Wat: Verhuizing kunstwerken
Waar: Ezinge/Sebaldeburen
Wanneer: Vrijdag 5 februari
EZINGE/SEBALDEBUREN – De lunch zit pas net achter zijn kiezen als de ongenode gast rond 13:00 uur wegrijdt vanaf het kantoor en vaart maakt richting Ezinge. De hele middag zijn de kunstenaars, die deelnemen aan het project Westerkwartier In het Oog van de Storm, namelijk bezig om hun kunstwerken vanuit Museum Wierdenland te verplaatsen naar Sebaldeburen. De expositieperiode in Museum Wierdenland is helaas voorbij, maar in het voormalig schoolgebouw van sws de Aquarel kunnen de kunstwerken nog tot en met Pasen blijven hangen. Vandaar dat vandaag alle kunstwerken daarheen verhuisd worden.
Terwijl het wat miezert, stapt de ongenode gast om 13:30 uur Museum Wierdenland binnen. Ditmaal is hij niet alleen, maar heeft hij stagiair Kevin Kremer aan zijn zijde staan. In het museum treffen de twee al vrij snel Trija Fleer-Niks, een van de initiatiefnemers van het project. “Goed om jullie te zien!”, zegt ze. “De expositieruimte is inmiddels bijna leeg. Eigenlijk best wel jammer. In november is de expositie hier geopend, maar na een maand moesten we helaas onze deuren alweer sluiten. De expositie liep eerst tot januari, maar doordat het museum een tijd dicht was, konden we in goed overleg de expositie verlengen tot februari. Helaas is het museum ook afgelopen maand niet meer open geweest en komt er nu definitief een einde aan de expositie op deze locatie”.
Terwijl de ongenode gast met Trija in gesprek is, komt net een bezoeker binnen: “Bent u al open?”, vraagt de man. Ellie Komrij, projectmedewerker van het museum, komt snel aangelopen om de situatie uit te leggen, zodat er geen misverstanden ontstaan. Ondertussen vertelt Trija verder over de expositie. “Corona heeft de expositie toch een beetje de nek omgedraaid. We hadden zoveel mooie dingen gepland, zoals onder andere diverse workshops, maar daarvan konden er weinig doorgaan. Toch ben ik blij en eveneens verbaasd met wat het allemaal heeft opgeleverd”. Een van die dingen is namelijk dat Betty Weijs, een van de kunstenaars, mee mag doen met een buitenlands project. “Ik heb een uitnodiging ontvangen voor een groot project, maar daar mag ik nog niet heel veel over vertellen”, zegt Betty, die net haar kunstwerken heeft opgehaald. “Dat wordt later bekendgemaakt”.
Als Trija, Ellie en Betty de laatste kunstwerken van de muur halen, vertelt Ellie nog het een en ander over wat de expositie voor Museum Wierdenland heeft betekend. “Het is mooi dat we op deze manier een beetje hebben kunnen bijdragen aan de Westerkwartierse kunst. De expositie is dan niet zolang toegankelijk geweest als dat we hadden gehoopt, ik denk dat het toch een geslaagd project is. Laten we hopen dat de expositie in Sebaldeburen straks nog wel een aantal weken te bewonderen is”. Na de woorden van Ellie besluiten de ongenode gast en Kevin weer in de auto te stappen en richting Sebaldeburen te rijden, waar op dit moment de al afgehaalde kunstwerken worden opgehangen. Hier aangekomen zitten iniatiefnemer Myra Eeken-Hermans en kunstenaar Hetty de With net aan de koffie. “Willen jullie ook een bakkie?”, vraagt Myra als ze de ongenode gast en zijn compagnon heeft gespot. En dat wordt natuurlijk niet afgeslagen. Aan tafel –de enige die in de Aquarel staat- vertelt Myra de laatste update van het project. “Van de gemeente Westerkwartier hebben we toestemming gekregen om hier tot 5 april te exposeren. Dat betekent dat we, als alles in maart inderdaad weer opengaat, straks nog zo’n vier weken onze kunstwerken kunnen laten zien. De kunstenaars zijn nu tevens bezig met miniatuurwerkjes, waarmee we eigenlijk een soort kleine kunstmark willen organiseren. We willen de expositie in april echt knallend afsluiten en er echt een feestje van maken”.
Tot slot loopt de ongenode gast nog een rondje door de expositieruimte in Sebaldeburen, waar verschillende kunstenaars druk bezig zijn om hun werken op te hangen. Onder andere Anja Lensen en Zus Vlasma hebben net een mooi plekje gevonden. Zwannie Slagter haar schilderijen hangen inmiddels ook, maar zij maakt net als de ongenode gast een rondje door de ruimte om te kijken naar de vele prachtige werken. “Er zijn zoveel mooie dingen hier”, vertelt ze. “Het blijft geweldig om deze verschillende soorten kunst hier samen te bewonderen”. En daar is de ongenode gast het volledig mee eens. Als hij zijn koffie op heeft, pakt hij zijn jas en verlaat hij samen met Kevin het gebouw. Hopende dat hij straks in maart de expositie nog eens in alle rust kan bekijken.
