(On)genode gast bezoekt de informele afsluiting 2022 met het college van B&W

Wat: Informele afsluiting 2022 met het college van B&W

Waar: Gemeentehuis Zuidhorn

Wanneer: Dinsdag 20 december

ZUIDHORN – Het is een grijzige dag wanneer de ongenode gast op dinsdagochtend 20 december via de zij-ingang het gemeentehuis van Zuidhorn binnenstapt. Voor de Trouwzaal staat een tafeltje met daarop twee bussen slagroom, warme chocolademelk in grote kannen en een plateau met kerstkransjes. Erachter staan twee medewerkers opgesteld, ervoor een aantal kletsende collegeleden. Een van de medewerkers reikt een mok aan. Bij het nemen van een slok blijkt de chocolademelk helaas koud, maar dat mag de pret niet drukken. Wethouder Hans Haze tovert met behulp van de slagroom een professioneel ogende toef tevoorschijn.

De informele bijeenkomst op 20 december is speciaal georganiseerd om het opbouwen van een effectieve en gunstige relatie tussen pers en gemeente te bestendigen. Na het plaatsnemen in de Trouwzaal druppelen ook een aantal collega’s binnen. ‘Er zijn geen vaste plekken, ga vooral ergens zitten’, voegt burgemeester Ard van der Tuuk toe. De pers lijkt wat samen te kleven, hoewel er een ontspannen sfeer heerst en er over en weer druk gekletst wordt. Niemand lijkt op te merken dat na een tijdje de deuren dicht worden gedaan. ‘Zal ik dan toch maar even openen?’, vraagt van der Tuuk. Er wordt geknikt. Men wordt welkom geheten en het doel van de bijeenkomst wordt benadrukt. ‘Een informeel samenzijn, waarin we als college ook benieuwd zijn naar jullie als journalisten. Wat missen jullie en wat kan er anders of beter? Overigens was het niet de bedoeling dat de chocolademelk koud zou zijn, maar er is mij verzekerd dat de volgende lading warm zal worden geserveerd.’

Nadat van der Tuuk zijn zin heeft afgemaakt, hoeft hij niet lang te wachten op feedback vanuit de aanwezigen. Onder andere de 5-uur durende raadsvergadering van de week ervoor wordt ter sprake gebracht. Er ontstaat een vruchtbare discussie over de toegankelijkheid voor de burgers en pers. Wanneer een vergadering de nodige tijd in beslag neemt is het voor zowel burger als pers een uitdaging om de aandacht vast te houden, laat staan om de belangrijkste punten eruit te pikken, lijkt de algemene conclusie te zijn. Tegelijkertijd is het debat wat plaatsvindt van belang en dienen alle partijen de kans te krijgen hun licht over de agendapunten te laten schijnen. Een punt waar niet direct een oplossing voor is, ‘maar de geluiden worden meegenomen’, aldus van der Tuuk. ‘Het duurt te lang, dat is duidelijk.’

Tevens wordt er door het college onder de aandacht gebracht dat ze de maandelijkse bijeenkomsten met de pers nieuw leven in willen blazen. ‘Voor corona was er maandelijks sprake van een ontmoeting tussen beide partijen, maar dat willen we nu weer nieuw leven inblazen. We hebben elkaar nu eenmaal nodig en willen een duurzame relatie opbouwen met elkaar’, aldus het college. Er wordt opnieuw druk geknikt. Wethouder Harry Stomphorst vraagt of er nog iemand koffie wil. Van der Tuuk roert wat in zijn chocolademelk.

Na het semi-officiële gedeelte raakt iedereen al gauw weer met elkaar aan de praat. Er klinken geluiden over vuurwerk, waar het veel aanwezigen opvalt dat er (nog) weinig vuurwerk te horen valt, blijkt dit op bepaalde plekken een ander verhaal. Van der Tuuk vertrouwd de aanwezigen toe dat er vanaf de zomer jaarlijks al gestart wordt met voorbereidingen voor oudjaarsavond. ‘Uit de gesprekken met politie, ambulancepersoneel en ander dienstverlenende beroepen blijkt dat alle disciplines het elk jaar weer spannend vinden. Ze hopen vooral dat ze gewoon hun werk kunnen doen zonder daarbij lastig te worden gevallen.’ Wethouder Stomphorst vertelt dat er vandaag eigenlijk getrouwd zou worden in de zaal, maar dat dit vanwege corona toch niet door kon gaan. Vandaar dat de bijeenkomst hier plaatsvindt.

Wanneer de klok 10 uur slaat, maken de meeste mensen aanstalten om naar de volgende afspraak te gaan. Er worden handen geschud, er wordt elkaar het beste gewenst. Een enkeling pakt een tweede koek van het plateau, ‘voor onderweg’. Op de tafels blijven een hoop lege mokken achter, op twee mokken met chocolademelk na, waaruit slechts een klein slokje is genomen.