Ongenode gast – Welfare Grijpskerk

Tijd: 15:00 uur 
Datum: 8 januari 2020  
Plaats: Grijpskerk

GRIJPSKERK – Het is woensdagmiddag 15.00 uur als de ongenode gast zijn auto parkeert voor Woonzorgcentrum De Nieuwe Wierde in Grijpskerk. Wekelijks zijn vrijwilligsters van de Welfare hier aanwezig om de bewoners van het woonzorgcentrum te vermaken met handwerken. Althans, eigenlijk vermaken de bewoners zichzelf. Al jarenlang is de Welfare vaste prik in De Nieuwe Wierde. Tot eind 2019 viel de Welfare onder het Rode Kruis, maar inmiddels is dat niet meer het geval. En waarom? Dat wil ook de ongenode gast graag weten. Daarom neemt hij maar even een kijkje.

Onlangs werden we gebeld door Mieneke Alting van De Nieuwe Wierde in Grijpskerk. Die week werd er namelijk een bloemetje uitgereikt aan de vrijwilligers van de Welfare. “De Welfare gaat stoppen”, liet ze ons toen weten. “Maar over het hoe en waarom kunnen de vrijwilligers zelf meer vertellen. Wanneer kun je langskomen?” En de ongenode gast maakt natuurlijk maar wat graag tijd vrij voor dit soort onderwerpen. Zo loopt hij rond 15.00 uur, met het verhaal van Mieneke in het achterhoofd, De Nieuwe Wierde in Grijpskerk binnen. In de eetzaal heeft een grote groep bewoners en vrijwilligers zich verzameld. Aan de ene kant van de zaal is een groep druk bezig met sjoelen. De andere helft van de ruimte is bezet door de Welfare.

De ongenode gast wil natuurlijk eerst even in gesprek met de vrijwilligers van de Welfare. Want daarvoor is hij hier tenslotte gekomen. “Wilt u een kop thee?”, vraagt Folly Hut, terwijl de andere vrijwilligers met ons in gesprek gaan. “We doet dit al jaren”, vertelt Alida van der Veen. “Elke woensdagmiddag zitten we hier met de bewoners te breien. Gewoon om hen bezig te houden. De Welfare viel altijd onder het Rode Kruis. Op woensdagmiddag maakten we dingen, die ook verkocht werden. De opbrengst hiervoor ging dan naar het Rode Kruis”. Maar daar is nu verandering in gekomen. “Het Rode Kruis heeft de Welfare afgestoten”, gaat Alida verder. “Dat doet de organisatie met heel veel kleine, sociale dingen. Het is waarschijnlijk niet meer rendabel. Ontzettend jammer. In februari hebben we nog een laatste vergadering. Dan horen we waarschijnlijk ook meer over het hoe en waarom. Dat weten wij nu ook nog niet precies”.

Een van de andere vrijwilligsters is Janke Strobosscher. Zij is al meer dan veertig jaar bij de Welfare betrokken. “We halen de bewoners altijd van de kamer, drinken een kop thee en gaan dan gezellig breien”, vertelt de vrijwilligster. “In het begin was het zelfs nog een soort competitie. Iedereen wilde zoveel mogelijk maken. Dat competitieve is er inmiddels wel een beetje van af. Het is nu vooral een sociaal gebeuren”. Dat de Welfare nu niet meer onder het Rode Kruis valt, wil niet zeggen dat de vrijwilligsters stoppen met het handwerken bij De Nieuwe Wierde. “We gaan gewoon door”, laat Jelly Huizinga weten. “Maar het voelt nog wel heel onwennig. Het doel, het Rode Kruis, is een beetje weg. Het blijft nu echt alleen nog maar een sociaal gebeuren. We hebben het altijd met veel plezier gedaan en zullen dat ook blijven doen. Het levert altijd zo ontzettend veel blije gezichten op. Je doet het voor de bewoners en daarom blijven we dit ook doen. Of het Rode Kruis nou stopt of niet”.

De bewoners van De Nieuwe Wierde vinden het jammer dat het Rode Kruis stopt met de Welfare, maar zijn blij dat de vrijwilligsters hier gewoon doorgaan. “Ik kom hier al veertien jaar om te breien”, vertelt Riek de Vries. “Handwerken is echt een hobby van mij. Dat deed ik vroeger ook al. Als we hier straks niet meer gaan breien, kom ik ook niet meer in de zaal. Dan blijf ik wel thuis. Mijn handen moeten wat doen. Ik kom hier niet om alleen maar te praten”. En ook mevrouw Banga sluit zich bij De Vries aan: “Het is heel gezellig, maar we willen wel allemaal wat doen. En het breien is natuurlijk echt iets wat we vroeger ook allemaal deden. Als kind deed ik dit ook al in de oorlog. Het doet me ook een beetje denken aan vroeger. Ik wil dit maar wat graag blijven doen”.