Ongenode Gast: Zeepkistenrace
Wat: Zeepkistenrace
Waar: Lutjegast
Wanneer: Vrijdag 19 mei 2023
LUTJEGAST - Het was Feestweek in Lutjegast en dat kon de Ongenode Gast natuurlijk niet aan zich voorbij laten gaan. Van tevoren was haar ter ore gekomen dat er meerdere deelnemers met zelf gebouwde zeepkisten mee zouden doen aan een heuse zeepkistenrace.
Het staat al goed vol bij de houten helling die speciaal voor de gelegenheid is gebouwd. De strobalen zitten vol met kinderen en langs de route staan achter de ijzeren hekken jong en oud vol spanning te wachten tot het spektakel losbarst. Ook bewoners zijn hun voortuin ingetrokken en hebben van de nood een deugd gemaakt. De tuinstoelen en de tuintafel zijn voor deze speciale gelegenheid naar voren gehaald en de biertjes uit de koelkast. De sfeer is opperbest. Enkele jonge wagenbouwers leggen de laatste hand aan hun kist. De Ongenode Gast wordt gespot door bestuursleden en mede-organisatoren Wiesje Bronsema en Sylvia Linker. Ze noteren de namen van de kinderen, jongeren en volwassenen die zich aan de helling durven te wagen. Onder andere Lisa, Jolijn en Fleur die op de winnende praalwagen zaten op donderdag, kijken vandaag met belangstelling naar de waaghalzen. Achter de schermen bevindt zich waaghals Menno Brinkman, die zijn zeepkist aan een laatste inspectie onderwerpt. Op de voorkant is een grote frikandel speciaal geknutseld met ernaast een Friese Klomp. Op de zijkant is in sierlijke letters ‘Frikandel Express Fryslân’ geschilderd. Menno oogt apetrots. Zenuwachtig is hij niet echt. ‘Ik heb een keer eerder meegedaan’, zegt hij lachend. Zijn ouders, Trienke en Doris Brinkman, zijn aanwezig om hun zoon aan te moedigen. Aan een andere wagen wordt nog druk gesleuteld. Het is de wagen van Ruben de Vries, Nick Klaver en Jaimy van der Veen. Het is de allereerste keer dat ze meedoen. ‘We zijn een klein beetje zenuwachtig, maar hebben er vooral veel zin in’, vertrouwen de jongens de Ongenode Gast toe. Met een grote heftruck worden ondertussen de eerste wagens op de houten helling getackeld. De eerste deelnemers worden opgeroepen en verzocht om langs de houten helling omhoog te lopen richting hun wagen. Dan klinkt ineens de stem van Jan Eilander, die zich bij de bel aan het einde van de baan heeft opgesteld. Die bel moeten de deelnemers zien te luiden. De organisatie start met het bijhouden van de tijd zodra de wagen is losgelaten en stopt de tijd zodra de bel is geluid. Nu komt het erop aan. De allereerste beurt is aan Mike van Helsdingen die vraagt of iemand anders kan beginnen. Gerwin Hummel durft het aan en gaat na een dubbele check en het klinken van de toeter als allereerste van de helling. Soepeltjes gaat hij de bocht door. Er is geen greintje angst te bekennen. Ineens wordt er een bekende gele auto omhoog getakeld. ‘Dat is Brum!’, roepen een paar kinderen uit het publiek. Het is de auto van Anneke Boersma, die al vaker heeft meegedaan en allesbehalve bang is voor wat snelheid. Behendig klautert ze de auto in. Met een aardige vaart vliegt ze de helling af, de bocht om richting bel. Ook heeft de organisatie een aantal standaard zeepkisten beschikbaar gesteld waarmee kinderen en volwassenen die het aandurven, mogen meedoen. Een aantal last-minute durfals geeft zich nog gauw op. Zo ook Rense Portinga. ‘Zo Rense, de eerste keer, hoe voelt dat?’, vraagt een van de omroepers. ‘De eerste keer, och, het moest er maar een keer van komen’, zegt Rense nuchter, waarop de omroeper in lachen uitbarst. ‘Zo, jij bent ook van kort en krachtig hé?’ Portinga stapt de auto in nadat hij net als alle anderen een helm en bescherming heeft omgedaan. Portinga vliegt vrij rap van de helling af, maar de bel, die blijft uit. ‘Hij heeft de bel gemist’, klinkt het verderop. De sfeer is ronduit ontspannen, er wordt gelachen, gekletst en aangemoedigd. Wellicht gaat Portinga nog voor een herkansing, zoals een aantal andere deelnemers dat ook doet. De Ongenode Gast zal het echter niet meer gaan zien. Voordat ze straks helemaal niet meer weg te slaan is bij de race, wordt het hoog tijd om haar eigen racewagen in te stappen en naar de volgende afspraak te scheuren.