Opening nieuwe expositie Museum Wierdenland

Vanaf 18 december 2022 tot en met 4 juni 2023 is in het museum Wierdenland een zeer bijzondere expositie te bewonderen. Op 17 december werd deze nieuwe expositie voor een groep genodigden geopend en daar wilde de (on)genode gast uiteraard graag bij zijn. Zo gezegd zo gedaan, want een rit naar het pittoreske Ezinge is in combinatie met een bezoek aan het Wierdenmuseum altijd meer dan de moeite waard. Directeur Elise van Ditmars heette de genodigden bij binnenkomst in het museum persoonlijk welkom en deed dat in haar openingswoord nog eens dunnetjes over. Ze toonde zich bijzonder ingenomen en dankbaar dat ‘haar’ museum het komende half jaar naast de gebruikelijke collectie werk mag exposeren van een prominente inwoner van Ezinge zelf. Het gaat daarbij om kunstschilder Matthijs Röling, die in de Nederlandse kunstgeschiedenis een zeer prominente plaats inneemt. Van Ditmars noemde de expositie ‘de meest bijzondere’ die ze tot nu toe in het museum mocht inrichten. Met de expositie is het eigenlijk een half jaar lang feest in het museum, omdat de aanleiding mede werd gevonden in het feit dat Matthijs Röling op 31 maart a.s. de leeftijd van 80 jaar bereikt. Met de expositie, welke de naam kreeg “Binnen kijken bij Matthijs Röling” laat de vermaarde kunstschilder letterlijk zien wat hij in huis heeft. Röling woont op een steenworp afstand van het museum al jarenlang in een monumentale boerderij in het dorp en de inrichting en aankleding van de boerderij kan gerust een museum op zich genoemd worden. Fotograaf Mischa Keijser, die fotografie tot kunst heeft verheven, legde de binnenkant van de monumentale boerderij, waaronder prachtige muurschilderijen van de hand van Röling, op de gevoelige plaat vast en het resultaat daarvan vormt onderdeel van de expositie. De expositie bestaat verder uit tientallen schilderijen van de hand van Röling, die als figuratieve kunstschilder zijn artistieke doorbraak beleefde in 1976. De eer om de expositie te mogen openen met het doorknippen van een lint viel te beurt aan de al even vermaarde dichter Jean Pierre Rawie uit Groningen, met wie Röling als geestverwant al een lange vriendschap onderhoudt. Rawie, die een talenstudie in Groningen volgde, is daar blijven hangen en groeide later uit tot één van de bestverkopende dichters van Nederland. In 2008 ontving hij voor zijn oeuvre de prestigieuze Charlotte Köhlerprijs. Zijn gedichten gaan voor een belangrijk deel over thema’s als ‘liefde, dood, ontzegging en gemis’. Verschillende van zijn gedichten werden door bekende musici op muziek gezet. De nu geopende expositie van de kunstwerken van Röling is mede uniek, omdat het werken toont welke door andere musea, kunsthandelaren en ook particulieren in bruikleen zijn gegeven. Vrijwilliger Harry Vogel uit Onderdendam, die al 12 jaar aan het museum verbonden is, heeft voor een belangrijk deel de expositie in de ruimte van het museum ingericht. Hij vertelde daarover: “Röling heeft zich samen met zijn partner Patricia Huisman persoonlijk bemoeid met de wijze waarop we de expositie hebben ingericht. De oudere werken zijn voorin geplaatst en volgens de chronologie gaat het dan verder naar achteren. Het is een prachtig overzicht geworden van zijn totale werk. Voor mij was het als vrijwilliger wederom erg leuk om te doen. Ik ben al heel lang geïnteresseerd in landschap en archeologie en dit komt in museum Wierdenland altijd erg mooi samen”. De uiteraard aanwezige kunstschilder Röling zelf, genoot zichtbaar van de aandacht rond de opening van de expositie. “Ik vind het heel prettig dat mijn werk hier in mijn woonplaats geëxposeerd wordt. In mijn werk heb ik nooit een bepaalde boodschap gelegd. Ik hoop dat dat iedereen die in de schilderkunst geïnteresseerd is komt kijken. Ik heb vanaf ongeveer 1960 geschilderd en door fysiek ongemak ben ik er 12 jaar geleden mee gestopt. De werken die hier nu hangen zijn allemaal in de vorige eeuw gemaakt”. Het museum Wierdenland heeft in voorzitter Rika Pot een bevlogen en betrokken voorzitter. Pot was in verschillende gemeenten werkzaam als burgemeester en woont nog altijd in het historisch rijk bedeelde stadje Appingedam, waar ze ook burgemeester is geweest. Over het museum oordeelde ze als volgt: “Ons museum is uniek te noemen, omdat we ernaar streven om de archeologie van het landschap en de cultuur van deze al even unieke omgeving met elkaar verbinden en naar de actualiteit proberen te halen. We doen dat met een enkele betaalde kracht en veel vrijwilligers. Ook kunnen we altijd rekenen op de sympathie en steun van de gemeente en provincie. Het exploiteren van het museum vraagt om meerdere redenen ondernemerschap. Dat is en blijft een pittige maar tevens ook een prachtige uitdaging”.