Oud Cambuur-doelman Leonard Nienhuis weer thuis in Aduard

“Groningen is een mooie club, maar Cambuur zit in mijn hart.”

ADUARD - Ooit keepte hij tijdens een trainingskamp van FC Groningen een geweldige wedstrijd tegen het grote Benifica. De Trots van het Noorden speelde gelijk en mede doordat hij twee strafschoppen stopte, werd er gewonnen.

Het is nu acht jaar later en Leonard Nienhuis is uitgekeept. Zijn carrière zit erop. In 2011 stroomde hij vanuit de jeugd door naar de eerste selectie, maar tot een competitiewedstrijd kwam het nooit. Na een jaartje Veendam waarbij Nienhuis alle wedstrijden keepte, vertrok de 1.84 meter lange sluitpost naar SC Cambuur om furore te maken in de eredivisie in de Friese hoofdstad. Het werden onvergetelijke jaren en iedere club was bevreesd voor de reis naar Leeuwarden. Het succes duurde tot 2016. In dat jaar gleed Nienhuis met de Friezen weer af naar de eerste divisie. Het seizoen kreeg een extra zuur randje door de beruchte wissel tijdens de rust van de wedstrijd van Cambuur tegen Vitesse. Trainer Henk de Jong wisselde zijn doelman omdat hij hem schuldig vond aan twee tegendoelpunten. De zeer ongebruikelijke en niet al te tactische wissel bleek het begin van het einde te zijn van zijn carrière. Nadien werd hij nooit meer eerste doelman. In 2017 werd zijn contract niet verlengd en vertrok de Groninger voor een avontuur naar het Rotterdamse Sparta, om daar als tweede doelman te fungeren. Na een jaar werd Henk Fraser de nieuwe trainer van Sparta en liet weten Nienhuis niet meer nodig te hebben. En dus keerde de sluitpost na een jaartje weer naar huis, oftewel Aduard, maar zonder club. “Het is definitief over.” Nienhuis is stellig. “Ik heb een mooie loopbaan gehad, maar eigenlijk heb ik er ook geen zin meer in. Een club in de Keukenkampioendivisie zie ik niet zitten en blijkbaar zien eredivisieclubs het niet meer met mij zitten. Ik richt me nu op andere dingen.” Nienhuis blijkt een aardige kerel. Houdt van een grapje, heeft veel zelfspot en vindt eigenlijk dat hij te weinig uit zijn carrière heeft gehaald: “Bij Groningen was ik een talent. Doordat Luciano en Van Loo geblesseerd waren mocht ik in de voorbereiding tijdens een trainingskamp op het doel. Tegen onder andere Benfica. Dat ging geweldig. Superleuk om tegen al die grote jongens te spelen en twee strafschoppen te stoppen. Doordat dit zo goed ging had ik toch even hoop dat ik tijdens de competitie een kans zou krijgen. Dat bleek niet het geval. Jans koos voor Luciano en Van Loo. Begrijpelijk.  Ik werd verhuurd aan Veendam waar ik het goed deed en alles speelde.”

Na afloop van het seizoen vertrekt Nienhuis naar Cambuur waar hij in het seizoen 2012/2013 kampioen van de eerste divisie wordt en dus promoveert naar de eredivisie. “Een geweldige tijd. Met Van der Laan en Reijnen voor me. We speelden leuk voetbal en het was heel lastig om van ons te winnen. Iedere wedstrijd was een feest in het stadion met als hoogtepunt natuurlijk de wedstrijden tegen Heerenveen.” Als Nienhuis al hogerop had gekund, had het in die jaren moeten gebeuren. Hij viel op door zijn moedige stijl. Met zijn 1.84 meter niet de langste keeper uit de eredivisie, maar zijn moed vergoedde veel en sprak de supporters aan. Nienhuis was een doelman die nog uit zijn doel kwam en beschikte over opvallend goede reflexen. Voor de ‘duvel niet bang’, stortte hij zich voor de bal alsof zijn leven er vanaf hing. Kwaliteiten die anno 2019 steeds zeldzamer worden. Echter, een transfer bleef uit. Nu blijft de vraag openstaan of de goalie het maximale uit zijn carrière heeft gehaald. “Ik denk dat ik wel mee had gekund bij een subtopper in mijn beste jaren. Die uitdaging had ik ook wel aangedurfd en ik was benieuwd of dat me was gelukt. Er zijn wel wat contacten geweest maar uiteindelijk is het nooit tot een transfer gekomen. Dus op de vraag of ik het maximale uit mijn loopbaan heb gehaald, is het antwoord waarschijnlijk ‘nee’. Dat neemt niet weg dat ik wel een paar jaar eredivisie heb gespeeld en dat lukt natuurlijk niet zo heel veel keepers.” Van het niveau van de huidige generatie keepers in de eredivisie wordt de Aduarder niet enorm opgewonden; “Vroeger was niet alles beter, maar de doelmannen wel. Het niveau is de laatste jaren achteruit gegaan. Ik zie de raarste dingen. Keepers die snel op hun kont gaan liggen, niet meer van hun lijn komen. Neem Padt van FC Groningen. Een lange doelman die een enorme uitstraling heeft. Maar komt bijna niet van de doellijn. Jammer. En ik zie veel keepers fouten in de opbouw maken. Dat geeft onrust maar ook gewoon tegengoals. Ballen door de benen, vrije trappen en afstandschoten die er wel erg makkelijk in gaan. Hoe het komt? Ik denk toch dat de opleiding er wel mee te maken heeft. Goede keeperstrainers zijn zo belangrijk.”

Nienhuis voetbalt tegenwoordig op zaterdagmiddag met zijn vrienden bij het derde elftal van Aduard 2000. Na zijn jaartje Sparta keerde hij terug in de oude en vertrouwde omgeving. Hij volgt het voetbal, maar kan zonder de bal. Hoewel hij Groninger is, blijft Cambuur zijn clubje. “Natuurlijk volg ik ook Groningen. Die hebben al een paar lastige jaren. Ikdenk dat Buijs gelijk heeft in het interview dat hij onlangs gaf, dat de ambities van Groningen om met 50 procent eigen jeugd te willen spelen, compleet onhaalbaar zijn. Dat lukt nergens, ja, misschien incidenteel bij Ajax. Waarom zou het hier dan wel lukken? Maar Cambuur blijft de club in mijn hart. Daar heb ik geweldige jaren gehad, de mooiste momenten uit mijn loopbaan beleefd en zelfs met Henk de Jong kan ik nog steeds goed opschieten.”