Oud teammanager FC Groningen Theo Huizinga in openhartig gesprek:

REGIO – De stem uit de intercom vraagt: “Ben je voor of achter?” Een avondje Nederlands Elftal kijken bij de 74-jarige oud elftalleider/teammanager van FC Groningen, Theo Huizinga. Om zijn ‘Oranje dreamteam’ door te nemen en daarbij is het een eer en een feest deze legendarische Groninger te ontmoeten. En natuurlijk kan af en toe terugblikken dan niet uitblijven. En dat alles zelfs in zijn eigen privédomein. Waar er tegenwoordig steeds meer standbeelden verschijnen, had er misschien ook wel eentje van deze man moeten staan. Wat volgt is een avond met een openhartige man die heeft genoten, maar ook lastige dingen meemaakte.

Zesendertig jaar (!) diende hij de Trots van het Noorden. Zes-en-dertig jaar! Zesendertig keer jarig en zesendertig seizoenen. Hij maakte geen goals, hield geen ballen tegen en gaf geen interviews na de wedstrijd. Hij was elftalleider, later heette dat dat manager. Terecht dat die term ook werd opgewaardeerd want Theo deed wel iets meer dan een elftal leiden. Maar het zal Theo een zorg zijn. Hij was vooral een soort vaderfiguur voor de spelers. Spelers konden bij hem terecht met hun issues. Theo was vertrouwelijk maar streng als het nodig was. “Bij Gonzalo Garcia Garcia was het af en toe nodig streng te zijn, wanneer hij weer eens te laat kwam”, blikt Theo met een glimlach terug. De voormalig teammanager stond bekend alles tot in detail goed te regelen. De jaarlijkse trainingskampen in Spanje en op de Canarische Eilanden waren zijn specialiteit. Nooit kwamen trainers voor verrassingen te staan. Oud-spelers van FC Groningen laten zich nog altijd lovend uit over Theo. Hij staat er op bij zijn voornaam genoemd te worden. Theo liet spelers zich thuis voelen. Eerst in het Oosterpark, daarna nog in de Euroborg. Met Theo voetbal kijken is eigenlijk saai. Theo focust zich helemaal op de wedstrijd. De mooiste momenten zijn voor en na de wedstrijd. En in de rust als er weer even tijd is om te praten. En er valt zo veel te praten.

Natuurlijk wordt zijn kenmerkende sigaar aangestoken. Hoogte- en dieptepunten passeren de revue, zoals onder meer de ‘kaartenaffaire’, de degradatie en de FIOD-inval. Bij de hoogtepunten gaat het onder andere over de ervaringen met Fandi Bin Achmed, oud-doelman Schellekens en Andreas Granqvist. De legendarische krakers tegen Atletico Madrid komen eveneens te sprake: “Wij schakelden twee keer het grote Atletico uit. Ongelofelijk gewoon. De heksenketel in Bari waar Groningen een spectaculaire 2-0 thuiszege verdedigde en er na rust helemaal af werd geveegd en het bijna leidde tot vechtpartijen waarbij Erwin Koeman helemaal over de rooie ging. Hij (Erwin Koeman), was wel één van de beste middenvelders die Groningen ooit heeft gehad”.
Het dreigt een late avond te worden. Helemaal als het gaat over Djurovski: “Dat is denk ik voor mij de meest bijzondere voetballer geweest die ik heb mee gemaakt. En verschrikkelijk aardig. Milko had een hekel aan ontbijten. Op een trainingskamp kwam hij stelselmatig te laat omdat hij van uitslapen hield. Toen hebben we voor hem geregeld dat hij niet hoefde te ontbijten en kwam hij pas wanneer de training eenmaal begon rustig aanslenteren. Haar in de war. Een geweldige voetballer en een prachtig mens!” Maar ook verdrietige verhalen passeren de revue. “Ik zie mijn twee dochters al tien jaar niet. Dat is een groot verdriet. Het is een verhaal met een lange historie en alleen maar verliezers. Ik kan me echter niet aan de indruk onttrekken dat mijn dochters tegen me op worden gezet. Dat geeft me een machteloos gevoel”. Grote ogen kijken wat te neergeslagen de kamer in. “Ik mis ze enorm en ik hoop dat ik ze ooit weer zie!” Theo pakt een sigaartje en loopt naar het balkon. De rook dwarrelt langzaam de straten van Groningen in. Groningen zijn stad. Op steenworp afstand van zijn club: FC Groningen.

“Milko Djurovski is onvergetelijk, als mens en als voetballer”

Oranje Dreamteam
Dan het ‘Oranje dreamteam aller tijden van Theo Huizinga. In het doel begint Theo met Hans van Breukelen. “Hij was tijdens het EK in ‘88 zo goed. maar heeft gewoon jaren echt top gekeept. Van der Sar is de reserve doelman. The speelt het oud Hollandse 4-3-3 en vindt alle gesprekken over het systeem van De Boer maar niets. Het gaat om winnen. Winnen we dan hoor je niemand er meer over. We hebben gewoon hele goede spelers en dan maakt het systeem eigenlijk niet zo heel veel uit. De backs zijn Suurbier en Krol en het centrum wordt gevormd door de oud-Groningers Ronald Koeman en Virgil van Dijk. “Met Ronald heb ik natuurlijk gewerkt. Geweldige kerel en heel knap hoe hij het zo ver heeft geschopt”. Neeskens, met wie Huizinga ook nog een paar maanden werkte, staat rechts en Van Hanegem links op het middenveld. “Cruijff is mijn nummer 10. En Robben de rechtsbuiten. Van Persie de linkerspits en Marco van Basten de spits. Een betere hebben we nooit gehad”.

Naast Van der Sar zitten op de bank, Kluivert, Van Tiggelen (volgens Theo een een onderschatte verdediger; (Keihard en onpasseerbaar) Sneijder en Frenkie de Jong.    


                                                           Van Breukelen

Suurbier                                 Koeman                      Van Dijk                                 Krol

                        Neeskens                   Cruijff                                     Van Hanegem

Robben                                                          Van Basten                                        Van Persie


Van de Sar
Kluivert
Van Tiggelen
Sneijder
F De Jong