Oud-voorzitter HV ziet toekomst Grootegast positief tegemoet

“Over vier jaar zit het centrum van Grootegast vol”

GROOTEGAST – In 2009 vertrok hij naar België, John Gerritsen en zijn man Ruud van Dalen. Na jarenlang voorzitter geweest te zijn van de Handelsvereniging en ondernemer in Grootegast besloot hij verder te gaan met een camping op het Duitstalige platteland van België, vlakbij Luxemburg. Afgelopen week was hij even terug in Grootegast.

Het duo runde jarenlang succesvol snackbar Jody. Gerritsen: “Wij kwamen in Grootegast wonen voor Ruuds moeder. Onder ons zat een snackbar, die steeds van eigenaar wisselde. We zagen dat het niet goed ging, terwijl het een prachtige zaak was en dus besloten we het over te nemen. Dat hebben we eerder ook gedaan met een beautysalon. We kochten bedrijven die naar de kloten gingen en daar maakten we een feestje van.”

Lang hebben de heren niet van hun zaak kunnen genieten, want in mei 2007 ging alles in rook op. Wat volgde was een getouwtrek met de gemeente en verzekering. De gemeente had namelijk de kavel schoon laten maken met het oog op de aankomende jaarmarkt. Gerritsen is daar nog steeds furieus over. “Natuurlijk was er schade door rook en water, maar veel dingen waren nog in tact. De burgemeester heeft besloten alles weg te laten halen. Alles, dus ook de dingen die Ruud nog van zijn moeder had.” Twee jaar later besloot het duo hun leven weer op te pakken in België, waar ze een camping runnen.

De kavel in Grootegast is nog steeds in bezit, maar staat vol met afval. Iets wat Gerritsen verbaasd. “Toen we hier weggingen hadden we met wat buren afgesproken dat zij op de kavel zouden letten. De gemeente zag dat niet zitten en heeft er een groot stuk hout voorgezet. Toen ik weer ging kijken bleek er van alles op de kavel gedumpt te zijn.” Een kleine rondgang leert dat er allerlei spullen van restaurant Samiramis liggen: van lege drankflessen tot reclameborden: het is één grote afvalbult.” De gemeente wil dat Gerritsen dit opruimt, maar hij verwijst hen door naar ondernemer Samir Salem.

Over het centrumplan is hij enthousiaster. Zelf was hij betrokken bij de ontwikkeling ervan. “Ik vind het redelijk geslaagd,” zegt hij na even nadenken. “Het ontwerp doet meer denken aan Amsterdams en dat hoort hier niet thuis. Grootegast moet een dorpskarakter hebben. Dit is teveel ‘de stad’.” Toch verwacht hij dat het centrum wel vol zal raken. “De komende drie tot vier jaar moet je dat niet verwachten, maar daarna komt het wel. Ondernemers willen wel, maar de banken hebben de geldkraan dicht gedraaid. Het is crisis en iets huren kost relatief veel geld.”

Positiever is hij over de ondernemers. “Ik ben onder de indruk van de manier waarop het oude ALDI-pand gevuld is. Er zit een kledingshop in, de tweede van Jacobien. Dat is een stukje brutaliteit. Ook zie ik een nieuwe computerwinkel en de vernieuwde geval van de fotograaf. De verplaatsing van de Primera is ook een goede keuze geweest. Er ontbreken nog wel elementen, maar die krijg je ook niet zomaar. Mensen willen shoppen, maar daar heb je wel drie kledingwinkels voor nodig.”

Het dorp mist hij niet. “Dat hoeft ook niet, want veel Grootegasters komen nog ieder jaar bij ons op de camping. Terug willen we niet.” Op de vraag of het niet een uit de hand gelopen hobbyproject is, moet Gerritsen lachen. “We doen daar eigenlijk hetzelfde als we hier deden. We verkopen elke week net zoveel pizza’s als hier. Wat daar anders is, is dat mensen vaak even blijven hangen voor een biertje.”

Of er nog een ambitie is? De ogen beginnen te glunderen. “Natuurlijk,” is het antwoord. “Ik zou nog wel eens een nieuwe zaak willen starten, maar dat gebeurt niet meer. Of ik iets kan met het leegstaande pand van Samiramis? Dat zou ik wel willen. Je kunt daar een prachtige zaak van maken.” Toch is de kans dat het duo terugkeert naar Grootegast vrijwel ondenkbaar. Manlief Ruud ziet dat namelijk helemaal niet zitten.