Piet’s Big City – week 24 - ‘15
Ik ga terug naar het centrum. Heb twintig jaar met veel plezier in Lewenborg gewoond, maar de tijd is rijp voor een rentree in de binnenstad. Vijf jaar woon ik nu alleen in de meest groene wijk van Groningen. Zolang is het alweer geleden dat Yvon overleed. Het huis ademt nog steeds ons beiden en daar komt nu een einde aan. De dochters vinden het prima. Dat het ouderlijk huis verkocht gaat worden, het zij zo. Ze zijn er heel gelukkig geweest, maar hebben alle begrip dat hun vader het huis in de verkoop doet. Dus terug naar de binnenstad. Het zal wel wennen zijn. Hier is de rust, daar het lawaai. Hier ren ik door het bos, daar doe ik een rondje singels. Toch heb ik mijn keuze bepaald. Ik ben toch elke dag in het centrum en als ik straks naar huis wil hoef ik niet meer met de auto of fiets terug naar Lewenborg. Wie ik wel zal missen zijn mijn buren. Jeroen en Daniëlla zijn meer dan aardige mensen en hun kinderen Sanne en Dion zijn top. Zelfs Senna de hond is een vriendin geworden. Ook zij hebben het liefst dat ik naast hen blijf wonen, maar ze begrijpen mijn beslissing als geen ander. Wat ik nog meer ga missen zijn mijn veelvuldige bezoekjes aan de graven van mijn moeder en Yvon. Twee dagen zat er in juni 2010 tussen hun overlijden en zij rusten naast elkaar op het sfeervolle kerkhof van Noorddijk, vlakbij mijn huis. Wanneer ik weer in de binnenstad woon zal ik hen aanmerkelijk minder komen bezoeken. Daar ben ik heel eerlijk in. Maar mijn moeder en Yvon kennende snappen zij het wel. Mijn keuze geeft me ook een gevoel van opwinding. Twintig jaar is geen kattenpis en het zal een vreemd gevoel geven als ik voor de laatste keer de deur op slot draai.
Aan de andere kant is er ook de spanning van dat andere leven in het centrum van mijn eigen stad, waar ik in 2008 zelfs over heb gezongen. Big City, you’re so pretty. Big City, here I come wordt het binnenkort. Om acht uur ’s avonds nog even naar de Jumbo of de Albert Heijn om boodschappen te doen. Of een afzakkertje halen in het café op de hoek. U merkt het, ik ben klaar voor de binnenstad. Mensen vragen mij vaak wat ik in hemelsnaam in Lewenborg doe. Boos kan ik daar om worden. Ik hou van deze wijk en van de mensen die er wonen. Even oversteken en via het fietspad sta ik tussen de landerijen. Straks steek ik over en sta op het Zuiderdiep. Eet een broodje bij het Amsterdams Broodjeshuis en heuse bloedworst bij de WEEVA. Twee minuten later ben ik weer thuis. Wat wil een man nog meer? Alles afwegend weet ik dat ik de juiste keuze heb gemaakt. Hoop dat ik dit volgend jaar ook nog vind.