Piet’s Big City – week 37 - ‘14
In de Oude Ebbingestraat komt een man op mij af. Enthousiast met beide armen zwaaiend roept hij mij toe dat hij elke zaterdagmiddag naar Toeters & Bellen op Radio Noord luistert. O mien jong, dat vind ik ja zo mooi. Ik luuster altied. Weet je wat ik vooral zo geweldig vind. Als iemand een geluid moet nadoen. Wanneer er een rammeltje in het linker achterwiel zit en hij moet laten horen hoe dat klinkt. Super vind ik dat. Mien vrouw is ook fan.
Elke zaterdagmiddag zitten wij voor de radio. Komt niks tussen. Wanneer ik deze trouwe luisteraar wil vertellen dat de laatste uitzending van het autoprogramma op 29 maart is geweest, na bijna 20 jaar autoproblemen oplossen, lijkt dit niet bij hem door te dringen. Laatst hadden jullie het over de steenmarter. Ik heb ook eens zo’n beest onder de motorkap gehad, de vlegel had alle rubberen slangen stuk gebeten. En toe zei Jan Boonstra nog dat ze vooral gek zijn op de slangen van een Japanse auto, omdat deze naar visolie schijnen te smaken en daar zijn die beesten gek op. Dat klopt dus wel, want ik rij al 20 jaar in een Toyota. Even last de Groninger een rustpauze in, dé gelegenheid voor mij hem duidelijk te maken dat ik mij die uitzending nog heel goed kan herinneren, maar dat dit wel eind 2013 was. De man kijkt mij aan en zegt nogmaals dat een zaterdagmiddag zonder Toeters & Bellen voor hem en de vrouw geen echte zaterdagmiddag is. Nou ik moet verder hoor. Mijn vrouw staat te zwaaien. De mazzel en doe je zaterdag even de groeten aan Jan en Mieke.
Trouwens, zo’n wc blokje onder de motorkap helpt echt. Heb nog geen steenmarter weer gezien. Lekker toch. Ja mens, ik kom er aan. Op het terras van Coffee Company kom ik weer een beetje bij mijn positieven. Wat een man! Heeft Toeters & Bellen echt zo’n indruk op hem gemaakt dat vijf maanden na het afscheid hij nog steeds denkt dat het in de ether is? Of heeft hij mij gewoonweg in het ootje genomen? Dan is het wel een geboren komiek. Hoe dan ook, deze ontmoeting had ik voor geen goud willen missen. Mijn gedachten gaan terug naar de tijden van het populaire autoprogramma, dat op 1 januari 1995 startte en pas op 29 maart 2014 zijn laatste uitzending beleefde. Jan Boonstra was er vanaf het begin bij, zat dus in zijn 20ste jaar, ik in mijn twaalfde. Een schitterende periode was het. Collega Henk Binnendijk had het in Amerika gehoord, Car Talk heet het daar, en zo kwam het op de regionale zender. Jan weet alles van auto’s, lost 95 procent van alle problemen via de radio op en verder voerde humor de boventoon. De zaterdagmiddag tussen 13 en 14 uur was derhalve een feest voor menig luisteraar.