Piet’s Big City week 37 ”15
Op het pleintje van de Uurwerker strijkt een wesp neer op mijn net gearriveerde salade. De salades op het plein zijn niet te versmaden, daarom vlucht ik naar binnen. Met in de ene hand het bord en in de andere een glas witte wijn neem ik plaats op een van de prachtige dubbele Chesterfield banken. Eigenaar Wijnand heeft bij de inrichting over alles goed nagedacht en heel even waan ik mij in een etablissement in Berlijn. De Uurwerker bestaat nu twee jaar en al snel wordt het café een hit. Mooi was geweest dat het plein waar het café aan ligt naar de overleden oud-wethouder Ypke Gietema zou zijn vernoemd, maar helaas werd dit door de gemeente tegengehouden. Drinken en eten op het Ypke Gietema plein was nog mooier en smakelijker geweest. Wat Wijnand ook probeerde, hij kreeg het er niet door. Eigenlijk heb ik nooit echt een stamcafé gehad, maar sinds het bestaan van de Uurwerker kom ik er bijna dagelijks. Weliswaar ben ik een van de ouderen, toch voel ik me er thuis. Lees de krant, neem een versnapering en kies uit de steeds wisselende kaart een lunch of avondhap. Soms met mijn dochters, vaker met allerlei volk uit de stad. Hé, daar heb je Thim Muskee van de kunstgalerij in de Folkingestraat en aan de Munnekeholm. Ook al een vaste bezoeker van dit populaire etablissement en net als ik gek op salades en witte wijn overdag. In een zakje van de Bruna heeft Thim twee boeken voor me meegenomen. De eerste gaat over vastgoedbaron Willem Endstra, in de volksmond Stille Willem genoemd, het tweede boek is de misdaadbiografie van Willem Holleeder. De dodelijke spagaat van Willem Endstra lees ik op de voorkant van het boek van auteur Harry Lensink van Vrij Nederland en schrijver Jan Meeuws van NRC Handelsblad heeft zijn boek Verraad genoemd. Zowel Thim als ikzelf zijn toch redelijk gefascineerd door de wereld van de criminaliteit. Martine Blauw van Dutch Casting schuift aan op de bank. Ze vraagt of ik eventueel een vader zou willen spelen in een landelijke reclamespot voor Hooghoudt. Volgens Martine is de combinatie van mij met Hooghoudt treffend. Niet wat betreft de jenever, maar vanwege Groningen. De vergoeding is niet echt om over naar huis te schrijven, maar ik beloof er over na te denken. Voor het weekend moet zij het wel weten. Opnames duren maar een uurtje of drie. Martine Blauw is helemaal oké en was in haar jongere jaren een veelgevraagd model. Nu zorgt zij voor de casting van allerlei evenementen. In oktober wordt ze veertig en ze ziet er nog steeds patent uit. Ook Martine gaat voor salade en wijn. Wijnand komt ook nog even buurten en vertelt dat hij nog met van alles bezig is. Het mooiste terras aan de Hoge der A is ook een bedenksel van hem en bij mooi weer is het er altijd stampvol. Big City, you’re so pretty!!