Pit haalde zangeres van Youtube

DOKKUM – Riemer Visser, Jan Kuipers en Sybolt Hellingwerf hadden al eerder in een band samengespeeld. Nadat ze hier mee waren gestopt begon het na een tijdje weer te kriebelen. Er moest weer muziek gemaakt worden. Bij een oefenavond voor een andere band liepen ze Menno Meinema tegen het lijf. Deze basgitarist komt eigenlijk uit de metalscène, maar had zin in wat anders. Het klikte tussen de vier heren, en de band Pit was gevormd. ‘En toen moesten we nog een zangeres,’ vertelt Jan. ‘Die hebben we uiteindelijk gevonden via Youtube!’ Op de Youtubepagina van Zero Dokkum, waar geregeld optredens worden gefilmd en online worden gezet, raakte Jan onder de indruk van zangeres Djoeke Numan uit Kollum. Hij nam online contact met haar op met de vraag of zij misschien de zangeres van Pit wilde worden. ‘Ik las dat mailtje en ik dacht eigenlijk dat ik met een stel oude kerels te maken had. Ik kon eigenlijk niets over deze jongens vinden, maar ik dacht: laat ik maar gewoon eens langs gaan, dan zie ik het wel.’ Djoeke kwam bij de jongens langs op een oefenavond, en bleef vervolgens de hele avond. ‘Aan het einde van de avond zeiden ze: ‘Tot volgende week!’ en toen dacht ik: ‘Oh, ik zit er bij dus?’ Dat is inmiddels meer dan een jaar geleden, en sindsdien zijn de muzikanten steeds beter op elkaar ingespeeld geraakt. Pit heeft gekozen voor een duidelijke herkenbaarheid. ‘We zijn een coverband, maar spelen niet alleen de standaard nummers. We willen ons onderscheiden van andere bands, daarom doen we dingen die volgens ons nog niet eerder gedaan zijn,’ vertelt Jan. ‘Natuurlijk spelen we ook Narcotic van Liquido, je moet er als band niet voor kiezen om alleen maar andere dingen te doen, een succesnummer mag best gespeeld worden. Maar we vinden het echt belangrijk om dat niet alleen maar te doen. Publiek mag best eens verrast worden, vinden we.’ En dat verrassen is wel aan Pit besteed. ‘We zijn momenteel bezig met het instuderen van een jaren ’90-medley. Happy hardcorenummers, maar dan in Pit-stijl. In de jaren ’90 werd deze muziek alleen elektronisch gespeeld, dus dat is voor ons ook een flinke uitdaging om daar ons eigen muziek van te maken,’ vertelt Sybolt. De band heeft een duidelijk doel voor ogen. Ze willen de bühne op, niet te vaak, maar ook niet te weinig. ‘Eerder hebben we wel in bands gespeeld waarmee we iedere week op de planken stonden. Dat hoeft niet meer, maar als we twee keer per maand op zouden kunnen treden zouden we daar heel blij mee zijn. Dorpsfeesten, trouwerijen, bedrijfsfeesten, wij zijn overal voor in,’ vertelt Riemer. Voorlopig is de agenda van Pit nog aardig leeg, maar de band werkt er hard aan om hier verandering in te brengen. ‘Op 22 februari treden we op in De Pleats in Burgum, bij Lytske Wâldpop. Hier wordt een band gekozen die op Hemelvaartsdag op mag treden op het Wâldpop-festival in Burgum. We hopen dat we op deze avond onszelf goed kunnen laten zien,’ vertelt Menno. Voor 2014 heeft Pit zichzelf ten doel gesteld om te werken aan hun naamsbekendheid, vaker op te treden en ook muzikaal er flink op vooruit te gaan. ‘We hebben al een vrij uitgebreid repertoire, maar dit willen we nog meer uitbouwen, met nummers van de jaren ’60 tot nu. Nog meer op elkaar ingespeeld raken, maar ook vooral er veel plezier in houden,’ aldus Djoeke. ‘Want uiteindelijk zijn we voor het plezier in muziek maken bij elkaar gekomen. Zolang we dat er in houden kunnen we een heel eind komen met z’n allen.’