Plaats: Buurthuiskamer Aduard - wk 02 -2015
Tijd: 9.45 uur
Niks geen oliebollen en appelflappen in de laatste dagen van het jaar voor de vrijwilligers en bezoekers van de Buurthuiskamer in Aduard. In de Buurthuiskamer zijn het kniepertjes die gebakken worden op maandag 29 en dinsdag 30 december. De (On)genode gast mag dan inmiddels al een tijdje meelopen in Groningen, maar van kniepertjes had de (On)genode gast nog nooit gehoord. Tijd om die eens te komen proeven.
Wanneer ik in de gang sta van de Buurthuiskamer komt mij al een flink zoete geur tegemoet. Eenmaal in de Buurthuiskamer slaat de lucht me op de ogen. Er wordt al zo flink veel gebakken, dat de hele kamer blauw staat. De vrijwillige bakkers hebben het niet eens door. Als je er eenmaal een tijdje in zit, merk je het niet meer. Ik word vriendelijk ontvangen door Klaas Snijder, een gezicht die ik al vaker heb gezien in de Buurthuiskamer. Tussen het inpakken van de kniepertjes door neemt hij alle tijd om mijn jas aan te nemen en op te hangen. Zodra dit gebeurd is, richt hij zich weer op zijn inpakwerkzaamheden. ‘Er zijn al een heleboel kniepertjes gebakken. Deze zijn van te voren door inwoners van Aduard en omstreken besteld, en worden deze dagen opgehaald’, vertelt Snijder. Hij heeft zijn zin nog niet uitgesproken of er komt net een klant binnen om zijn bestelling op te halen.
Rond de grote tafel zitten een aantal dames en een paar heren die druk bezig zijn om de kniepertjes te bakken. ‘Ben je bekend met de traditie rond de kniepertjes?’ wordt mij gevraagd. ‘Aan het begin van het jaar eten we nieuwjaarsrolletjes. Je moet kniepertjes zien als de uitgerolde versie ervan. Aan het einde van het jaar, als het hele jaar uitgerold is, rollen we de rolletjes uit, en hebben we de platte variant’, vertelt Pia. Wanneer ik vraag of het iets typisch Gronings is moeten de dames dat ontkennen. ‘Het zal wel iets typisch uit het Noorden zijn. Ik zag vandaag nog dat Daniël Lohues op Twitter het over kniepertjes had, en dat is een Drent’.
De dames praten honderduit terwijl ze het ene na het andere bolletje deeg in hun kniepertjesapparaat platduwen tot een versgebakken kniepertje. De platgeslagen koekjes worden vervolgens uit het apparaat gevist en op een houten snijplank afgekoeld. Wanneer de kniepertjes afgekoeld zijn komt Klaas weer kijken. Hij verpakt ze vervolgens in een zakje met een vriendelijke eindejaarsboodschap voor de koper.
Loes Lestestuiver, buurtwerk van de SWgZ in Aduard, schuift ook even aan tijdens het bakken. ‘Wisten jullie eigenlijk al dat de Buurthuiskamer is genomineerd voor de Leefbaarheidsprijs van de gemeente Zuidhorn?’ vraagt ze de kniepertjebakkers. ‘Natuurlijk’, antwoord Pia. ‘Dat hebben we allang al gezien op Facebook!’ De Leefbaarheidsprijs wordt op 6 januari uitgereikt aan één van de drie genomineerden. ‘Dat gaat weer spannend worden’, denkt Loes. ‘De andere genomineerden verdienen de prijs ook. De molen Fortuna in Noordhorn en het Dorpshuis Bartoleshûs in Visvliet zijn de andere genomineerden. Ik zou er niet vreemd van op kijken als één van hen er met de prijs vandoor gaat. Maar we gaan gewoon naar de uitreiking, want je weet maar nooit’, voegt ze er lachend aan toe. Onlangs won de Buurthuiskamer de Provinciale Vrijwilligersprijs, waar een prachtig bedrag van €3000,- aan gekoppeld was. ‘Daarvan hadden we ook niet verwacht dat we die zouden winnen’, aldus Loes.
En dan is het tijd om een kniepertje te proeven. Kersvers van de pers probeer ik één van deze koekjes. De geur belooft een hoop goeds, en de smaak mag er ook zeker zijn. Zoet, maar niet té. ‘Hier’, zegt Klaas. ‘Neem een zakje mee. Heb je ook nog wat voor onderweg’.
