Plaats: Buurthuiskamer Aduard
Tijd: 12.00 uur
Even na twaalven parkeer ik, de (On)genode gast, de auto net voor die van wethouder Bert Nederveen. Net als ik is hij een paar minuten te laat voor de ‘langste eettafel van Nederland’. Nadat hij de buurthuiskamer binnenstapt wordt hem dat ook even flink duidelijk gemaakt door de deelnemers aan de lunch. ‘Helaas Bert, je vindt hier de hond in de pot!’ grapt oud-wethouder Jan Oomkes. De oud-wethouder is goedgemutst vandaag. Zowel letterlijk als figuurlijk, want een grote koksmuts siert op zijn hoofd. Een jaar eerder was hij ook voor de langste eettafel van Nederland door de Buurthuiskamer gevraagd om mee te helpen met koken. Toen zette hij zijn befaamde snert op tafel. Omdat deze toen zo in de smaak was gevallen werd de zelfbenoemd chefkok dit jaar weer gevraagd om voor het voorgerecht te zorgen. Terwijl Bert Nederveen plaatsneemt bij burgemeester Bert Swart aan tafel, serveert Oomkes hem alsnog de goedgevulde maaltijdsoep die hij voor deze gelegenheid klaarmaakte. Ik schuif even verderop aan bij Dries Posthumus en Lidy Ekhart. Ekhart nam onlangs afscheid van de Stichting Welzijn gemeente Zuidhorn (SWgZ). Een afscheidsreceptie zat er wegens gezondheidsredenen niet in, maar Ekhart nam op haar eigen manier afscheid middels een interview in De Streekkrant. Toch wilde ze ook van de mensen waar ze zolang mee samenwerkte en voor wie ze werkte op een goede manier afscheid nemen, en daarom is ze momenteel bezig met een soort ‘afscheidstournee’ langs verschillende ouderenvoorzieningen in de gemeente Zuidhorn. In totaal zijn er zo’n dertig mensen op het etentje afgekomen, dat georganiseerd werd in het kader van de Week tegen de Eenzaamheid. ‘Veel van deze mensen eten vaak alleen’, vertelt Jan Oomkes. ‘Voor hen is het fantastisch om in deze buurthuiskamer bijeen te komen en samen te eten. Iets wat Hans, een van de vrijwilligers van de buurthuiskamer, beaamt. ‘Het is hartstikke gezellig hier’, lacht hij. Na de eerste gang, die er bij de bezoekers allemaal goed inging, is het tijd voor de tweede gang. Niet alleen Jan Oomkes heeft voor de bezoekers gekookt, ook Janny Kits en Erna van der Hoek hebben in de potten en pannen staan roeren om een zo lekker mogelijke maaltijd te bereiden. De bezoekers zijn maar wat tevreden, en ook de burgemeester en de wethouder smullen van de maaltijd. ‘Toe Bert, neem nog wat. Zonde om straks eten weg te moeten gooien’, zegt de burgemeester tegen zijn collega. Bert Nederveen, die eigenlijk al vol zit, geeft aan de wens van de burgemeester gehoor en staat toe dat de burgemeester hem nog een schep salade toebedeelt. ‘Heb je nog een stuk perzik voor me?’ Ook Hans moet er volgens de burgemeester aan geloven. Een flink lepel vol salade wordt op zijn bord neergekwakt. ‘Jij ook nog wat Jan?’ vraagt Swart aan Oomkes. ‘Doe maar niet, ik weet wat we straks voor toetje krijgen!’ zegt de kok lachend. Ik krijg nog de nodige complimenten van de heren over eerdere verslagen als (On)genode gast. ‘Een erg leuke rubriek’, zegt Oomkes. Wanneer ik vertel dat ik vandaag ook in die hoedanigheid aanschuif, klappen de heren dicht. ‘O jee, dan moeten we nu maar oppassen wat we zeggen, voordat het straks in de krant staat!’ lacht de burgemeester. Even later maak ik nog een praatje met buurtwerker Loes Lestestuiver, die medeverantwoordelijk was voor de organisatie van de Langste eettafel van Nederland. ‘Maar eigenlijk wordt alles hier in de Buurthuiskamer door de senioren zelf georganiseerd. Je kunt deze plaats zien als een hangplek voor ouderen. Het houdt ze van de straat’, zegt Lestestuiver met een knipoog. ‘Het voorziet hier in Aduard in een enorme behoefte. Ze kunnen hier boeken lenen, etentjes organiseren en gewoon gezellig samenzijn. Dankzij de toiletvoorziening voor mensen met een beperking is er een lage drempel. We nodigen iedereen uit om eens een keer een kijkje te komen nemen!’
