Plaats: Dorpsvenne, Zuidhorn

Afbeelding
ongenode gast
Datum: 2 juli
Tijd: 9.00 uur

ZUIDHORN – Nederlanders. Zeg het woord gratis en men rukt massaal uit. Gratis is lekker. Gratis? Dáár moet je bijzijn. Het bewijs werd afgelopen woensdag weer eens geleverd. Bij de Dorpsvenne in Zuidhorn om precies te zijn, waar toen de openingsparty van de Poiesz plaatsvond. Honderden (ja, echt waar) mensen rukten uit. Voor dat gratis boodschappenpakket – wel bij besteding van tenminste 25 euro- én om de nieuwe winkel te aanschouwen.
De Dorpsvenne. Stadse allure in Zuidhorn. Wat is het prachtig geworden. Een project waar elk omliggend dorp een hele grote punt aan kan zuigen. Parkeren (nog gratis ook) kan in de ruime parkeergarage. Een roltrap die je naar boven brengt, naar de Poiesz dus, naar de Aldi en heel binnenkort naar de Op = Op.  Gemak dient de mens en wát een uitstraling. Maar wat had het wat voeten in aarde. Wist ook Piet Smit, algemene directeur van Poiesz, zich nog goed te herinneren. ‘ In 2010 namen we De Boer over. We hadden toen al een droom. Een droom om hier iets moois neer te zetten. Voor Zuidhorn. Onderweg werd die droom bijkans een nachtmerrie. Maar na ik weet niet hoeveel vergaderingen en overleggen is het toch gelukt. Precies een jaar geleden wisten we zeker dat onze droom uit zou komen. En wat is het eigenlijk knap dat we in één jaar tijd zo’n prachtig winkelcentrum neer hebben gezet. Dit is majestueus. De winkel is fantastisch. Van werkelijk alle gemakken voorzien. Ik denk dat het een genot is om hier je boodschappen te doen.’
Woensdag was het in elk geval zeker een genot. Het begon al bij aankomst, waar jongemannen je richting parkeergarage wezen. Onderweg kregen bezoekers een parkeerschijf. Gratis. Via de roltrap werden de winkels bereikt. De gezelligheid kwam je tegemoet. Ga maar na: De SwingMasters waren van de partij. Speciaal ingevlogen vanuit Wijhe, een gehucht bij Zwolle. Ze maakten dixieland muziek. Mobiele muziek. ‘When the Saints go Marching in’. Dat werk. Die muziek. Niemand die meezong. Alle ogen van de honderden gasten waren gericht op dat hek. Nog even en ze konden eindelijk naar binnen. Een meneer en mevrouw – ‘Hoe we heten? Dat hoeft niet in de krant’- staan pontificaal vooraan. Breeduit, opdat er geen muisje langs kan. ‘We stonden hier om iets over achten’, zegt meneer. Mevrouw knikt. Waarom ze vooraan staan is een beetje een raadsel. Het levert namelijk niets extra’s op. De gratis boodschappenpakketten zijn namelijk voor de eerste vijfhonderd klanten. Hadden ze dus nog beste even wat langer kunnen liggen.
Even dreigt de opening in mineur te eindigen, als bedrijfsleider Piet Wolters samen met wat collega’s 365 ballonnen op laat. Dat gaat op zich goed, ware het niet dat het net waar de ballonnen in zaten, bij een mevrouw over het hoofd verdwijnt. Mevrouw raakt bijkans verstrikt in het net, als een vis in de fuik. Met behulp van omstanders weet ze zich uit haar nogal netelige situatie te bevrijden. De excuses worden aanvaard. Het is tenslotte feest vandaag.
Dan is het zover. Gaan de verzorgers en hekken weg. Al snel ontstaat een verstopping en worden mensen in kleine groepjes naar binnen gelaten. De klanten krijgen een karretje aangereikt. De winkel is inderdaad prachtig, Smit heeft wat dat betreft geen woord teveel gezegd. Bovendien zijn er mooie voordeeltjes te halen, speelden De Swingmasters vrolijk voort en was er een kleurwedstrijd voor de kinderen. Ondertussen komen de eerste klanten al weer uit de winkel. Naast een paar boodschappen- winkelwaarde: iets meer dan 25 euro- staat er een mooi gratis boodschappenpakket in de kar. Wat er in zit? Dat weet niemand. Maar het was mooi gratis. En dat is altijd goed.

UIT DE KRANT

Lees ook