Remco Balk spreekt voor het eerst over ‘De Breuk’ en ‘Duivels dilemma’:
ZUIDHORN – Het was de 83e minuut van de wedstrijd FC Groningen tegen FC Twente vorige week. De camera’s zoemden in op het gezicht van de 19-jarige Remco Balk die als invaller het veld in kwam voor El Massaoudi. Hij deed zijn haar nog een keertje goed en rende het veld in. Niemand kon toen nog vermoeden dat de close up ook direct de laatste in het shirt van FC Groningen zou zijn. ‘s Avonds belde de zaakwaarnemer, Len Koeman, dat de clubs er uit waren. Balk verhuist per direct naar FC Utrecht.
Zelden heeft het vertrek van een jeugdige speler voor zoveel reuring gezorgd als bij Balk. Niet zo verwonderlijk. De spits heeft alles wat in het DNA van FC Groningen zit. Weinig praatjes, bescheiden en bereid om zich het snot voor de ogen te werken. Alles te geven in en voor het groen/wit. Publiekslieveling. Het waren dan ook bewogen weken voor Remco en zijn familie. Moeder Gerda is blij dat de kogel door de kerk is en dat aan alle onzekerheid een einde is gekomen. “Ik had dit eigenlijk niet verwacht. Remco is toch een beetje FC Groningen en ik heb er nooit bij stil gestaan dat het zo zou lopen. En dat allemaal in zo’n korte tijd”.
“Ik voelde geen vertrouwen en kreeg geen perspectief”
Moeders hoopt ook dat hiermee een einde is gekomen aan de vervelende berichtgeving op social media. Want berichten als ‘ik hoop dat ze zijn benen breken als hij tegen Groningen speelt tot verrader’. Ze zijn allemaal wel een keer voorbij gekomen. En hoewel de meeste mensen begrip hebben voor de keuze van zoonlief, heeft deze berichtgeving moeders zeer gedaan. Net als de uitlatingen van Fledderus dat haar zoon de club aan het lijntje zou hebben gehouden. “Ik kan je zeggen dat het voor Remco een enorm lastige keuze was. Hij was er ontzettend veel mee bezig. Ik heb dagelijks zijn worsteling gezien”. Het berichtje tussen Kerst en Oud en Nieuw zal ze niet snel vergeten: ‘Ik teken niet mam. Het voelt gewoon niet goed’. Om dan vervolgens van de technisch directeur van Groningen te moeten horen dat hij vindt dat Remco de club aan het lijntje heeft gehouden en dat ook zo naar buiten brengt, beïnvloedt de publieke opinie natuurlijk enorm. “Heel vervelend! En dan druk ik het zacht uit. Maar boven alles is het gewoon niet waar. Hij had toch ook kunnen zeggen dat we er gewoon niet uit zijn gekomen? Dat zijn de feiten”.
Remco luistert aan de grote keukentafel het verhaal van zijn moeder aan en vertelt voor de eerste keer zijn kant van het verhaal. Als het aan hem ligt ook direct de laatste keer. Hij zit al bij de wedstrijdselectie van FC Utrecht en wil het hoofdstuk Groningen afsluiten en zich focussen op zijn nieuwe uitdaging. “Ik draai al twee jaar de voorbereiding van het eerste elftal voor een groot deel mee”, begint de aanvaller. “Afgelopen voorbereiding scoorde ik veel doelpunten. Ik zat dit jaar altijd bij de wedstrijdselectie en scoorde tegen Ajax. Toch kreeg ik geen contractvoorstel, terwijl mijn ploeggenoten die soms nog minder bij het eerste elftal betrokken waren wél een nieuw contract op zak hadden. In oktober kwam Fledderus mondeling melden dat ze me een contract zouden gaan aanbieden. Het duurde tot half november voordat het kwam. De hele situatie voelde voor mij dan ook als een motie van wantrouwen. Als ze mij graag hadden willen houden, hadden ze mij eerder een contract aangeboden. Blijkbaar waren er twijfels. Dat kan en dat snap ik en is ook geen probleem. Ik voelde die twijfel natuurlijk wel. Ik hoopte dat de aanbieding mijn gevoel van twijfel zou wegnemen. Dat gebeurde niet. Het aanbod bevestigde eigenlijk alleen maar mijn gevoel dat dus al niet heel erg goed was”.
Ondertussen zien ook andere clubs de stormachtige ontwikkeling van Balk en benaderen zijn zaakwaarnemer. Die gooit de deur niet dicht. Gezien de omstandigheden begrijpelijk. Gepraat mocht er echter niet worden. Dat mocht pas na 31 december, zoals in het contract was vastgelegd. FC Groningen kwam in december met betere aanbiedingen. De vraag was op dat moment: ‘Kan FC Groningen de twijfel bij Balk nog wegnemen?’. Het antwoord kennen we inmiddels. Als Groningen nu direct met het eerste bod was gekomen, had de Zuidhorner dan nog steeds het groen/wit om de schouders gehad? Balk hoeft er niet lang over na te denken: “Ja, als het laatste bod hun eerste was geweest, was ik bij Groningen gebleven. Het was mijn droom. Succesvol zijn in de Euroborg. Ik was dus heel graag gebleven, maar ze wilden voor de 31e december duidelijkheid, omdat ik daarna zou kunnen horen wat de andere clubs te bieden hadden. Ik mistte gewoon het gevoel van vertrouwen en ook vooral ook perspectief. Want als het vertrouwen er niet echt is, zal dat ook invloed hebben op mijn speelminuten. Het was een duivels dilemma. Over geld gaat dit zeker niet. De breuk gaat over vertrouwen en perspectief. Nog een jaar bijna niet voetballen zie ik echt niet zitten. Dat zou heel slecht zijn voor mijn ontwikkeling. Je weet niet hoe het loopt met corona. Bij Utrecht kan ik in ieder geval in de Keuken Kampioen Divisie spelen. Dat is voor mij heel belangrijk. Daarbij liet Utrecht merken me graag te willen hebben en daar kom ik ook bij de eerste selectie. Dat kon FC Groningen me ook niet bieden. Op de vraag of ik volgend jaar vast onderdeel zou zijn van de eerste selectie kreeg ik een ontkennend antwoord. Waarschijnlijk zou ik niet bij de eerste zestien zitten wanneer iedereen fit zou zijn. Dat helpt natuurlijk ook niet mee. Utrecht geeft me het gevoel van vertrouwen en perspectief terug. Dat gaf de doorslag. Dat was een zeer lastige keuze omdat mijn hart groen/wit is, maar uiteindelijk heb ik mijn gevoel gevolgd en ben op geen enkele manier beïnvloed door mijn zaakwaarnemer”.
Dat Fledderus in de media vervolgens roept dat Balk de club aan het lijntje heeft gehouden, doet hij af als ‘jammer’. “Ik denk dat hij vooral teleurgesteld was en ook ergens wel weet dat dit niet zo is. Je ziet wel wat voor impact zo’n uitspraak heeft op social media. Daar lig ik niet wakker van. Ik vind het meer rot voor mijn familie. Die leest het ook allemaal”. Om er met een lach aan toe te voegen: “Ik zeg ook steeds tegen ze dat ze moeten stoppen met lezen. Dat beginnen ze te begrijpen. Mensen die me kennen, weten precies hoe het zit en ik ben altijd eerlijk geweest”.
Voor moeders breekt er ook een nieuw tijdperk aan en zal het enorm wennen zijn, dit plotselinge vertrek: “Jarenlang stond mijn leven voor een groot deel in het teken van de wedstrijden en trainingen. Nu is dat heel plotseling weg. Dit zag ik niet aankomen. Ik dacht steeds dat hij toch wel voor Groningen zou tekenen. Hij moest echter duidelijkheid geven voor 31 december. Dat telefoontje op oudejaarsavond zal ik niet snel vergeten. Ik wist toen dat alles zou gaan veranderen. Ik heb al gezegd dat hij een kamer moet zoeken op een bovenverdieping want hij vergeet altijd de deur op slot te doen”. Remco grijnst en stelt zijn moeder gerust. “Ik zal de deur op slot doen! Wat ik het meest ga missen? De rijst met babi pangang voor de wedstrijd die mijn moeder altijd maakte. Dat was echt heerlijk”. Gerda:
“Wat ik niet ga missen, is al zijn was. En de troep op zijn kamer. Ik liet het vaak weken liggen tot ik er niet meer tegen kon en dan ruimde ik het toch maar weer op”. Remco kijkt zijn moeder quasi verontwaardigd aan: “Mam, mijn kamer was gewoon veel te klein”. Onder aan de streep verliest de Euroborg naast een getalenteerd jeugdspeler een publiekslieveling. “Ik ben nu speler van FC Utrecht, maar ik ben Groningen dankbaar voor alles wat ze me hebben gegeven en blijf supporter van FC Groningen. Die club zit voor altijd in mijn hart”.
Kader:
Technisch directeur Mark-Jan Fledderus: “Ik wens hem oprecht veel succes”
Dat de belevingswerelden van FC Groningen en Fledderus uit elkaar liggen is duidelijk. De technisch directeur van de FC wil inhoudelijk niet meer in gaan op de kwestie: “Voor ons is het boek Remco Balk gesloten. We hebben op onze eigen kanalen tekst en uitleg gegeven over de situatie en het is Remco zijn goed recht om deze keuze te maken. Wij wensen hem daarbij alle succes!”
Kader:
Oud-trainer Danny Buijs: “Jammer, maar begrip voor keuze”
Zijn voormalig trainer Danny Buijs vindt het vertrek van Remco zowel jammer als begrijpelijk. “Ik had hem er graag bij gehouden. Aan de andere kant is het zo dat als hij in het eerste elftal niet wekelijks speelt, hij niet zijn noodzakelijke minuten kan maken die nodig zijn voor zijn ontwikkeling. Bij Utrecht kan hij wekelijks spelen in de Keuken Kampioen Divisie, wanneer hij niet in het eerste elftal speelt. Hij moet vooral dat doen waar hij zich goed bij voelt. Wie weet keert hij over een paar jaar terug bij Groningen. Hij heeft zich in ieder geval altijd met zijn hele ziel en zaligheid ingezet voor de club en het team. Daarbij is het ook nog eens leuke en spontane gozer”.
