Rob Dolislager neemt afscheid van Het Hooge Heem
‘In Het Hooge Heem werk je in het thuis van de bewoners, dus moet je goed voor ze zorgen’
GROOTEGAST – Afgelopen vrijdag 22 april beleefde Rob Dolislager (63) zijn laatste werkdag in Woonzorgcomplex Het Hooge Heem in Grootegast. Rob werkte twee perioden in Het Hooge Heem. Tussendoor werkte hij vijf jaar als Hoofd Keuken in het Beatrixoord in Haren. In het Woonzorgcomplex in Grootegast werkte hij ook voornamelijk in de keuken. Eerst als assistent en plaatsvervangend hoofd en later als hoofd. De laatste jaren mocht hij zich Coördinator Gastvrijheid noemen. Vrijdagmiddag werd hij door collega’s en bewoners uitgezwaaid. Directeur Klaas Lindeboom sprak daarbij waarderende woorden en bedankte Rob voor de bewezen diensten. Vooral in zijn laatste functie zag Rob hoe de zorginstelling zich meer en meer openstelde en participeert in de samenleving. ‘Daar ben ik blij om; de lokale verwevenheid en samenwerking zijn ontzettend belangrijk’, aldus Rob.
“Het eten koken en bakken zat wat in de genen van de familie van mijn moeders kant, dus ik denk dat ik het daaraan te danken heb”, zo stelt Rob. Na het behalen van het Mavodiploma probeerde Rob om bij de politie aangenomen te worden. Dat lukte niet en vervolgens volgde hij een opleiding aan de Bakkersvakschool. Na afronding van deze opleiding vond hij op jonge leeftijd al snel werk in gerenommeerde restaurants in Peize en Glimmen. Hij werkte tot 80 uur in de week en legde de afstanden tussen zijn ouderlijk huis en werkplekken op de bromfiets af. Een rijbewijs had hij nog niet, maar ook geen sociaal leven. Als leeftijdsgenoten vrij waren, was Rob aan het werk. Hij verkaste als hulp-kok naar het Menno Lutterhuis in Groningen. En daarna kwam Het Hooge Heem in beeld. Hij werd er vervangend Hoofd van de keuken. Omdat uitzicht op een vaste baan of functie onduidelijk bleef, ging hij drie jaar later als hoofd keuken naar het Beatrixoord in Haren. Op enig moment maakte de interesse in het ICT-gebeuren dat hij zich liet omscholen. Maar toen de toenmalige directeur van Het Hooge Heem in Grootegast hem benaderde om in verband met ziektevervanging daar te komen werken, hakte hij een knoop door. “Ik moest kiezen tussen de computer en de bloemkool”, aldus Rob. Hij koos voor de bloemkool. Spijt van die keuze heeft hij nooit gehad. Hij vertelt daarover: “Voeding is voor ieder mens een levensbehoefte. Door daarvoor te zorgen en er een rol in te hebben, kun je iets voor mensen doen. Ze worden er blij van. Binnen het Hooge Heem mocht ik meedenken over en meewerken aan nieuwe ontwikkelingen. Mijn uitgangspunt daarbij is altijd geweest, dat je moet bieden wat de bewoners willen. Als meewerkend leidinggevende probeerde ik daar zoveel mogelijk invulling aan te geven. In een Woonzorgcomplex werk je in het thuis van de bewoners, dus moet je zo goed mogelijk voor ze zorgen. Dat heb ik altijd met veel plezier zoveel mogelijk met mijn naaste medewerkers nagestreefd.”
“Toen de mogelijkheid om vervroegd uit te treden zich aandiende, raakte ik in gesprek met de huidige directeur. Hij bood toen aan dat ik Coördinator Gastvrijheid zou worden. Daar ben ik op ingegaan. Eigenlijk deed ik dat er al wat bij, maar het werd dus mijn hoofdtaak. Het is erg belangrijk dat de bewoners in ‘hun huis’ gasten kunnen ontvangen en feestjes kunnen vieren als daartoe aanleiding is. Daarnaast is het zaak om leuke activiteiten te organiseren, waarbij ook niet-bewoners welkom zijn. Die beweging is in Het Hooge Heem nadrukkelijk ingezet. Een zorginstelling moet zich openstellen voor iedereen en participeren in de samenleving. Daarin is het belangrijk om de samenwerking te zoeken op plaatselijk niveau. Ik ben wat dat betreft blij dat voor mij iets van een cirkel rond is gekomen. Toen ik hier begon te werken, kregen we de plaatselijke bakker, groenteboer en supermarkt als leverancier over de vloer. Dat werd overgenomen door groothandels. Daar is weer een kentering in gekomen en de leveranciers van brood, groente, vlees en andere levensmiddelen komen weer uit Grootegast of omliggende dorpen. De verwevenheid en samenwerking op lokaal niveau vind ik heel waardevol. Elkaar helpen en steunen, daar draait het om.” Rob hoopt dat de door hem genoemde uitgangspunten in de toekomst overeind blijven en verder worden uitgebouwd.
Wanneer ouderen om wat voor reden dan ook de stap naar een Woonzorgcentrum moeten maken, dan vindt hij Het Hooge Heem een prima optie. Mijn eigen ouders zijn al behoorlijk op leeftijd en komen niet uit Grootegast. Mochten zij voor de keuze komen te staan, dan zou ik graag zien dat ze voor Het Hooge Heem zouden kiezen. Het was er voor mij plezierig werken, maar ouderen kunnen er ook heel plezierig wonen”.