Sint en zien zunnepanelen

Afbeelding
ik proat plat! doe ok?
Potjandorie, dat is nou al de derde moal vanoavend dat ik stroffel over de droaden van die verrekte zunnepanelen. Host alle doaken leggen vol met die rommel en t waark moet wel gewoon deurgoan vanzulf. Kennen die luu dan hielemoal gien rekening holden met zo’n olle heilege, die zich met hollen en keren op e been holden moet om pakjes deur de schoerstien te smieten. En t peerd wordt er ok al niet vlotter op de leste joaren.
Ik kom elk joar mor drie weken ien Nederland, dan reken je toch op n bietje meer gastvrijheid. De vroleke ientocht van weleer is ook al n regelrechte burgeroorlog worden. Ien e ene hoek stoan de TegenPieten en schuun doar tegenover de VeurPieten. Vuurwark, met aanstekers gooien, spreek-koren, t leek wel n wedstrijd van de FC ien slechte tieden. t Zag zwaart van de pliezies en as de kiender binnen de dranghekken kommen wollen, werden ze nauwkeureger fouilleerd  dan t publiek bij de rechtszoak van Holleeder. Nee man.. niks aan!
Vroeger was alles beter. Kwam mien boot aan, dan stond de kade vol met zingend volk en stond er één veldwachter een endje verderop kunstjes te doen met zien gummiknuppel. Der was verder ien t dörp toch niks te doen. Het verkeer lag stil, ienbrekers nammen even pauze en de rest van de criminelen wadden as de dood om ien e zak te belanden en deporteerd te worden noar Spanje. Vremdelingen ien Spanje was absoluut gien pretje. Niks gien COA, asielzoekerscentra, inburgeringscursussen. Nee gewoon n ket met n iezern bal aan e poot en waarken ien e broadende zun. Wie goed zien best dee, kon 3 joar loater weer met e boot weerom noar Holland, met bewijs van goed gedrag en vief joar veurwoardelek.
De omslag kwam ien e joaren zesteg met het aanboren van t gas. Met de ienstalloatie van gaskachels en centrale verwarming, verdween de ene noa de andere schoorstien van t dak. Doar hadden we joarenlang onze grip op had en nou wadden we t holvast kwiet. Pieten stonden doelloos met pakjes veur n smal òfvoerpiepke en mosten apmoal opnij trained worden om toch pakjes te bezörgen. Het me handen vol geld aan t UWV kost om ze bij te schoelen ien t modern bezörgen van pakjes.
Weer loater kwam ok nog es koabeltillevisie, zodat alle antennes van t dak hoald werden. Ok van die handege dingen op t dak. Menig Piet, die uutgleeld, kon zich dan nog bij de dakraand vastpakken aan één van de tui-droaden. Apmoal verdwenen.
Zingende kiender veur de kachel, wortels ien e schoen veur t peerd, vuustdikke boeken van speulgoedwinkels met veurdrukte verlangliestjes en kiender die nog bliede wadden met koatseballen ien n net, of een letter van banket, ze bennen der niet meer!
Verlangliestjes kommen via de mail binnen, compleet met de URL van het Bol-product en de leegste ienkooppries. Liedjes stoan op n USB-stick en zulf zingen kin allineg mor met volledeg orkestband en n glimmende karaoke-microfoon ien e haand. Woar is de spontaniteit en de creativiteit bleven. Woar heb ik dit aan te danken?
Zo mooi as vroeger.... wordt het nooit meer.
Maar goed. Dreven deur plichtbesef en traditie klim ik met peerd en Piet toch weer op e Westerketierder doaken. Uutglieden over de gladde zunnepanelen, zil me niet remmen, doar moe-we mor aan wennen. En okè dan, jimme kiender kriegen een anonieme VVV-gift-card (wel veul lichter trouwens, nooit meer gedonder met de ARBO) ien plak van n echt cadeau.
En ik zil me deur de nije groene burgemeester van t Westerketier lienhoalen loaten ien n stille E-mobiel. Kin t peerd tenminnend met welverdiend pensioen.
Mor één ding zil ik jim zeggen ….. Piet blift!

UIT DE KRANT

Lees ook