Zuidhorn doelman Groothof beëindigt carrière en richt zich op keeperschool

“Helpen talent te ontwikkelen, daar geniet ik van”

ZUIDHORN – Het is 26 mei 2019. Zuidhorn speelt in het Johan Smitpark tegen Loppersum, de directe concurrent om de titel. De thuisploeg heeft een 2-0 voorsprong genomen als Loppersum in eens voor het doel verschijnt en de aansluitingstreffer lijkt te gaan maken. Maar doelman Marcel Groothof, want daar gaat het hierover, voorkomt een tegentreffer die de wedstrijd had kunnen doen kantelen met een reflex. Het blijft 2-0 en Zuidhorn veegt de tegenstander uiteindelijk met 6-0 van de mat en wordt kampioen.

Eén of twee ballen kreeg de doelman in die wedstrijd te verwerken maar beide keren was hij er. Piet Schrijvers, de oud doelman van Ajax en Oranje, zei ooit eens dat je daar een echt goede keeper aan kunt herkennen. De concentratie opbrengen voor die ene bal die komt. De redding was niet waar het na de wedstrijd overging. Uiteraard niet, maar was wellicht cruciaal. En zo speelde de doelman het hele seizoen een belangrijke rol in het team. Kreeg hij meer ballen dan de ene door Schrijvers bedoelde bal. Hield hij zijn ploeg, net als in voorgaande jaren, vaak op de been. De 40-jarige doelman speelde een belangrijke rol in de titelwinst, maar de aanvoerder, die via vv Farmsum en Appingedam bij de BVO Veendam nog aan de deur van het betaalde voetbal klopte, heeft zijn carrière beëindigd. Via ACV kwam Groothof naar Zuidhorn alwaar hij vijf jaar lang de onbetwiste eerste doelman was en zowel promoties als degradatie meemaakte. Zijn stijl was atletisch, viel op door goede coaching, katachtige reflexen en durfde, ondanks dat hij voor een keeper met zijn 1 meter 83 niet heel lang is, uit zijn goal te komen. Aan alle dingen komt een einde. Ook aan hele mooie. Het werd afscheid op een hoogtepunt. Niemand die er bij was zal de allerlaatste wedstrijd van de competitie tegen Loppersum vergeten. Een directe concurrent vernederen met 6-0 en de zinderende minuten na de wedstrijd om te horen hoe het op een ander veld is verlopen. “Het was geen makkelijk besluit”, geeft  Groothof toe. “Het speelde al wel langer en ik groeide wel toe naar de keuze, maar het blijft enorm lastig. Helemaal na zo’n schitterend seizoen. Ik heb mijn werk, een eigen keeperschool en een gezin. Het belangrijkste is dat ik daar nu wat meer tijd mee kan doorbrengen en ook eens naar mijn dochter kan kijken die ‘s zaterdags volleybalt”.

De liefde voor het keepersvak zit, zoals bij iedere doelman, ook bij Groothof in het bloed en hij blijft dan ook actief in het keepersvak. Hij wil zich via de club en de keeperschool nog meer toe gaan leggen op het opleiden van keepers. En dat kan het keepersgilde wel gebruiken. Oud-doelmannen die zich inzetten voor het ontwikkelen van jong talent. Wekelijks zien we bij Studio Sport hoe keepers de meest vermakelijke blunders maken. Al jaren wordt er geklaagd over het huidige niveau van doelmannen. Groothof, die een cursus personal-trainer volgt en binnenkort wil starten bij de KNVB voor de keeperscoach II opleiding, ziet de blunders ook maar plaatst ook een kanttekening: “Of vroeger alles beter was durf ik niet te zeggen. Feit is wel dat we alles zien en dat er inderdaad veel mis gaat”.

Groothof heeft wel een idee waar de problemen vandaan komen. “Ik denk dat veel keepers moeite hebben met de druk. Vroeger had je één camera, nu staan ze overal en alles wat je doet ligt onder een vergrootglas.” De doelman signaleert niet alleen de knelpunten, maar wil via zijn keepersopleiding een steentje bijdragen aan de oplossing: “Sinds een aantal jaren heb ik een keeperschool.  Eerst alleen in Assen maar inmiddels ook in Zuidhorn. Een doelman is een belangrijke plek in het elftal en ik hoop met mijn ervaring en kennis keepers op te kunnen leiden. Ze beter te kunnen maken. En dat begint bij leren dat ze zich vertrouwd en veilig voelen. Dat ze fouten mogen maken en dat we dat bespreekbaar maken. Met als doel er van te leren. Wanneer een keeper zich mentaal niet in balans voelt, zal dat terug te zien zijn op het veld. Het mentale deel is de basis. Een onzekere keeper trekt zich terug en gaat fouten maken. Ik wil het maximale uit het talent van iedere keeper halen en dat lukt alleen als die zich lekker voelt. Dat is de uitdaging en daar heb ik veel plezier in omdat ik zie dat het resultaat oplevert en dat keepers groeien. Als mens en als doelman. Daar haal ik veel voldoening uit”.

Groothof kan uren praten over het keepersvak. De doelman is breed geïnteresseerd, speelde zowel in de kleedkamer als daarbuiten jaren een belangrijke rol en was één van de beste, misschien wel de beste, doelman uit de competitie. Hij beleefde het dieptepunt van degradatie en noemt zelf het kampioenschap ‘een’ hoogtepunt. Maar niet hét hoogtepunt. “Dat was de sfeer”, vertelt Groothof. “We hadden een groep die zo verschillend was. Maar het klikte. Er was ruimte voor confrontatie, voor soms harde woorden en dat leidde altijd tot verbetering en nooit tot ruzie. Maar vooral hebben we ook veel lol gehad. De humor was soms op het randje, soms er over en dan zag je trainer Bouma wel eens bedenkelijk kijken. Maar ook zijn rol en die van de leiders waren belangrijk en droegen bij aan mijn mooiste voetbaljaar ooit”. Zijn club zal hem missen, hij zijn club. Niet meer het fel oranje shirt dat richting kruising gaat om er vlak voor tijd nog een vrije trap uit te tikken. Niet meer het chagrijn en het klotengevoel na een tegendoelpunt. Geen bier meer in de kantine. Geen pijn in de buik meer bij Sinterklaasgedichten op een te koude winteravond in de kleedkamer. Gemis. Zaterdags staat Groothof niet meer in het Johan Smitpark, tussen de hem zo vertrouwde palen, maar waarschijnlijk ergens in een sporthal zijn dochter aan te moedigen. Is er een betere reden om te stoppen denkbaar?