Straattekenaar, meubelmaker en beeldhouwer Stephen Beale
HOUWERZIJL – “Op dit moment ben ik bezig met een kast”, vertelt Stephen Beale, beeldhouwer en meubelmaker. Hij wijst naar een kast bestaande uit blauwgeverfde lades met daarom heen allerlei soorten hout, wat voor een negatieveling wellicht door zou gaan als afval. Maar niet voor Stephen. “Het hout komt echt overal vandaan en zoeken naar het juiste stuk kost veel tijd. Kijk, dit is van de stoel van de buurvrouw”, zegt hij wijzend naar enkele stukken hout. “En dit stuk hout heb ik nog aan gedineerd. Het idee is ontstaan en dan begin ik gewoon te werken.”
Stephen Beale komt oorspronkelijk uit Engeland, maar woont alweer enige tijd in Houwerzijl. “Dat komt door mijn vrouw”, vertelt hij. “Het is hier prachtig wonen. De makelaar zei al: ‘het huis kan je veranderen, de locatie niet’. Dus wij hebben voor deze schitterende locatie gekozen.” Hij werkt veel thuis in zijn atelier, maar ook als straattekenaar in Groningen. “Daar verdien ik aardig mee. Bovendien doe ik op die manier veel contacten op en krijg ik er zelfs nieuwe opdrachten aangeboden.”
“Mijn tweede project is deze houten man, reeds de derde in zijn soort”, vervolgt Stephen verwijzend naar de soortgenoten. De eerste staat op zijn handen en doet een handstand, de tweede zit meer op de grond. De beelden zijn gemaakt van tegen elkaar aan gelijmde planken. “Voor de afwerking gebruik ik een beitel; ik noem het boetseren met hout. Als het me niet bevalt, haal ik het er ook zo weer af. Het is altijd weer lastig om weer aan een nieuwe te beginnen, want ik ben erg te spreken over de eerste twee. Dat maakt het lastig om het weer te verbeteren.” Bewust koos Stephen voor hout in plaats van steen. “Een beeld van steen is zo zwaar.” Zijn doel is per project te werken en dus krijgen deze mannen zoveel mogelijk aandacht. “Meerdere projecten tegelijk gaat altijd ten koste van de focus. En weet je, het is altijd lastiger om een project af te ronden, dan te beginnen”, voegt hij er met een lach aan toe.
Zijn volgende project staat echter al wel weer te wachten. “Het wordt een kast die zowel een vierkant als een driehoek kan zijn, dankzij slimme wiskunde. Hij bestaat uit vier losse kasten die middels scharnieren aan elkaar vast zitten. Aan de binnenkant kan je van alles kwijt. Wil je de spullen zien, dan kan je het als een driehoek uitstallen; wil je ze opbergen, dan vouw je de kast als een vierkant dicht.” Ook een groot dressoir staat op het lijstje met projecten. “Dit is de eerste keer dat ik van tevoren een plan maak voor een meubel. Ik maak het dressoir namelijk in opdracht en dan wil ik graag eerst een idee laten zien. Het zal geen handvaten aan de voorkant hebben, maar in plaats daarvan een vlak geheel met lades en deurtjes tonen”, kijkt Stephen er verlangend naar uit.
Wie nieuwsgierig is naar het atelier, kan iedere eerste zondag van de maand er terecht, omdat Stephen dan deelneemt aan de Route 99. “Het aantal mensen dat hier op afkomt, is erg wisselend. De ene keer ontvang ik twintig mensen; de andere keer maar twee”, vertelt hij. “Maar een groot voordeel is wel dat ik mijn atelier veel netter houdt. Als je weet dat er mensen langs kunnen komen, haal je toch even snel de bezem er door.” Men vindt er ook allerlei kunstbeelden. “Deze borstbeelden heb ik geboetseerd uit klei. Ik ben erg trots op en vindt ze goed gelukt. De rechter is van mijn overleden vader, die heb ik nagemaakt van foto’s”, sluit hij trots af.
