Tambour-maître van Crescendo neemt na 28 jaar afscheid
OPENDE – Het was een enorme verrassing voor Erik van der Ploeg, die al 28 jaar tambour-maître is van Bicycle Showband Crescendo in Opende. Op woensdagavond leidde hij nietsvermoedend de repetitie, toen hij ineens zijn hele familie in de zaal zag zitten. Zij waren aanwezig, omdat Van der Ploeg na jarenlange trouwe dienst afscheid neemt als tambour-maître.
‘Crescendo is een deel van mijn leven geworden’
‘Na afloop was er nog een leuke film met fragmenten van de laatste 28 jaar,’ vertelt Van der Ploeg. ‘Van het allereerste begin tot het laatst. Dat was ook wel even slikken, want ik werd compleet overrompeld.’ Van de leden kreeg hij veel lieve reacties, kaartjes en appjes, ook uit onverwachte hoek: ‘Dat is een groot cadeau.’ De tambour-maître ontving bovendien een grote foto, waarop hij tussen het publiek in Roemenië doorfietst. ‘Die krijgt een mooi plekje aan de muur.’
In 1989 kwam Van der Ploeg bij Crescendo terecht als muzikant om deel te nemen aan het Wereld Muziek Concours in Kerkrade. Wat bedoeld was als een eenmalig project, leidde ertoe dat Van der Ploeg werd gevraagd om slagwerkinstructeur te worden bij Crescendo.
Sinds hij 28 jaar geleden ook aan de slag ging als tambour-maître heeft hij veel bijzondere dingen meegemaakt. ‘Er waren zoveel hoogtepunten,’ verzucht hij. ‘We zijn in zoveel landen en steden geweest – Spanje, Italië, Roemenië, Engeland, Ierland… Heel Europa hebben we wel gezien.’ Toch weet Van der Ploeg wel enkele hoogtepunten op te noemen, zoals de zeven reizen naar Japan. ‘Daar hebben we zeven keer een maand opgetreden in het Holland village Huis ten Bosch. Dat was wel heel bijzonder.’ Ook de optredens in Kuala Lumpur en tijdens oud en nieuw in Hongkong zullen hem altijd bijblijven. Tot slot staat de deelname aan de militaire taptoe in Moskou hem nog scherp op het netvlies: ‘Daar hebben we twaalf avonden aan deelgenomen.’ Dat de showband de hele wereld over reist, komt volgens Van der Ploeg doordat Crescendo een uniek korps is. ‘Wij rijden op nostalgische opoefietsen en dragen Volendams kostuum. In combinatie met de muziek doet dat het erg goed in het buitenland.’
Al die intensieve buitenlandse tournees en bijbehorende repetities zorgen er natuurlijk voor dat de leden van de showband elkaar door en door leren kennen. Van der Ploeg heeft dan ook de nodige relaties zien ontstaan binnen Crescendo. ‘Mijn eigen dochter is bijvoorbeeld getrouwd met een muzikant die zij bij het korps heeft leren kennen,’ lacht hij. Zijn vier dochters hebben allemaal bij Crescendo gespeeld en de jongste doet dat nog altijd. ‘We beleven veel plezier met zijn allen,’ aldus Van der Ploeg. ‘We zijn geen strak korps, maar proberen ook contact te zoeken met het publiek met veel mimiek, zwaaien en ruimte voor een grapje.’
In de vele jaren dat Van der Ploeg voor het korps liep, waren er nauwelijks dieptepunten. ‘Elke band heeft goede en minder goede periodes,’ merkt hij op. ‘We hebben bijvoorbeeld leden verloren door minder leuke omstandigheden, maar muzikale dieptepunten waren er niet.’ Van der Ploeg stopt dan ook op een hoogtepunt, precies zoals hij zelf altijd wilde. ‘Het ging goed en het gaat nog steeds goed. Ik heb altijd gedacht: als het niet meer goed gaat, dan moet ik stoppen voordat het te laat is. Het geeft voldoening om te stoppen nu het nog goed gaat.’
Weliswaar stopt Van der Ploeg nu als tambour-maître, hij verlaat Crescendo niet maar blijft actief als slagwerkinstructeur. ‘Iemand zei ooit: ‘Als je met het Crescendovirus wordt besmet, dan blijf je erbij.’ Dat is inderdaad wel het geval. Crescendo is een deel van mijn leven geworden en ik ben blij om betrokken te blijven.’ Gelukkig is er volgens Van der Ploeg voldoende perspectief voor de toekomst: ‘We hebben wat jonge aanwinst en gelukkig mogen we weer wat meer, want stilzitten is niet goed.’
