Topdrukte en ontspannen sfeer tijdens Open Dag bij Dierenambulance
GRONINGEN - Op zaterdag 3 september hield de Dierenambulance in Groningen een open dag voor jong en oud. Tussen de suikerspinnen en papegaaienshow door, sprak de Streekkrant met verschillende medewerkers, vrijwilligers en manager André Nijdam over de passie voor hun werk.
Yvonne Oldenhof (34) werkt inmiddels 1,5 jaar voor de dierenambulance. Hiervoor werkte ze in de horeca en studeerde ze biologie. Na een korte tijd thuis gezeten te hebben, kwam ze via een participatiebaan terecht bij de Dierenambulance. Ze begon met het meerijden op de ambulance. Hoewel ze zich vandaag bezig houdt met het schminken van kinderen en collega’s, zijn haar werkdagen normaal gesproken een stuk hectischer. ‘Het mooiste vind ik wanneer we dieren kunnen herenigen met hun baasjes’, vertelt ze. ‘Natuurlijk is het werk soms zwaar. Zo halen we ook dieren op die zijn overleden. Maar ook dan zijn baasjes vaak enorm dankbaar, juist omdat ze weten wat er is gebeurd met hun huisdier en het een plekje kunnen geven.’ Het meest bijzondere dier dat ze heeft opgehaald is een Jan van Gent. ‘Een Jan van Gent is een grote meeuw in de vorm van een albatros. Het zijn gigantische dieren. Heel indrukwekkend.’
In een van de ruimtes waar normaal gesproken honden worden opgevangen, draait een filmpje dat een van de medewerkers heeft gemonteerd. Locatiemanager André Nijdam vertelt dat het materiaal dat we zien is opgenomen met bodycams. ‘Normaal gesproken zien mensen niet hoe het er tijdens ons werk aan toegaat, ze zien op zo’n open dag alleen waar de dieren opgevangen worden. Hier wilden we verandering in brengen, door zichtbaar te maken wat ons werk inhoud’, vertelt hij. Tijdens de zware storm eind vorig jaar had het team het behoorlijk zwaar. Ze werden gebeld met de mededeling dat er een boom waarin 120 roeken zaten was omgevallen. ‘Roeken hebben de gewoonte zich vast te grijpen aan takken wanneer ze bewegen. Toen de boom dreigde om te vallen, hielden ze zich juist extra stevig vast in plaats van los te laten. Uiteindelijk hebben we slechts een roek kunnen redden, de rest hebben we moeten bergen. Dat was enorm zwaar voor iedereen. We hebben daarna ook de tijd genomen om er met elkaar over te praten. Het is zwaar wanneer je zoveel dieren moet bergen.’
De dierenambulance verzorgd buiten de eerste hulp voor dieren en de spoedopvang, ook al veertig jaar de uitvaart van dieren. In het mortuarium hebben ze hiervoor getrainde medewerkers in dienst, waaronder medewerker Limahl. Ook er is een speciaal aflegprotocol. André wijst naar een hoek van de ruimte waarin een groot aanrecht is gemonteerd. ‘Per week verzorgen we zo’n 15 crematies. Veel mensen weten nog steeds niet dat we ook uitvaarten verzorgen tegen een schappelijke prijs. De inkomsten die dit oplevert, worden weer in de vereniging gestopt, bijvoorbeeld in de brandstof van de ambulances,’ vertelt André. Hij geeft ons een rondleiding door het gebouw. ‘Hier hebben we een speciale afscheidskamer ingericht. Wanneer mensen hun overleden huisdier komen identificeren en het blijkt inderdaad om hun huisdier te gaan, kunnen ze hier op een rustige manier afscheid nemen. Het verdriet van de baasjes moet je respecteren. Wanneer de kamer bezet is, gaat er een rode lamp boven de deur branden. Medewerkers weten op die manier dat de kamer bezet is en dat het op zo’n moment rustig moet zijn op de gang.’ Het meest bijzondere aan zijn werk vind André nog altijd om dieren te zien opknappen. ‘Ik weet nog dat er een egeltje werd binnen gebracht met meer dan 30 teken op zijn huid. We hebben ze een voor een verwijderd. De egel was behoorlijk ziek, hij had een hoop bloed verloren. We wisten niet of hij het zou overleven. We hebben hem wat katteneten gegeven en wat denk je? De volgende ochtend rende hij alweer druk rond. Daar doe je het voor.’ In de ruimte naast de afscheidskamer staat een soort grote stellingkast met daarin allerlei opvangplekken voor vogels. De kast is verrijdbaar en dient als eerste opvangplek voor de vogels. ‘Nadat we de eerste opvang hebben verzorgd, brengen we ze onder bij de vogelopvang in Ureterp. Daar werken we nauw mee samen. Ook werken we nauw samen met Dierenasiel Zuidwolde.’
De Dierenambulance werkt met vrijwilligers en is tevens een leer-werkbedrijf. ‘Een mooi aspect hieraan vind ik de verschillende mensen die bij ons werken. Van jong tot oud, het is prachtig om te zien hoeveel verbondenheid er in het team wordt ervaren. We doen het ecfht samen. Wanneer iemand een rotdag heeft, is er altijd iemand met een luisterend oor,’ aldus André.
We spreken tot slot met vrijwilliger Debby, die inmiddels 22 jaar bij de Dierenambulance werkzaam is. Het mooiste vindt ze dat geen dag hetzelfde is. ‘Soms maak je een planning op kantoor en loopt het toch totaal anders. Dat maakt het dynamisch en uitdagend.’ Naast haar staat vrijwilliger Edwin suikerspinnen te maken. Hij is inmiddels met pensioen en sinds 2 jaar actief als vrijwilliger bij de Dierenambulance. Wat hem het meest is bijgebleven is hoe collega Debby zonder handschoenen een sonde bij een buizerd inbracht. ‘De buizerd werd gevonden nadat hij tegen een windmolen in de Eemshaven was aangevlogen. ‘Waar wij met dikke handschoenen klaarstonden, pakte Debby hem zo beet, zonder problemen. Dat heeft veel indruk op me gemaakt.’
Vrijwilliger Naima (29) daarentegen weet nog goed dat ze een kat vonden die al een half jaar vermist bleek te zijn. Toen we hem terugbrachten naar de eigenaar was deze tot tranen toe geroerd. Zoiets is hartverwarmend.’
Het team is dolblij met de opkomst. Niet alleen is het een interessante dag voor kinderen, ook ouders komen meer te weten over het belang van ons werk. Het feit dat kinderen op een speelse wijze in aanraking komen met het werk van de Dierenambulance, vinden we belangrijk. Hopelijk levert het toekomstige werknemers op!’
