Twee supervrijwilligers uit Grootegast schuiven aan

Afbeelding
voorpagina groningen
 
“Als je samen de schouders eronder zet, kun je veel bereiken”
GROOTEGAST – Het Open Air Festival in Grootegast heeft in drie jaar tijd een vaste plek op de kalender van velen verworven. Ieder jaar opnieuw staat dit festival garant voor een muzikale dag die start met het korenfestival door het hele dorp heen en afgesloten wordt met een goedbezochte feestavond. Een afgeladen Marktplein in Grootegast geniet dan van een keur aan Hollandse en regionale artiesten. En de organisatie hiervan leunt op slechts drie personen. Een schoolvoorbeeld van de kracht van samenwerken. Oftewel: “Als je samen de schouders eronder zet, kun je veel bereiken.”
De drie namen die dit festival elk jaar weer dragen zijn Weit Hamersma, Alie Snip en Ronald Folkerts. Deze laatste nomineerde Weit en Alie om aan te schuiven op het ‘Jij verdient het-Diner’ dat de Streekkrant op 14 december organiseert. Ietwat verbouwereerd horen Weit en Alie het nieuws aan. Maar al snel verschijnt er een grote lach op het gezicht als Open Air op tafel komt. “Verbazingwekkend snel”, beaamt Weit als er geopperd wordt dat er in ras tempo een goede naam is opgebouwd. Drie edities hebben ze achter de rug, de laatste telde op het hoogtepunt zeker 3000 bezoekers. “Een breed publiek weten we te trekken en dat zie je terug”, aldus Weit. “En daar is het ook voor bedoeld”, vult Alie hem aan.
In Grootegast leek nooit iets te kunnen tot dit drietal er simpelweg de schouders onder zette. “Ja”, verzucht Alie, “dat werd hier ook altijd geroepen: in Grootegast lukt het niet.” “Ronald opperde het idee van een festival”, vervolgt Weit, “iets wat ik ook al jaren wilde voor Grootegast. De horeca hield dit idee altijd af, maar wij hebben het opgepakt.” Ronald verklaart waarom het dit keer wel lukt: “We zijn maar met drie man en hebben hele korte lijntjes. En dan gaat het heel snel. Iedereen heeft zijn eigen connecties en we zijn ook alle drie wel types die zeggen: als het niet loopt, dan doe ik het zelf wel even. We worden nog geholpen door Wiebe Eenling met de administratie en verder doen we alles zelf. Alleen op de dag zelf hebben we er wat handjes bij.” De opzet is even simpel als helder volgens Weit: “Vroeg beginnen, vroeg eindigen en goed bier”, lacht hij. “Ja”, vult Alie aan, “niet te laat stoppen, want we moeten zelf ook nog opruimen.”
Het drietal geniet zelf ook volop van Open Air. “Of we een leuke avond hebben? Zeker”, lacht Alie. “Ja, zíj staat met al die artiesten op de foto”, lacht Ronald. “Alie is iemand die je echt overal voor kan inzetten”, vervolgt hij. “Ze doet de boodschappen, zorgt dat de muntjes in zakjes komen en vangt de artiesten op. Ze is echt de gastvrouw achter de schermen.” Alie vindt het leuk zich in te zetten voor het dorp. “Ik ben ook actief bij de voetbalvereniging. Als niemand meer vrijwilligerswerk doet, dan houdt het allemaal op. Zo is het bij de voetbal ook: zonder vrijwilligers wordt er niet meer gevoetbald. En ik vind het ook gewoon gezellig. Open Air leeft echt enorm”, vertelt ze. “Mensen komen van heinde en verre. In februari beginnen ze me alweer te vragen wat voor artiesten we weer gestrikt hebben.”
Ergens hangt het voortbestaan aan een zijden draadje. Ronald geeft aan eigenlijk te willen stoppen met de organisatie waarop zowel Weit als Alie rigoureus aangeven ook te stoppen. “Elk jaar zeggen we eerst: ik weet niet of we het nog wel weer gaan doen’”, lacht Alie. “We zijn gewoon een goed team zo”, vindt Weit. “Dit werkt perfect. We weten precies wat we aan elkaar hebben. En het is echt heel leuk dat Ronald ons voor het ‘jij verdient het-Diner’ heeft uitgenodigd. Een stukje waardering is echt heel leuk. Al doen we het daar niet voor. Het mooiste is dat de mensen er plezier aan hebben.”

UIT DE KRANT

Lees ook