Vakantieman: Ronald en Annet Folkerts

||||||||
|||||||| Foto: ||||||||
vakantieman

NIEKERK – Ze zijn net een week terug uit Schotland, en nog helemaal vol van hun vakantie. Ronald Folkerts en zijn vrouw Annet zijn een kleine twee weken door het Britse land gereisd. “Heerlijk, het was een prachtige reis,” vertelt Ronald vol enthousiasme aan zijn keukentafel in Niekerk, “een prachtig land.” Annet vertelt verder. “Dat we naar Schotland zijn gegaan, komt eigenlijk door onze oudste zoon. Hij is vrachtwagenchauffeur en rijdt veel in Engeland en Schotland. Hij zei een keer tegen ons dat het daar zo mooi was, en dat we daar een keer naartoe moesten gaan. En dat hebben we toen maar gedaan.”


Het was voor de Folkerts’ de eerste keer in 22 jaar dat ze weer met zijn tweeën op vakantie zijn gegaan. “Ja, dat was nog wel een dingetje,” vertelt Annet, “onze jongste was dit jaar oud genoeg om alleen thuis te blijven, en dus zijn we lekker samen weggegaan. We gingen natuurlijk wel eens een nacht of een weekend weg samen, maar een zomervakantie samen, dat was wel even geleden. Het was heerlijk om weer samen weg te gaan, en zo heb je dan ook een andere vakantie.”


En dus reed het stel in IJmuiden met hun eigen auto de boot op. Vijftien uur later kwamen ze aan in Newcastle. “Van de boot rijd je direct een rotonde op, die je linksom neemt. Dat is gelijk goed inkomen op het aan de andere kant van de weg rijden,” vertelt Ronald, “dat gaat prima, hoor, dat gaat eigenlijk vanzelf. Omdat je met je eigen auto rijdt, ben je eigen baas en kun je zelf bepalen welke route je neemt. We hebben dus de snelwegen links laten liggen, en zijn steeds via de lokale B-wegen gereden. Die zijn soms zo smal, daar kun je nauwelijks met twee auto’s elkaar passeren. En zo zie je ook veel meer van een land. De schapen en koeien lopen daar gewoon los rond, dat is prachtig om te zien.”


Tijdens de reis heeft het stel gelogeerd in lokale B&B’s. Een ontzettend leuke manier om het land beter te leren kennen. “Een B&B is eigenlijk nog mooier dan een hotel,” vertelt Ronald. “Je bent onder de lokale bevolking en slaapt eigenlijk bij ze thuis. Dat betekent dat je een goed bed hebt, een goede douche, een goed ontbijt. Zij weten alle leuke plekken waar je naartoe moet. En doordat je zulk direct contact hebt, maak je ook meer van het land mee.”


Ronald legt een enorme kaart op de keukentafel neer, waar met dikke stift cirkels zijn getekend om de plaatsen waar ze zijn geweest. Annet vertelt: “Het land heeft heel wisselende landschappen, het ene moment heb je heel ruige rotsen, dan weer bos, dan weer een stuk vlakte. En vaak onderweg kom je heel verrassende dingen tegen. Wij stopten dan vaak waar we wilden. Als we wat moois tegenkwamen, zetten we de auto langs de kant van de weg, klapten we de stoeltjes uit, en gingen we zitten. Zo kom je op de meest prachtige plekken, en heb je alle rust van de wereld. Onze lunches waren schitterend.” Van te voren hadden ze niet alles vastgelegd,” vertelt Ronald. “Juist daarom blijft er heel veel ruimte over avontuur. Zo zijn we in Fort William in een trein gestapt, dat zou heel mooi zijn. Dat was het zeker, maar het was ook ontzettend druk met heel veel mensen. Toen bleek dat de trein van Harry Potter te zijn,” zegt Ronald lachend. “Dat was een verrassing, wij hebben allebei helemaal niks met Harry Potter.”


Dat ze van spontane acties houden, bleek ook wel in een mooie kerk ergens in het land. Ronald: “Het orgel stond daar op slot. Ik ben zelf muzikant, en heb een tijd als demonstrateur voor orgels gewerkt, dus ik kan wel een riedeltje spelen. Toen ik vroeg of ik een stukje mocht spelen, kon dat gewoon. Dan sta je ineens midden in een kerk in Schotland op een kerkorgel te spelen. Dat is geweldig.”


||||||||
||||||||
||||||||
||||||||
||||||||
||||||||
||||||||
||||||||

UIT DE KRANT