Verkeersvisies en mountainbikeroutes

Gemeente Westerkwartier
Bijna is het zover. Die rustige tijd. De periode die in de verslaggeving, maar ook zeker in de volksmond bekend staat als ‘komkommertijd’. Een periode van –minstens-  zes weken waarin er niet zoveel gebeurt. Nou ja, een ‘feestweekje zus’ en een ‘speurtochtje zo’ daargelaten. Ook politiek gezien gaat alles even op een lager pitje. Er wordt, ook in de vier Westerkwartiergemeenten, een maandje rustiger aan gedaan. Even geen raadsvergaderingen en even geen politieke beslommeringen. Maar voordat het zover is passeren er in Leek en Zuidhorn nog twee heikele punten de revue. In Leek heeft de gemeenteraad aan verantwoordelijk wethouder Karin Dekker gevraagd een nieuwe Verkeersvisie te ontwikkelen. Een visie waarvan je je kan afvragen hoe zinvol deze nog is, ruim één jaar voordat de gemeente Leek opgaat in de nieuwe gemeente Westerkwartier. Niettemin is er ongetwijfeld een hoop te bespreken over dit onderwerp en de gemeente is dan ook zeer benieuwd naar de mening van haar inwoners. Daarom zijn de inwoners van Leek donderdag tussen 19.30 en (circa) 21.30 uur welkom op het gemeentehuis om hun opvattingen te delen. En dat is bewonderenswaardig. Want hoewel er vraagtekens gezet kunnen worden bij het nut van een nieuwe Verkeersvisie zo vlak voor een herindeling, is het betrekken van inwoners bij de ontwikkeling van zo’n plan nooit een slecht idee. Inwoners zijn namelijk de mensen die in de praktijk gebruik moeten maken van wat zogenaamde knappe koppen achter een bureau bedenken. Een mooi voorbeeld komt uit mijn vorige beroepsleven in de horeca. Als jonge jongen mocht ik werken in een splinternieuwe keuken. Compleet met de nieuwste apparatuur. Het mocht allemaal wat kosten, maar dan had je ook wat, zo redeneerde mijn toenmalige werkgever. Totdat de keukenploeg dus binnen kwam lopen op de eerste dag na de verbouwing. Ja, wat zag de keuken er mooi uit. Zeker, wat was het allemaal chique en netjes afgewerkt. De apparatuur? Topsegment! Werkelijk. Het was een plaatje van een keuken. Niettemin volgde een week later een nieuwe verbouwing. De keukenontwerper had namelijk een schitterende keuken ontworpen met alles erop en eraan, maar was vergeten dat het ook allemaal werkbaar moest zijn. Een bakplaat en een gasfornuis in twee hoeken plaatsen lijkt heel mooi, maar zorgt in de praktijk voor een onwerkbare keuken. Ik zal u niet verder vermoeien met mijn kookavonturen, maar het is enigszins vergelijkbaar met het centrum van Leek. Het ziet er prachtig uit en met de komst van een centrummanager zal ook ongetwijfeld de leegstand opgelost worden. Daar worden al flinke stappen in gemaakt. Toch blijft het gevoelsmatig een ‘onwerkbaar’ geheel. Verkeer dat van rechts wel voorrang heeft vanaf de parkeerplaatsen voor de Albert Heijn en de Lidl, maar moet wachten als zij geparkeerd hebben achter winkelcentrum de Liekeblom. De onoverzichtelijke afslag vanaf De Schans richting zowel ’t Piepke als de J.P. Santeeweg; gek genoeg gecreëerd door het Noordenveldbord dat het zicht hinderlijk belemmerd. En zo zijn er wel verkeerszaken in de gemeente Leek die aandacht verdienen. Wat en waar precies? Dat kunt u zelf dus aangeven. Komende donderdag in het gemeentehuis van Leek. Opgeven voor de bijeenkomst is in principe niet nodig, maar wordt wel op prijs gesteld en kan via a.vanwijk@leek.nl.
Ook in Zuidhorn moet nog een nootje gekraakt worden voordat de komkommertijd aanbreekt. Even leek het erop dat (mede-)initiatiefnemer Jan Wildeboer en consorten zich zonder veel tegenslag konden verheugen op een mountainbikeparcours door het Johan Smitpark. Het eerste parcours in de toekomstige gemeente Westerkwartier. Een goed initiatief dat steun verdient, want meer sport is nooit verkeerd. Toch zijn er bij de gemeente Zuidhorn klachten binnengekomen van bezorgde burgers die liever geen mountainbikeparcours gerealiseerd zien worden. Sterker nog, er is zelfs een actiegroep opgericht om de realisatie tegen te houden. En dat is jammer. Ten eerste omdat één mountainbikeroute in een gemeente met straks ruim 60.000 inwoners toch wel het absolute minimum is. En ten tweede –en nog belangrijker- omdat er in parken als het Johan Smitpark tòch wel  gereden wordt. Wat overigens ook is toegestaan, mits uitzonderlijk verboden. Bij het aanleggen van het parcours zouden de mountainbikers gescheiden worden van wandelaars en hondenbezitters. Natuurlijk zouden zij elkaar links en rechts een keer moeten kruisen, maar deze plekken zouden goed aangegeven worden. En een gewaarschuwd mens… Kortom, best wel een hele veilige situatie. In ieder geval veiliger dan de situatie in bijvoorbeeld de Norger bossen of de bossen van Nienoord, waar spelende kinderen, honden, wandelaars en mountainbikers elkaar meermaals tegenkomen zonder waarschuwing vooraf. Mountainbiken gebeurt sowieso en is –nogmaals- niet verboden. Een afgebakend parcours zou juist een zegen moeten zijn voor de tegenstanders, die zich op deze manier verzekerd zien van een scheiding tussen henzelf en de sportende fietsen.
 
Meediscussiëren over de herindeling of jouw mening laten horen? Laat het weten op Twitter @richardlamberst!

UIT DE KRANT