‘VV De Lauwers is een geweldige vereniging om lid van te zijn’

Hoe gaat het met de dames van vv De Lauwers

WARFSTERMOLEN – In de serie over het damesvoetbal van de clubs in De Streek, meldde onze verslaggever zich deze keer op sportpark ’t Meertenust in de buurtschap Halfweg, waar vv De Lauwers al sinds 1955 haar thuishaven heeft. De club, welke vernoemd is naar het grensriviertje De Lauwers, speelt met een damesteam in de 5^e klasse. Het hoogtepunt uit de geschiedenis van het damesvoetbal binnen De Lauwers dateert uit 2014, toen met overmacht het kampioenschap van de 5^e klasse werd behaald. In de drie seizoenen voorafgaand aan het kampioenschap eindigde het damesteam telkens als tweede. Twee dames, die er ook toen al bij waren betreft de tweeling Margrietha Veenstra en Francisca Vellenga-Veenstra. Beide zussen herinneren zich het kampioenschap in 2014 en de bijbehorende ontlading als de dag van gisteren en denken daar nog geregeld aan terug.

Margrietha en Francisca groeiden op in het dorp Visvliet. Ze zijn een zogenoemde eeneiige tweeling met een zeer sterke onderlinge band. Dat was al zo toen ze samen opgroeiden, maar ook nu beiden een eigen gezin hebben is dat nog steeds zo. “Er gaat geen dag voorbij, waarin we geen contact met elkaar hebben, want we kunnen niet zonder elkaar”, zo stelt Margrietha. “En als we geen contact hebben, dan is er echt wat aan de hand”. Francisca bevestigt de woorden van haar 20 minuten oudere zus: “Onze band is heel sterk en daar komt niets of niemand tussen. Die band is er nu ook tussen onze kinderen, die voor hen bijna als broer en zussen voelt”. Vanaf hun jongste jeugd deden Margrietha veel, zo niet alles samen. Eerst was ponyrijden hun gezamenlijke passie, maar toen ze 13 jaar oud waren, kwam voetballen bij De Lauwers daarvoor in de plaats. Ze speelden als de twee enige meisjes met de jongens mee, eerst in de C-junioren en vervolgens in de B-junioren. Fransisca vertelt daarover het volgende: “We konden op zich prima met de jongens meekomen, maar naarmate we ouder werden kregen we het fysiek wat moeilijker. Ik weet nog dat we ons altijd omkleedden in het scheidsrechterhokje”.

De zussen spelen vanaf hun 15^e in het damesteam, zijn intussen 31 jaar oud en hebben dus een lange staat van dienst binnen de club. Het huidige seizoen van het damesteam is tot nu toe niet bepaald het meest succesvolle. Van de tot nu gespeelde wedstrijden werd er slechts één gewonnen. Margrietha denkt daar wel een plausibele verklaring voor te hebben. “We hebben best een aardig team, maar we hebben geen speelster die gemakkelijk kan scoren. Ook hebben we geen vaste keeper en daardoor vallen de tegendoelpunten soms te gemakkelijk. Voetballend zijn we vaak wel gelijkwaardig, maar het ontbreken van een scorende spits en een vaste keeper breekt ons vaak op”. De resultaten hebben gelukkig geen negatieve invloed op de sfeer binnen het team en ook het plezier in voetbal heeft er niet onder te lijden zo verzekeren Margrietha en Francisca. Omdat de selectie voorafgaand aan het seizoen met 15 speelsters aan de krappe kant was, zocht De Lauwers samenwerking met vv Grijpskerk, waar een onder-19 meidenteam met hetzelfde probleem te kampen had. Beide teams werden samengevoegd om niet in de problemen te komen als er sprake is van meerdere blessures of zwangerschappen. De thuiswedstrijden worden op ’t Meertenust gespeeld, waar ook op de maandagavond onder leiding van Richard Elsinga wordt getraind. Op de donderdagavond wordt er op het complex van vv Grijpskerk getraind, waarbij de training door Marissa Nijborg vanuit de Voetbalschool wordt verzorgd. Beide trainers zijn helaas op de zaterdagmiddag niet beschikbaar om het team te coachen.

Maar de zelfredzaamheid van het team is volgens de zussen groot. Margrietha, neemt rondom de wedstrijden altijd het voortouw. Zo maakt ze de opstelling, past ze de wissels toe en is ze tevens aanvoerster. Vanuit haar positie in het veld heeft ze een goed overzicht, want ze speelt op de positie van laatste vrouw. Francisca speelt, hoe kan het ook anders, net als haar tweelingzus als links- of rechtsback ook in de verdediging. Ze hopen dat rondom de begeleiding van het damesteam op enig moment meer vastigheid komt, maar benadrukken dat het bestuur er wel alles aan gedaan heeft om dat al gerealiseerd te krijgen. De damestak wordt binnen de club belangrijk gevonden en daarover hebben ze geen klagen. Overigens is er ook nog een 35plus damesteam, dat periodiek als 7-tal in toernooi vorm op de vrijdagavond voetbalt.

Ook buiten het voetbal is er tussen de zussen nog steeds sprake van grote overeenkomsten. Zo werken ze beiden als leerkracht in het basisonderwijs. Beiden hebben ook een echtgenoot, die hun sporen binnen vv De Lauwers hebben verdiend als voetballer. Hedman Vellenga, de echtgenoot van Francisca hanteert daarnaast bij De Lauwers sinds een aantal jaren de voorzittershamer. Ook voor Margrietha en Francisca is het volstrekt logisch, dat je als lid van de club ook buiten de lijnen een functie vervult. Margrietha maakt deel uit van het Jeugdbestuur en is leidster van de kabouters (jongste jeugd). Francisca is actief binnen de PR-commissie. Als tweeling spreken ze tot slot uit één mond het volgende uit: ”Plezier en onderlinge verbinding is minstens zo belangrijk als het voetbal zelf en in dat opzicht is vv De Lauwers een geweldige vereniging om lid van te zijn”. Als het aan Margrietha en Francisca ligt zal dat tot in lengte van jaren zo blijven.