Sjoukje Visser heeft altijd drang om te winnen
EE – Ze heeft alles al gewonnen wat er te winnen valt in de kaatswereld en toch is Sjoukje Visser uit Ee nog zeer strijdlustig. Winnen wat ze winnen kan, presteren op de top zo lang het kan en ze het leuk blijft vinden. ‘Dat ik alles al bereikt heb wil niet zeggen dat ik dat niet nog een keer kan doen. Ook een tweede keer een titel winnen is een prestatie.’ Wanneer Sjoukje praat over haar sport, het kaatsen, zie je het vuur in haar ogen. Haar strijdlust is niet verdwenen met het winnen van de Frouljus PC in 2010 en de afgelopen zomer, het is misschien juist wel aangewakkerd.
Sjoukje begon haar kaatscarrière al op jonge leeftijd. Eigenlijk was ze meer een voetbalster. Ee was in die tijd nog niet echt een kaatsdorp, en ook vanuit huis werd het kaatsen er niet met de paplepel ingegoten, zoals men vaak wel bij andere kaatsers ziet. Toen ze door twee leeftijdsgenoten uit het dorp werd gevraagd om in te vallen voor een andere kaatster werd ze al snel vast onderdeel van het partoer. ‘Die beide meiden zaten al bij de selectie. Toen ze mij er bij vroegen vielen we al snel in de prijzen, en wonnen we op ons eerste NK als trio direct een prijs. Dat smaakte naar meer.’
Op een bepaald moment moest Sjoukje echt de keuze maken tussen het voetballen en het kaatsen. Het kaatsen was een tijdrovende bezigheid, en ook het voetbal vroeg veel van haar. ‘Toen heb ik gekozen voor het kaatsen, en daar heb ik geen moment spijt van gehad,’ vertelt Sjoukje. ‘Het kaatsen mag dan wel heel veel tijd en energie kosten, ik haal er ook een heleboel weer uit.’
En of het kaatsen veel tijd kost. Zowel de wedstrijden als de trainingen vinden niet bepaald om de hoek plaats. ‘Naar een wedstrijd of een training zit je al snel drie kwartier in de auto. Je bent al anderhalf uur kwijt aan alleen het reizen, en dan heb je nog geen minuut getraind.’ Sinds een tijdje traint Sjoukje via de stichting Puur en Passie. Deze stichting is speciaal in het leven geroepen door liefhebbers van de kaatssport, die de kaatsers het ‘vervelende’ werk, zoals zoeken van sponsors, uit handen nemen. Door deze stichting hoeft Sjoukje zich alleen nog maar te concentreren op de sport zelf. ‘Ik ben enorm blij met deze mogelijkheid. Het kaatsen is een dure sport, maar door Puur en Passie hoef ik me alleen maar druk te maken om het kaatsen zelf. Al kan de hobby nooit helemaal uit,’ lacht Sjoukje.
Sjoukje is al de hele winter druk aan het trainen in de sportschool. ‘Voorheen trainden we in de winterperiode gewoon in de zaal. Sinds dit jaar doen we aan fitness. Ik heb het idee dat dat een goede stap vooruit is. Ik merk verbetering, ik heb veel minder snel last van blessures.’ Over blessures gesproken. In 2010 viel Sjoukje tijdens een wedstrijd, waarbij ze op ongelukkige wijze terechtkwam op haar hand. Een breuk was het gevolg. ‘Dat kwam toen helemaal niet uit, een paar weken voor de PC. Ik heb één wedstrijd over moeten slaan, het weekend daarna hadden we een vrij weekend, de wedstrijd daarna kaatste ik met gips en de week daarna was de PC. Bij de dokter riep ik al: ‘Maar over een paar weken is de PC! Dan moet ik m’n hand weer kunnen gebruiken!’ Dat heb ik uiteindelijk ook gedaan, al was het nog met een spalkje om. En we wonnen ook nog. De PC winnen met een gebroken arm, dat hoop ik niet vaker mee te hoeven maken,’ lacht ze.
Vanwege de vele prestaties van Sjoukje won ze dit jaar de Sportprijs in de categorie Damessport van de gemeente Dongeradeel. ‘Dat was wel een verrassing. Ik ben een keer eerder genomineerd geweest, en dat was in het jaar dat ik met Afke Hijlkema, de beste kaatster aller tijden, de PC won. Toen won echter zwemster Ilse Kraaijeveld. Dat ik dit jaar wel won was best een verrassing, omdat het een heel ander seizoen was als toen. Maar de jury vertelde dat ze ook de prestaties van daarvoor mee hadden geteld.’ In april gaat ze weer het veld op om te trainen, waarna in de zomerperiode het kaatsseizoen weer losbarst. ‘Het doel voor dit jaar is om een constant seizoen te kaatsen, wel pieken, maar niet te veel dalen meemaken. We kaatsen in de top en daar blijven we graag! Ik heb er een goed gevoel over, ik heb echt het gevoel: ‘Dit wordt mijn seizoen!’
