week 29

Maria’s Mooie Mensen 46

Vanaf deze week is de Ongenode Gast ook even op vakantie en heeft een oude bekende zijn plek ingenomen. De Vakantieman zal alle lezers de komende weken meenemen langs bijzondere vakanties. Genieten om te lezen en geloof mij, ook genieten om te maken. En vakantie staat nou eenmaal gelijk aan genieten. Of? Ik moet even denken aan de meest bekende leus van het gelijknamige televisieprogramma wat in de jaren negentig ontzettend populair was: ‘vakantieman, gezellig hè?’. En of, wat is het toch altijd gezellig. Hoewel manlief en ik zelden strijd hebben, verbazen we ons bij tijden wel over landgenoten die het toch ietsjes minder gezellig hebben. Dit jaar zagen in Amerika nog een kibbelend stel buiten staan bij de enorme outlet. Iets wat een zeldzaam verschijnsel is in de bloedhete hitte van zo’n 45 graden. De man en vrouw stonden samen over een bonnetje gebogen. Dichterbij gekomen hoorden we het al: landgenoten… “Maar dit is toch veel duurder dan jij zei!”, zegt de man verwijtend. “Moest je nou weer zo nodig nóg een tasje kopen?” Waarop de vrouw antwoordde: “nee, echt, die korting hebben ze gewoon verkeerd berekend. Het is niet goed!”. Wijselijk hielden we ons stil toen we voorbij liepen. De gezelligheid was hier even ver te zoeken. Ik moet zeggen dat ook de Italianen er wat van kunnen, vooral met hun kinderen. Ze zijn er hartstikke gek mee, maar dat kan zomaar omslaan. Aan de Toscaanse kust zaten we eens naast twee zussen die samen met twee kleine dochters van één van beiden een dag naar het strand waren. De meisjes werden verwend tot en met, totdat mama er aan toe was een dutje te doen. Toen haar dochters daar anders over dachten, zagen wij langzaamaan de blik van moeders op ‘temporali’ oftewel onweer staan. Op een gegeven moment bedenkt ze zich niet en geeft de meisjes zo een tik op de billen. Let wel: met het kinderschepje. Manlief en ik verschoten van het ‘klets’ geluid en keken elkaar eens aan. ‘Gezellig hoor’, merkte ik nog cynisch op. Ja, die gezelligheid van de vakantieman is soms ver te zoeken. Nog zo’n gevleugelde uitspraak die we graag in de uitzending bij Frits Bom deden was: ‘ben ik al bruin?’. Hét onderwerp wat ons toch ook aardig bezighoudt in de vakantie. Ik vergeet nooit weer hoe ik en mijn beste vriendin volgens een heel ‘draaischema’ in de zon lagen en consequent de zon opzochten op onze vakanties om zo gekleurd mogelijk terug te komen. Waarna haar vader, een echte zonliefhebber, ieder jaar ons humeur direct bij terugkomst tot een dieptepunt liet dalen met de opmerking: ‘zo dames, dat kleurtje valt tegen’. Tegenwoordig maak ik me wat minder druk, maar velen denken er anders over. Zo haalde ik een fles zonnebrand en hoorde hoe een moeder advies vroeg voor haar zoontje die last van uitslag had. “Factor dertig? Nou, dat moet dan maar. Zal hij wel weer piepen dat hij veel minder bruin wordt dan ons.” Ja, de vakantie is bij tijden een strijd. Maar gelukkig ook veel genieten. En dat deden alle deelnemers aan onze zomerrubriek ook. Dus geniet de komende weken nog eenmaal met hun mee.