week 3
“Wanneer ga je eigenlijk weer wat doen?” De vraag der vragen werd me alweer gesteld. Tja, ik heb het mezelf ook al een paar keer afgevraagd. Tuurlijk, ik ben ontzettend blij met mijn kindje, maar stiekem heb ik nog een kindje en het gemis daarnaar is soms erg aanwezig. Tussen alle poepluiers en boertjes door, dwalen de gedachten soms zo maar af naar de Streekkrant. Zouden ze hier wel om denken en zou dit of dat wel gebeuren? Op dinsdag word ik wekelijks voorzien van een stapel leeswerk, waar ik vakkundig als eerste de Streekkrant uit vis. Hé, een interview met Bert Dijksterhuis van de Stichting Herstel Erfgoed De Marne. Er is blijkbaar nieuws over de oude parochieschool in Wehe-Den Hoorn. Ik weet nog goed hoe ik daar begin vorig jaar rondliep met hem. Wát een prachtig pand. Los van dat het goed was voor het verhaal om beeld te hebben van het pand, genoot ik ook met volle teugen van het rondkijken. De geschiedenis van zo’n pand komt helemaal tot leven en zag de schoolbanken zo voor me. Ik hoop dat het benodigde budget voor de renovatie bij elkaar komt. Misschien kan ik dan later dit jaar weer eens binnen kijken… Een bladzijde verder lees ik over de dvd-presentatie van ‘Altied wat op ’t wad’. Arie Molenhuis kennende zal het een groot festijn zijn geweest. Gelukkig heb ik nog een uitnodiging van hem liggen om mijn prinses te showen in de Brasserie die hij runt. Dan zal er wel weer heel wat afgelachen worden. Ik zie DOP, de Doezumer Oudjaars Ploeg voorbij komen, en verrek, dat heb ik gemist dit jaar. Andere jaren is het een vast item op de agenda: even langs in Doezum voor oudjaar. Altijd gezellig, altijd wat te doen. Leuk hoe een heel dorp samen de laatste dagen van het jaar beleefd. Allemaal stemmen ze de radio af op DOP-radio en doen mee met ludieke spellen als ‘raad-waar-ik-sta’, waarbij ik me altijd afvraag of zo ondertussen niet alle plekken in het dorp wel eens voorbij zijn gekomen. Inmiddels is de klus weer geklaard. Pas eind volgend jaar zullen we weer van de club horen. Hé, ik zie dat mijn collega ook in Kruisweg geweest is. Ook daar is het goed toeven. Ik bedenk me dat ik nog een uitnodiging heb liggen om eens bij de bollenkweek in de kas te kijken. Dat kan ik nog wel even doorgeven aan de collega’s. Óf, zal ik dat later zelf eens doen? De Streekkrant heb ik uit, tijd om even Twitter af te struinen. Crescendo gaat eind deze maand naar Japan, is dát leuk voor een verhaal! Ik zal mijn collega’s even inseinen, of wacht, ik stuur zelf wel even een mail. Ik heb namelijk een super-idee voor de Streekkrant met hun.
Wanneer ik weer wat ga doen? Eigenlijk ben ik nooit echt gestopt. Kinderen groeien ook van de liefde fluisterde mijn schoonmoeder me laatst in over mijn dochter. Daar heeft ze niet over te klagen. En ook de Streekkrant niet.
