week 46

maria's mooie mensen

Hoe ouder ik word, hoe meer ik me verheug op de Kerst. Thuis maken het gezellig in huis, waarbij we er een sport van maken om buiten iets meer te versieren dan het jaar daarvoor en een poging doen om de Kerstboom mét naalden de Kerstdagen in te laten gaan. Samen een boom uitzoeken, Kerstversiering van zolder halen en samen zijn met familie. Dit jaar leek het me zo mooi om iets te doen voor mensen die dit gevoel niet delen. Het idee dat iemand als een berg opziet tegen deze dagen, die eigenlijk een cadeautje zijn; want hoe vaak krijgen we de kans wat extra tijd met onze geliefden door te brengen?, zorgt voor een zwaar gemoed bij mij.

Al peinzende over de Kersteditie van de Streekkrant, vroeg ik me af of we niet iets voor deze groep konden betekenen? Zomaar een ideetje, wat inmiddels is uitgemond in het Diner der Verleiding. Misschien ietwat onwetend van wat het allemaal inhoudt zo’n Diner, zijn we er hier vol voor gegaan en inmiddels is het een geliefd gespreksonderwerp onderling, waarbij we elkaar flink opjutten. “Zou de gemeente wat budget hebben”, werd hier beantwoord met: “Misschien wil de burgemeester wel aanschuiven?”. Sterker nog; er schuiven zelfs twee aan. Burgemeester Bert Swart van Zuidhorn hoefde er niet over na te denken en voor burgemeester Kor Dijkstra werd door voorlichter Dirk Jan direct besloten: “natuurlijk schuift hij aan”. Gelukkig deelde de burgemeester zelf ook deze mening. Zijn woorden “het zijn feestdagen, maar niet voor iedereen”, bleven me het meest bij uit alle reacties. We vonden een prachtige locatie in Hotel Aduard. Eigenaresse Minke Kingma liet haar grote hart spreken en begreep ons idee volkomen. “Moet je nagaan dat je dan je hele huis versierd, maar dat er niemand langs komt.” En zo gaat de trein, of beter de bus, gewoon door. Want een bus hebben we inmiddels ook al geregeld. De artiesten Adrian Mey en Sijtse Scheeringa hebben inmiddels toegezegd om het Diner op te luisteren en zoals het nu lijkt, blijven zij niet alleen.

Vorige week vroeg iemand opeens uit het niets: ‘Maar waarom doen jullie dit?’ Tja, iets goeds doen voor een ander klinkt zo gezapig. Laat ik het dan anders zeggen. Nu al heb ik er zoveel plezier van gehad om het allemaal voor elkaar te krijgen. Het is toch hartverwarmend om te zien hoe iedereen belangeloos zijn hulp toezegt? Ik hoop dat iedereen die zich geroepen voelt, zich niet laat weerhouden om zich aan te melden. En mocht schroom of schaamte het winnen, dan hoop ik dat de voorbereidingen, die vanaf nu wekelijks te volgen zijn, hun alsnog een goed gevoel meegeven.

Deze week dus geen column over Mooie Mensen, maar vooral een oproep aan al die Mooie Mensen die bij tijden wat ondergewaardeerd worden. Geef je op voor het Diner der Verleiding en laat je verleiden om je beste en vooral mooiste kant te tonen.

UIT DE KRANT