Werken Margreet Doornbos te bezichtigen tijdens Route 99
EENRUM – Sinds vorige maand heeft de Route 99, de atelierroute van kunstenaars op het Hogeland, er een nieuw lid bij: Margreet Doornbos uit Eenrum. Momenteel richt ze zich met haar schilderijen volledig op kinderportretten die tijdens de open atelierdagen van Route 99 te bewonderen zijn.
“Schilderen is voor mij een proces”, begint ze haar verhaal. “Er zijn overal dingen die inspireren. Ik kijk, iets fascineert me en daar ga ermee aan de slag. ”Ze studeerde Nederlands en Duits aan de RUG en later voltooide ze haar opleiding aan Academie Minerva . Schilderen, tekenen en creatief bezig zijn, zit haar in het bloed. “Mijn vader schilderde graag en mijn broers tekenden. Maar zij deden het meer als hobby.”
Doornbos heeft een aantal series schilderijen gemaakt. “Ik heb series gemaakt van gebouwen, meubels en bloemen, van vrouwen van het Hogeland: vrouwfiguren met modern opgemaakte gezichten in een historische omgeving waarin altijd een surrealistisch element aanwezig is. Ik verander de werkelijkheid.”
“Maar soms ben ik na een tijdje ‘klaar’ met een onderwerp en wil ik verder met iets wat me op dat moment heel erg interesseert. Iets nieuws. Momenteel zijn dat kinderportretten”, besluit ze lachend. “Ik tekende altijd al graag kinderkopjes en dat pakte goed uit.”
“Ik hou van details”, gaat ze verder. “De kleine dingen. Ik fotografeer ook graag, het liefst met een macrolens. In kinderenportretten vind ik details ook heel belangrijk. Ik schilder niet alleen het kind, zin van het kunstje mag weg”, maar probeer ook het karakter van de kinderen te vangen. Zijn ze open, gesloten, rustig of extravert?”
Aan de series schilderijen van Doornbos zit vaak een compleet ‘onderzoek’ verbonden, legt ze uit. “Ik onderzoek nu eigenlijk het thema kinderen. Ik kijk naar houding en uitstraling. Ik wil de eigenheid van het kind eruit halen. Wat maakt dit kind nou precies dit kind? Ik denk dat dat ook komt door mijn beroep als docente. Ik gaf altijd les aan groepen van ca 32 middelbare scholieren en hbo’-ers maar zag ze nooit als een ‘massa’, maar als individuen. Die aandacht vind ik juist heel belangrijk.”
Schilderen doet ze vooral met olieverf, vertelt ze. “Ik werk in lagen. De eerste laag is een soort schets.” Ze staat in haar atelier en wijst naar een klein, vierkant schilderijtje op een schildersezel. Op het schilderijtje staat een portret van een kind. “Kijk, dit is alleen nog maar het begin. De ogen spreken nog niet, er moet nog veel meer diepte in. Soms schilder ik wel 10 lagen over elkaar heen”, vertelt ze.
“Ik ben een figuratief schilder die graag met een fijn penseel werkt”, gaat ze verder. “Het mag wel groot zijn, zolang het maar gedetailleerd is. Ik kan soms wel een maand met een portret bezig zijn, omdat ik heel precies schilder”, lacht ze. “Dat vind ik veel fijner dan schilderijen die ik bij wijze van spreken in één dag maak.”
