Zander wint een kitten met de hartenwensactie!

||||||
|||||| Foto: ||||||
voorpagina groningen

KOOTSTERTILLE - De hartenwens van de zevenjarige Zander uit Oldehove is in vervulling gegaan. Zander wilde graag een kitten. Met dank aan de Hartenwensactie die de Streekkrant dit jaar opnieuw organiseerde, kon zijn wens in vervulling gaan. Afgelopen week zochten Zander en zijn broertje Laurenz een nieuw gezinslid uit bij het asiel in Kootstertille.

‘We noemen hem Wit Puntje’



De Hartenwens is een actie die zich al eerder bewezen heeft. Het concept is simpel. De Streekkrant en adverteerders slaan de handen ineen om kinderwensen te vervullen. Elke adverteerder die meedoet draagt een bedrag bij, waardoor er budget beschikbaar komt om dit waar te maken. Daarnaast mogen de kinderen ook een goed doel aanwijzen aan wie zij nogmaals hetzelfde bedrag beschikbaar stellen.


Zander en zijn tienjarige broer Laurenz klommen direct in de pen toen zij van de hartenwens hoorden. De twee katten van de familie zijn eerder dit jaar overleden. Moeder Bienie wist dat beide maar één wens hadden: een nieuw katje. ‘Ga maar hartjes tellen, zei ik ze’, lacht ze, “als ze hoort dat Zander uitgekozen is als winnaar. Het goede doel laat zich makkelijk raden: de Dierenambulance Westerkwartier.


Zander komt samen met zijn ouders en zijn tienjarige broer Laurenz naar het asiel in Kootstertille om twee nieuwe kittens uit te zoeken. Twee, inderdaad. Wat bleek: ook broer Laurenz had een hartenwens ingevuld en wilde graag een kitten. Zowel moeder Bienie als Harmke van der Sluis van de Dierenambulance waren vastberaden toen dit alles tezamen kwam: dan regelen we er twee. Het hele gezelschap treft elkaar tussen de katten.


‘We willen een Muske,’ zegt Zander. Zander had al gezien dat Muske in het asiel zat. ‘Muske is niet geschikt,’ zegt asielmedewerkster Marije. ‘Muske is wel sociaal en ze kan ook wel met kinderen overweg, maar ze kan niet zo goed tegen drukte.’ ‘Kan Selma wel,’ vraagt Laurenz. ‘Selma kan niet bij kinderen. Dat vindt ze te spannend,’ legt Marije uit. De wensen blijken simpel: “We willen graag een beetje knuffel en een beetje kitten,’ zegt Zander. Het asiel heeft al drie katjes voor Zander geselecteerd. Het zijn broers. ‘Ze zitten nu drie weken in het asiel en zijn samen met hun moeder door iemand gevonden. We hebben twee weken gewacht of de eigenaar ze nog kwam halen. Omdat we niks hoorden, zoeken we nu een nieuw thuis voor de kittens. De moeder gaat bij de vinder wonen. We hebben ook nog andere kittens in het asiel, maar die zijn minder gesocialiseerd,’ vertelt Marije.


Tijd om deze kleine pluizenbolletjes te bekijken. Het zijn drie zwarte katers. Eentje heeft een wit puntje aan zijn staart. De katjes zijn verlegen als de kinderen binnenkomen, maar dat verandert al snel. Zander pakt de kater met de witte staartpunt op. Het katje blijft rustig bij Zander liggen. ‘Deze voelt echt lekker,’ zegt Zander. ‘We kunnen er nog een kiezen,’ vult Laurenz aan. Van moeder mogen de kinderen zelf kiezen welke katjes mee naar huis gaan: ‘Het is belangrijk dat de jongens en klik met de dieren hebben.’ Zander en Laurens vinden het wel zielig dat er dan een katje in zijn eentje overblijft. ‘Dat komt wel goed,’ zegt moeder. ‘Het is voor kleine katjes makkelijker om een nieuw baasje te vinden.’ Laurenz is ondertussen druk op zoek naar kitten nummer twee. ‘Ik wil die bolle. Je hebt een bolle en een smalle. De bolle kwam het eerste naar buiten. Daarom wil ik die.’ Het verschil tussen de twee katten is niet groot. ‘Welke was het nou?,’ vraagt Laurenz vijf minuten later. ‘Zander, moet je eens zien. Hij zit met de bal te spelen. Ze kunnen al een trucje. De ene gaat omhoog en dan loopt de andere daaronderdoor.’


‘Van de zomer merkte ik dat ik allergisch ben voor katten,’ geeft moeder Bienie aan. ‘Ik heb vooral vermoeidheidsklachten. We hebben nu een aantal maanden geen dieren meer in huis en ik merk dat mijn klachten niet veranderen. Daarom gaan we er maar gewoon voor,’ vertelt moeder. ‘We wilden toch weer een huisdier. We wisten nog niet precies welk huisdier. Het leek ons ook leuk om een hondje te doen, maar daar moet je toch goed over nadenken. Eén van de jongens had katten op zijn verlanglijstje voor Sinterklaas staan. Daarom besloten we om toch maar voor poezen te gaan. Ik denk dat het ook wel goed is voor Zander. Ze helpen hem om rustig te worden. Dat is wel nodig. Hij is nu heel rustig en stil, maar hij had er veel zin in.’ Dat dieren Zander rustig maken, is wel te zien. Hij heeft nog steeds het katje met de witte staartpunt op arm. Het dier ligt rustig bij Zander te snorren. Broer Laurenz is druk met kletsen en achter de katjes aanlopen. De kinderen hebben thuis al over de namen voor de dieren nagedacht. ‘We bedachten eerst Koekie en Twixie, maar dat is onhandig als we dan om een koekje vragen. We denken nu aan de namen Pikachu en Litten van Pokémon.’


Dierverzorger Marije heeft nog wat advies voor de nieuwe bazen: ‘Het liefst laat je de kittens zoveel met rust. Ze moeten zes weken tot drie maanden wennen. Laat ze zelf naar je toekomen.’ ‘Ja, we gaan ze bespioneren,’ zegt Laurenz. Marije gaat verder: ‘Door stress krijgen de katjes een lage weerstand en kunnen ze ziek worden. Dan gaan ze niezen en krijgen ze traanoogjes. Als dat gebeurt dan kunnen jullie naar ons toekomen. We kunnen jullie daar dan bij ondersteunen.’


Als goede doel heeft moeder Bienie voor de dierenambulance gekozen. ‘Dat leek ons een logische keuze.’ Van de dierenambulance Piet Kromkamp en Harmke van der Sluis van de partij. ‘We zijn erg blij dat wij zijn uitgekozen,’ vertelt Van der Sluis. ‘We moeten er nog over nadenken wat we met het bedrag gaan doen. Waarschijnlijk gaat het geld naar een castratie-actie. Daarbij zorgen we voor de castratie of sterilisatie van de dieren van minima. Mensen hebben vaak een groot hart voor dieren en besluiten dan om een huisdier te kopen. Wat er dan verder nog bij komt kijken en wat dat kost vergeten mensen. Daarom helpen wij daarbij. We vragen nog wel een kleine bijdrage van mensen, maar dat is een laag bedrag van rond de tien euro. Als mensen hun huisdier zelf naar de dierenarts brengen voor dezelfde operatie dan kan dat ongeveer zestig tot honderd euro kosten.’


Als Zander en Laurenz naar de dierenambulance lopen, komt Van der Sluis nog met een idee: ‘Zander, als je het leuk vindt dan kun je ook een spreekbeurt over de dierenambulance geven. Dan komen we met de dierenambulance naar je school.’ De jongens gaan achterin de dierenambulance zitten. Dierenambulance medewerker Piet Kromkamp legt uit waarvoor ze alle spullen en kooien in de auto gebruiken. De broers zijn ondertussen ook nog druk aan het nadenken over de namen voor hun nieuwe huisgenootjes. ‘We noemen die met de witte punt aan de staart Wit Puntje. We dachten eerst aan Wit Staartje, maar Wit Puntje klinkt beter,’ zegt Zander. ‘Jongens, daar gaan we het nog even over hebben,’ reageert moeder. ‘Ja, we gaan wel ruzie maken in de auto,’ zegt Laurenz.


‘We hebben opa en oma nog niet vertelt dat we vandaag kittens ophalen,’ vertelt Ruben. ‘Het is een verrassing. Maar ze lezen het wel in de Streekkrant!’


||||||
||||||
||||||
||||||
||||||
||||||

UIT DE KRANT