Zwart Gat 10”16

De opwinding is nu wat geluwd. Dat is heel begrijpelijk want elke dag brengt wel weer wat ander in de meeste gevallen ‘zwart’ nieuws. En ook: The Show Must Go On. Maar wat waren we opgetogen, euforisch zelfs, toen – alweer meer dan een maand geleden – wetenschappers na jaaarenlang internationaal speuren eindelijk hard konden maken, dat superbrein Einstein honderd (100!) jaar geleden al gelijk had met zijn ‘zwaartekrachtgolventheorie’. Toegegeven, ik ben maar een pietepeuterig klein alfa-mannetje dat van de allersimpelste wiskundigheden niets snapt. Het was op mijn eindexamen het enige vak waarop ik een onvoldoende scoorde. Ik begreep dan ook echt h-e-l-e-m-a-a-l niets van alle opgewonden blijheid. Zelfs de colleges die De Wereld Draait Door, het zo langzamerhand tot buitenproportionele dimensies uitgegroeide Geselecteerde Grachtengordel Genootschap (Ons ken ons; ik vind je goed; hoe vind je mij?) ons simpel klootjeskiezersvolkkijkers schonk, konden mijn onkunde niet wegnemen. Ik begrijp zo’n beetje, dat de nu definitief bewezen theorie dat zwaartekrachtgolven werkelijk bestaan, het begin is van een nieuw tijdperk voor de sterrenkunde. En – ik citeer een van de vele krantenartikelen – het verkennen van ons heelal hierdoor een enorme boost heeft gekregen. Het zij zo. En dat zeg ik zéér berustend zonder ook maar enige bedoeling dat mijn portie maar aan fikkie moet worden gegeven. Want verder onderzoek van ons heelal schijnt – jawel: voor mij ‘schijnt’, want ik moet nog maar zien wat het ons allemaal op aarde brengt – bijvoorbeeld ook voor de ontwikkeling van de ruimtevaart naar andere planeten heel nuttig te kunnen worden. Maar of we met ons allen van een toekomstige vakantie op Mars gelukkiger worden, blijft voor mij voorlopig vers twee. Ik sta namelijk nog steeds met beide beentjes op de grond staan. De ruimte zal mij, ik zeg het zoals ik er over denk, worst wezen. Mijn zwaartekracht ligt hier op aarde. Het verder uitdiepen van het Zwarte Gat uit het verleden laat ik daarom graag aan enthousiaste en ongetwijfeld zéér bekwame wetenschappers over. Waar ikzelf echter veel méér in geïnteresseerd ben, is het Zwarte Gat van de toekomst. Maar daarvoor moet je denk ik (ook) niet bij de Einsteins van nu zijn.

Henk Hendriks