bureau leerplicht Westerkwartier in Grootegast
Datum: 27 september 2012
Tijd: 14.00 uur
Locatie: gemeentehuis / bureau leerplicht Westerkwartier in Grootegast
Een ambitieus programma rolt de mail van de Ongenode Gast binnen. Het Bureau Leerplicht Westerkwartier wordt geopend en daarvoor is maar liefst twee uur ingepland. Ietwat huiverig, want ja, als kinderen van deze tijd hebben we het nou eenmaal altijd druk, druk, draait de auto de parkeerplaats voor het gemeentehuis op. De associaties bij een leerplichtambtenaar maken het er ook niet leuker op.
Er heeft zich om 13.50 uur al een groot gezelschap verzamelt in de raadszaal van de gemeente Grootegast. Vooral de gemeente Grootegast is goed vertegenwoordigd. Het complete college bestaande uit burgemeester Kor Dijkstra en wethouders Harmke van der Sluis, Sjabbo Smedes en Mark de Haan. De belangstelling is groter dan gedacht, dus dan maar een plekje op de trap. Harmke van der Sluis neemt al snel het woord. Ze spreekt over een nieuwe stap in de samenwerking tussen de gemeentes Grootegast, Marum, Leek en Zuidhorn. “Sinds 2009 is er gewerkt aan de totstandkoming van deze unieke samenwerking. De vier Westerkwartiergemeenten hebben hun taken op het gebied van leerplicht en voorkomen schooluitval overgedragen aan het regionaal bureau, gevestigd bij ons in het gemeentehuis van Grootegast”, vertelt ze. “Het belangrijkste doel is dat kinderen tot 23 jaar met een startkwalificatie van school gaan. Door scholenbezoek, contact met ouders, het spreken van de leerlingen en op pad gaan, gaan de leerplichtambtenaren zich hiervoor inzetten. De focus ligt hierbij op de kinderen en de jongeren.” Het klinkt allemaal heel zorgelijk, maar gelukkig tonen de cijfers anders. “In het Westerkwartier wonen er 15.000 kinderen die in de doelgroep tussen de 4 en 23 jaar vallen, waarvan er gelukkig maar 350 in aanraking komen met het Bureau Leerplicht.” De aanwezigen halen opgelucht adem. “Maar het zouden er minder moeten zijn”, voegt Harmke nog toe.
Tot nu toe zit het programma meer dan op schema. Bij de ingang van het nieuwe dienstencentrum verzamelen de aanwezigen zich. Een afgeplakt raam en een trapje, verraadt dat we hier dus hét nieuwe logo gaan aanschouwen. Op de dag van de leerplicht, in maart van dit jaar, werden leerlingen uitgenodigd een logo voor het Bureau Leerplicht te verzinnen. Drie ontwerpen zijn gecombineerd tot een definitief logo. “Niet alle leerlingen zijn hier aanwezig, want de kinderen moeten natuurlijk gewoon naar school”, vertelt Harmke. Tja, spijbelen in het aangezicht van alle medewerkers van Bureau Leerplicht is niet echt handig. Dus alleen Jennifer Wegman is aanwezig. Haar ontwerp werd uitgekozen, omdat zij daarin een kompas verwerkte. “Als Bureau Leerplicht willen we een kompas zijn voor de kinderen”, vertelt Harmke. Het logo van Manon Veenstra werd uitgekozen, omdat zij de slogan ‘leer samen voor een betere toekomst’ erin verwerkte en het logo van Sanne en Barin werd uitgekozen voor het lettertype. Ze krijgen allemaal een MP-5 speler. Waarbij menigeen zich even afvroeg wat dit precies is.
Maar goed, tijd om het logo te onthullen. Na het betere peuterwerk door Harmke en Jennifer komen eerst nog even de namen van de medewerkers van Bureau Leerplicht tevoorschijn. Josien Munniks, Esther Knol, Martine Arnolds, Simeon Gemmink, Roelie Solle en Lianne Roos zullen het bureau bemannen. Ze stellen zich in sneltreinvaart voor, waarna dan toch echt het logo onthuld wordt. BLOK prijkt er in grote letters, met daaronder Bureau Leerplicht is ok. Voor de niet zo scherpe lezers, en oké ik beken het, ook de Ongenode Gast moest er even op geattendeerd worden: Bureau Leerplicht is OK, maakt dus BLOK.
Tijd om te borrelen. Met krap een twintig minuten op de klok, kan de Ongenode Gast opgelucht ademhalen. Het ambitieuze programma blijkt dus echt ietwat ambitieus. Ook Harmke lijkt opgelucht dat het officiële deel erop zit. Samen met Josien Munniks vertelt ze dat het Bureau Leerplicht meer doet dan alleen achter spijbelaars aan te lopen. “Spijbelen is ook een onderdeel, maar handhaving is vaak het laatste. Je moet naar school, maar we proberen ons juist te richten op ondersteuning en te helpen bij alle problematiek daarom heen”, aldus Harmke. Josien bevestigt dit: “De focus ligt op het voorkoming van voortijdig schoolverlaten. Overigens zijn wel bijna alle schoolverlaters begonnen met spijbelen. Alle RMC trajectbegeleiders die hier aan het werk gaan, werken al minimaal vijf jaar en hebben altijd veel succes geboekt door in gesprek te gaan. Zit je op de juiste opleiding en wat zou je willen? Je moet op je veertiende al beginnen met keuzes te maken en dat is lastig. We merken dat we de jongeren wel over de streep krijgen, als we ze soms bij de hand nemen. Maar we krijgen ook wel telefoontjes van ouders of we kunnen ondersteunen in wat er allemaal mogelijk is. Zelfs voor ons is het bij tijden al een wirwar van opleidingen en regels.” Laagdrempeligheid is belangrijk. “Het is heel normaal om ondersteuning te vragen”, beaamt Josien. Zij en haar collega’s lijken overigens in niks op het schrikbeeld van de grijze man in regenjas die je op kwam halen om naar de les te gaan als je eens verzuimde. Zelfs de Ongenode Gast verlaat opgelucht het feestje met de toezegging zeker weer eens binnen te stappen.
