Fc. Grootegast heeft weer geen productieve bui
Sport
Groen-witten krijgen bal weer niet tussen de palen
GROOTEGAST – Fc. Grootegast en SC Veenwouden hebben dit seizoen eenzelfde doelstelling en dat is handhaving. Het manco van Grootegast is al een tijd bekend, scorend vermogen. Dat brak de thuisclub ook tegen de Friezen weer op. En dan is er altijd het gevaar van een gluiperige tegendoelpunt. Dat onheil bleef de troepenmacht van Jan Haan bespaard. Het bleef bij een brilstand.
Allereerst een zoveelste gele kaart aan het adres van de KNVB. Waarom niet het hele programma eruit gooien? Het regende weer afgelastingen. Slechts de kunstgraswedstrijden gingen door, maar die nepvelden zijn in het Noorden dun bezaaid. Nu krijg je een groot verschil in aantal wedstrijden. Bovendien: waar doe je de mensen een plezier mee onder deze barre omstandigheden? Amper honderdvijftig toeschouwers – normaal het dubbele aantal wat ook weer meer geld in het laatje brengt- trotseerden het barre weer. Ze werden bepaald niet verwarmd van de wedstrijd. Slechts enkele dreigende momenten waren de wapenfeiten. Frank Vening verdedigde in de saaie eerste helft door het midden uit, de pupillenfout – nooit voor het doel langs- liep goed af. De ploeg van de Kemphaan deelde wat speldenprikjes uit. Grootegast prikte vooral over de vleugel, via Johan Beute. De passes en voorzetten kwamen steeds net niet aan, waardoor de groene brigade geen kansen kon scheppen. Eén keer was Rolf Hazenberg er dichtbij, maar doelman Coenraadt van der Mark kwam op tijd zijn doel uit. De eerste serieuze kans ontstond uit een voorzet van Mike Homan, Hazenberg zette zijn hoofd er tegen, zonder resultaat. Bouwe Pompstra, af en toe te afwachtend, kwam ook een keer in kansrijke positie, maar struikelde. Vlak voor de thee – het duel werd bijna nog bijna definitief gestaakt door een hagelbui; de scheidsrechter had zijn fluit al in de mond, waarna de hagel prompt stopte- nog een pegel van afstand, van de gasten, die keihard tegen de reclameborden kletste. Vervolgens een voorzet van Rinze Procee, die in één keer werd gepromoveerd tot doelpunt door Stefan Jan Sietsma. Arbiter Bert Volders keurde de goal af. In de tweede helft meteen ophef nadat Vening zijn tegenstander in het strafschopgebied duwde. Kermend van de pijn stortte deze ter aarde. Volmers trapte er niet in. Bij Grootegast ontbrak het aan creativiteit, om de niet sterke verdediging te ontrafelen. Daarbij aangetekend dat er ook enkele creatieve pionnen ontbraken, zoals Paolo Francisco (terug van Mali, maar pas na de winterstop inzetbaar) en Rick Buma. Dat zag ook de toekijkende ex-trainer Johannes Douma. Jan Haan haalt het maximale uit de selectie, die niet overloopt van kwaliteit. De bal wordt steeds aardig rondgespeeld, maar daarna is het spel voorspelbaar: via de vleugels komen de voorzetten. Er zit weinig variatie in het spel. Het moest dan ook door opportunistisch spel gebeuren. Een schuiver van Ite Hoolsema- degelijk, maar niet excellerend- leverde geen problemen op voor de sluitpost. Een scherpe voorzet van Hazenberg- zeer actief, maar ook niet de briljante, beslissende actie in huis- belandde zowaar op de bovenkant van de lat. Dezelfde Hazenberg gaf Homan de gelegenheid, maar de lob over de keeper die hij in gedachten had, werd vroegtijdig afgevlagd. Een schietpoging van Herman Veens was niet slecht, maar ook deze viel buiten de palen. Homan dan, die laag voortrok, waarna tot twee keer toe werd ingeschoten. Veenwouden wankelde, maar kon de inzet pareren. Grootegast drong in het resterende deel serieus aan; de druk nam toe. Maar wie kan de trekker eens overhalen? Doordat het doelpunt uitbleef, was Grootegast, dat achterin met Stefan Krijthe, Ronald Horinga, Frank Vening en de jonge Jelmer Schuil degelijk acteerde, gewaarschuwd voor een tegenaanval. Het was Sietsma die verrassend uithaalde. Dennis Posthumus, die vlak voor de wedstrijd de aan de heup geblesseerd geraakte Kelvin Bruins moest vervangen, reageerde adequaat en voorkwam de onverdiende 0-1. Want als er één ploeg recht op de overwinning had was het Grootegast. Terwijl de lampen aangestoken zijn en er weer een bui dreigde, was Grootegast weer gevaarlijk via de flank. De voorzet kwam bij de verste paal, waar Hanzeberg de hoek uitzocht, de bal rolde weer langs de verkeerde kant van de paal. Met nog twintig minuten te gaan ging Homan de combinatie aan met Hazenberg, die door de verdediging danste, maakte de zaak ook af, maar wederom niet in het doel. Een geweldige strakke pass van achteruit van Vening belandde over de verdediging en in de loop van Johan Beute, die de bal niet wist te raken. Aan de andere kant zo’n gluiperige tegenstoot, waarbij Krijthe de redder in nood was. Het laatste wapenfeit was een vrije trap op een gevaarlijke plek, net buiten de zestien, recht voor het doel. Heel Grootegast en Doezum sidderde. De inzet viel in handen van Posthumus. Jan Haan had nog een laatste troef, Tim Veenstra, die er zowaar nog een keer dichtbij was. Nul-nul was en bleef het. Grootegast zal wederom het gevecht moeten aangaan met het degradatiespook. Grootegast, dat heus wel wat in de mars heeft, moet deze strijd kunnen winnen.
Fc. Grootegast-Veenwouden 0-0; Arbiter: Volders; Gele kaart: Herman Veens (Grootegast): Toeschouwers: 140
Opstelling Grootegast: Dennis Postumus, Stefan Krijthe, Frank Vening, Ronald Horinga, Jelmer Schuil, Ite Hoolsema, Bouwe Pompstra (Tim Veenstra), Herman Veens, Mike Homan, Rolf Hazenberg, Johan Beute
Ster van het Veld: Stefan Krijthe (Grootegast). Gebombardeerd tot vleugelverdediger. Voerde zijn taken prima uit. Geconcentreerd spelend, zijn tegenstander uitschakelend en toch ook mee opkomend. Oerdegelijk, soms door Jan Haan sturend, kon op weinig fouten worden betrapt.
De Tweede Bal: De sloop van het oude complex begint nu echt (afgelopen maandag, red.). Zelfs de klok van de Rabobank wordt niet meegenomen naar het nieuwe MFA, dat er voor de zomer moet staan. In dat nieuwe huis is ook plaats voor de muziekschool, die haar instrumenten zo in een vrachtwagen kan laden. Er komt een einde aan de lange loop naar het sportpark. Het parkeren is dichterbij. Er komt ook een einde aan het scorebord zonder tijd. Liefhebbers van nostalgie zullen de bordjesomdraaier missen. Een wens voor de toekomst is een tribune tussen beide velden. Een wens van pupil van de week, Anna Lutter, is een ‘voetbaltafel’ voor na de wedstrijd. De pers heeft ook zo haar wensen. In ieder geval een overkapping. “Er komt een aparte ruimte voor De Streekkrant ‘en anderen’”, belooft voorzitter Liekel Faber, die dit nog niet kan garanderen gezien zijn lach.
GROOTEGAST – Fc. Grootegast en SC Veenwouden hebben dit seizoen eenzelfde doelstelling en dat is handhaving. Het manco van Grootegast is al een tijd bekend, scorend vermogen. Dat brak de thuisclub ook tegen de Friezen weer op. En dan is er altijd het gevaar van een gluiperige tegendoelpunt. Dat onheil bleef de troepenmacht van Jan Haan bespaard. Het bleef bij een brilstand.
Allereerst een zoveelste gele kaart aan het adres van de KNVB. Waarom niet het hele programma eruit gooien? Het regende weer afgelastingen. Slechts de kunstgraswedstrijden gingen door, maar die nepvelden zijn in het Noorden dun bezaaid. Nu krijg je een groot verschil in aantal wedstrijden. Bovendien: waar doe je de mensen een plezier mee onder deze barre omstandigheden? Amper honderdvijftig toeschouwers – normaal het dubbele aantal wat ook weer meer geld in het laatje brengt- trotseerden het barre weer. Ze werden bepaald niet verwarmd van de wedstrijd. Slechts enkele dreigende momenten waren de wapenfeiten. Frank Vening verdedigde in de saaie eerste helft door het midden uit, de pupillenfout – nooit voor het doel langs- liep goed af. De ploeg van de Kemphaan deelde wat speldenprikjes uit. Grootegast prikte vooral over de vleugel, via Johan Beute. De passes en voorzetten kwamen steeds net niet aan, waardoor de groene brigade geen kansen kon scheppen. Eén keer was Rolf Hazenberg er dichtbij, maar doelman Coenraadt van der Mark kwam op tijd zijn doel uit. De eerste serieuze kans ontstond uit een voorzet van Mike Homan, Hazenberg zette zijn hoofd er tegen, zonder resultaat. Bouwe Pompstra, af en toe te afwachtend, kwam ook een keer in kansrijke positie, maar struikelde. Vlak voor de thee – het duel werd bijna nog bijna definitief gestaakt door een hagelbui; de scheidsrechter had zijn fluit al in de mond, waarna de hagel prompt stopte- nog een pegel van afstand, van de gasten, die keihard tegen de reclameborden kletste. Vervolgens een voorzet van Rinze Procee, die in één keer werd gepromoveerd tot doelpunt door Stefan Jan Sietsma. Arbiter Bert Volders keurde de goal af. In de tweede helft meteen ophef nadat Vening zijn tegenstander in het strafschopgebied duwde. Kermend van de pijn stortte deze ter aarde. Volmers trapte er niet in. Bij Grootegast ontbrak het aan creativiteit, om de niet sterke verdediging te ontrafelen. Daarbij aangetekend dat er ook enkele creatieve pionnen ontbraken, zoals Paolo Francisco (terug van Mali, maar pas na de winterstop inzetbaar) en Rick Buma. Dat zag ook de toekijkende ex-trainer Johannes Douma. Jan Haan haalt het maximale uit de selectie, die niet overloopt van kwaliteit. De bal wordt steeds aardig rondgespeeld, maar daarna is het spel voorspelbaar: via de vleugels komen de voorzetten. Er zit weinig variatie in het spel. Het moest dan ook door opportunistisch spel gebeuren. Een schuiver van Ite Hoolsema- degelijk, maar niet excellerend- leverde geen problemen op voor de sluitpost. Een scherpe voorzet van Hazenberg- zeer actief, maar ook niet de briljante, beslissende actie in huis- belandde zowaar op de bovenkant van de lat. Dezelfde Hazenberg gaf Homan de gelegenheid, maar de lob over de keeper die hij in gedachten had, werd vroegtijdig afgevlagd. Een schietpoging van Herman Veens was niet slecht, maar ook deze viel buiten de palen. Homan dan, die laag voortrok, waarna tot twee keer toe werd ingeschoten. Veenwouden wankelde, maar kon de inzet pareren. Grootegast drong in het resterende deel serieus aan; de druk nam toe. Maar wie kan de trekker eens overhalen? Doordat het doelpunt uitbleef, was Grootegast, dat achterin met Stefan Krijthe, Ronald Horinga, Frank Vening en de jonge Jelmer Schuil degelijk acteerde, gewaarschuwd voor een tegenaanval. Het was Sietsma die verrassend uithaalde. Dennis Posthumus, die vlak voor de wedstrijd de aan de heup geblesseerd geraakte Kelvin Bruins moest vervangen, reageerde adequaat en voorkwam de onverdiende 0-1. Want als er één ploeg recht op de overwinning had was het Grootegast. Terwijl de lampen aangestoken zijn en er weer een bui dreigde, was Grootegast weer gevaarlijk via de flank. De voorzet kwam bij de verste paal, waar Hanzeberg de hoek uitzocht, de bal rolde weer langs de verkeerde kant van de paal. Met nog twintig minuten te gaan ging Homan de combinatie aan met Hazenberg, die door de verdediging danste, maakte de zaak ook af, maar wederom niet in het doel. Een geweldige strakke pass van achteruit van Vening belandde over de verdediging en in de loop van Johan Beute, die de bal niet wist te raken. Aan de andere kant zo’n gluiperige tegenstoot, waarbij Krijthe de redder in nood was. Het laatste wapenfeit was een vrije trap op een gevaarlijke plek, net buiten de zestien, recht voor het doel. Heel Grootegast en Doezum sidderde. De inzet viel in handen van Posthumus. Jan Haan had nog een laatste troef, Tim Veenstra, die er zowaar nog een keer dichtbij was. Nul-nul was en bleef het. Grootegast zal wederom het gevecht moeten aangaan met het degradatiespook. Grootegast, dat heus wel wat in de mars heeft, moet deze strijd kunnen winnen.
Fc. Grootegast-Veenwouden 0-0; Arbiter: Volders; Gele kaart: Herman Veens (Grootegast): Toeschouwers: 140
Opstelling Grootegast: Dennis Postumus, Stefan Krijthe, Frank Vening, Ronald Horinga, Jelmer Schuil, Ite Hoolsema, Bouwe Pompstra (Tim Veenstra), Herman Veens, Mike Homan, Rolf Hazenberg, Johan Beute
Ster van het Veld: Stefan Krijthe (Grootegast). Gebombardeerd tot vleugelverdediger. Voerde zijn taken prima uit. Geconcentreerd spelend, zijn tegenstander uitschakelend en toch ook mee opkomend. Oerdegelijk, soms door Jan Haan sturend, kon op weinig fouten worden betrapt.
De Tweede Bal: De sloop van het oude complex begint nu echt (afgelopen maandag, red.). Zelfs de klok van de Rabobank wordt niet meegenomen naar het nieuwe MFA, dat er voor de zomer moet staan. In dat nieuwe huis is ook plaats voor de muziekschool, die haar instrumenten zo in een vrachtwagen kan laden. Er komt een einde aan de lange loop naar het sportpark. Het parkeren is dichterbij. Er komt ook een einde aan het scorebord zonder tijd. Liefhebbers van nostalgie zullen de bordjesomdraaier missen. Een wens voor de toekomst is een tribune tussen beide velden. Een wens van pupil van de week, Anna Lutter, is een ‘voetbaltafel’ voor na de wedstrijd. De pers heeft ook zo haar wensen. In ieder geval een overkapping. “Er komt een aparte ruimte voor De Streekkrant ‘en anderen’”, belooft voorzitter Liekel Faber, die dit nog niet kan garanderen gezien zijn lach.
