Gaickingahof 6 Zuidhorn
Datum: 14 augustus
Tijd: 10.30 uur
Na een aantal weekjes respijt te hebben gekregen, werd het hoog tijd voor de Ongenode Gast om weer eens in actie te komen. De aankondiging dat wethouder Jan Oomkes, deze zomer schijnbaar de enige wethouder die vrolijk door ‘opent’ en ‘aftrapt’, de werkzaamheden aan de woning van energieambassadrice Ingrid Beens zou aftrappen, kwam als geroepen. De vakantiesferen laten we achter ons; op naar Zuidhorn om te kijken wat voor startsein de gemeente Zuidhorn dit keer bedacht zou hebben en wie ook de vakantieluiheid alweer achter zich heeft gelaten.
Van luiheid is in en om het huis van Ingrid en haar man Robert geen sprake. Buiten zijn de schilders van Wolter Bergsma met kwasten in de weer, terwijl Sietse van der Wal van TBW Solar binnen het werk van zijn mannen bekijkt. Ook Jan Elting en zijn mannen van Elting Stukadoors- en afwerkingsbedrijf bevolken deze woonkamer aan de Gaickingahof. Op wat schaarse achtergebleven meubels na is het bijna niet meer te herkennen als woonkamer. Ook Ingrid en Robert lijken zich een beetje verloren te voelen. Ze hebben voor een paar dagen samen met hun twee dochters kamp opgeslagen bij opa en oma.
Mopperen is er echter niet bij en gelijk hebben ze. “Dit is een lot uit de loterij”, zegt Ingrid stralend. Ze is uitverkorene als energieambassadeur van de gemeente; een rol die ze met een grote lach vervult. Geen wonder, want aan deze rol hangt het energiezuinig maken van haar huis. “We gaan van een energierekening van 200 euro per maand naar ongeveer 40 euro, echt fantastisch.”
Een groep lokale ondernemers sloeg onder aanvoering van wethouder Jan Oomkes de handen ineen en vulde een pot om één woning in de gemeente tot voorbeeld te maken van ‘Slim wonen in het Westerkwartier’. “Je kunt wel eindeloos folders maken, maar je moet iets laten zien”, zegt de wethouder die zijn entree maakt in een brandweerjas; dát lijkt weer wat te beloven voor deze ochtend. Zijn oog valt direct op de verwarming die door de muur loopt. “Vroeger hadden ze dit in het Sporthuiscentrum, zo’n muur met verwarming waar je tegen aan kon knuffelen.” Deze ‘knuffelmuur’ zal van de zithoek van Robert en Ingrid een aangename plek maken in plaats van een koude hoek. “Ons huis uit 1969 is één van de meeste koude woningen die gebouwd zijn”, vertelt Ingrid. “Achter de verwarming bijvoorbeeld zat alleen maar een steensmuur met een plaat. En die muur was altijd koud”, wijst ze naar de knuffelmuur.
Ondertussen wordt er flink doorgeklust. In slechts twee weken tijd moeten alle werkzaamheden zijn afgerond. Ingrid en Robert hebben er vol vertrouwen in. “Ze hebben echt verstand van het vak”, vindt Robert. “Als je ziet hoe ze vanochtend het nieuwe raam plaatsen; nou als ik dat met vrienden zou moeten doen, dan zou het één grote chaos worden.” Juist deze samenwerking moet het project dan ook sterk maken. “Het is echt een project op maat en dat maakt het zo makkelijk om achter te staan”, spreekt Ingrid als een echte ambassadrice. Ook de wethouder roemt de samenwerking. “Je hebt nu een aantal ondernemers die goed op elkaar ingespeeld zijn. Ze zijn inmiddels ook al door Den Horn benaderd om te kijken of ze daar ook iets gezamenlijk kunnen doen.”
Initiatieven die deze wethouder, zelf “wonend in de groenste straat van Zuidhorn”, alleen maar toejuicht. En terwijl de gebakjes op tafel komen en koffie geschonken wordt, rest er nog maar één vraag: wat wordt die aftrap? Met nog eens een blik op de brandweerjas draait de fantasie van de Ongenode Gast al op volle toeren. Zouden ze misschien met een brandweerspuit gaan testen of dat raam echt goed erin zit? De toespraak van Jan Oomkes brengt helderheid. “Deze jas? Oh, ze wilden dat ik met het oog op duurzaamheid op de fiets kwam. Ik zat al bijna in de auto, maar Ingrid”, zij vervult haar rol als energieambassadrice dus echt goed, “vond dat niet kunnen. En deze jas”, wijst hij op de brandweerjas, “was de enige die op het gemeentehuis hing.”
