Ik proat plat! Doe ok? - Nijjoarsballen
Ik proat plat
Het begon met e e-mail dat er dit joar gien kerstpakket kwam. De bonus zol ien e vörm van n kadobon kommen. Schilde de secretaresse, die tegenwoordig Office Manager op de deur stoan het, n nust waark. t Was ja toch al zo drok aan t ene van t joar.
Jammer, niet met zien allen ien spanning om e keukentoavel zitten, niet deur de vulling graaien om te kieken wat er allemoal ien zit en gien gekrijs van e kiender ‘die is veur mij, die is veur mij’. Zo’n stomme bon, t zil wel weer n poar nije schoenen bij Zalando worden.
Een poar doagen loater zat er met zien collega’s bij de kerstborrel. Het is ien n fonkelnij restaurant van de vogelketen een poar kilometer buten Stad. Steriel, anoniem, ongemotiveerd barpersoneel en standaardhapkes, die een zekere luxe oproepen moet. Niks is minder woar. Al noa een ketier nipt er aan zien glas schroal bier en denk: ‘hoe kom ik hier vot?’ Hij is bliede as zien kammeroad Job hem ien e rug port: ‘Gijst met, goan we een biertje hoalen ien mien stamkroeg.’
Ze bedenken een smoes, hoalen n poar andere kirrels over om met te goan en stappen vlot ien e auto. Al met al werd het toch nog n biezundere oavend met zat bier, gore moppen, lekker frituur en vette knipogen noar t wicht achter de bar. De truck ston op e zoak, hij had Mieke vroagd om hem op te hoalen en dat dee ze toen er heur om één uur belde.
En as je dan met kerst n poar doagen thuus bennen kom je ien e rust. Languut op e bank, Top-2000 aan, glaske Berenburg en nargens zin aan. En dan gijt er noadenken. Hoe de wereld om hem hinne verandert, zunner dat hij doar om vroagd het. Tien joar bij de boas, altied dezulfde routes noar Rötterdam of Antwerpen, een keer ien e zoveul joar een nije truck en vrijdagsmiddags met zien collega’s gehaktballen en bier ‘In de Klaver’. Mor de olle boas had t spul verkocht (en huuske op Ameland kocht om te rentenieren) aan n jonge vent uut Amsterdam. Die had de boel drekst omgooit. Hij wol allinneg nije chauffeurs met eigen auto’s en meer ritten op t butenlaand. Beide zoaken pastende hem niet. Hij wol gien cinten ien blik en rubber steken en al hielemoal niet de hiele week van huus. Buten dat, t eigenwieze kopke van e boas en die eelske blondine van hum, hij spijde der van!
Hij schrok toen Mieke hem ien e zied porde en zee: ‘Woar bist met e kop?’
Met hörten en stöten kwam t hiele verhoal der uut.
‘Woarom gijst niet aargenswoar aans aan t waark, doe kinst ja overal terecht. Ze zitten te springen om chauffeurs.’
‘Dat wiet ik zo net nog niet’, bromde der.
‘Moest kieken die idioten!’
Mieke keek op Noord noar beelden van Nij-joarsmörgen 2016 toen n hiele koppel volk ien e blote kont de zee in liep.
‘Zo gek kregen ze mij niet!’
Hij schudkopte.
Die nacht dee er gien oog dicht. Om zeuven uur streek er Mieke’s blonde hoar uut e nek, tuutte heur veurzichteg achter heur oorleltje en fluusterde: ‘k Ben eefkes vot!’
Ze knorde en draaide heur nog n keer lekker om.
Ze vernam er niks van dat er zien zwembroek aan dee. Doar over hinne een joggingbroek, twee truien, wollen sokken en zien roze croqs. Hij pakte een grote handdoek, n plastic tas, startte zien auto en ree richting Lauwersoog. Bij de patattent bij t vliegerplakje parkeerde der de auto en liep de diek op.
Aan e raand van t wotter dee er zien broek en truien uut en stopte de sokken ien e Croqs.
Hij nam n flinke hap oadem en liep met grote stappen de zee ien.
Roet kold! Hij had t idee dat zien ballen omhoog schoten tot ien e haals!
Mor hij wis ieneenent wel weer…. dat er kloten had. Kom mor op 2018!
Jammer, niet met zien allen ien spanning om e keukentoavel zitten, niet deur de vulling graaien om te kieken wat er allemoal ien zit en gien gekrijs van e kiender ‘die is veur mij, die is veur mij’. Zo’n stomme bon, t zil wel weer n poar nije schoenen bij Zalando worden.
Een poar doagen loater zat er met zien collega’s bij de kerstborrel. Het is ien n fonkelnij restaurant van de vogelketen een poar kilometer buten Stad. Steriel, anoniem, ongemotiveerd barpersoneel en standaardhapkes, die een zekere luxe oproepen moet. Niks is minder woar. Al noa een ketier nipt er aan zien glas schroal bier en denk: ‘hoe kom ik hier vot?’ Hij is bliede as zien kammeroad Job hem ien e rug port: ‘Gijst met, goan we een biertje hoalen ien mien stamkroeg.’
Ze bedenken een smoes, hoalen n poar andere kirrels over om met te goan en stappen vlot ien e auto. Al met al werd het toch nog n biezundere oavend met zat bier, gore moppen, lekker frituur en vette knipogen noar t wicht achter de bar. De truck ston op e zoak, hij had Mieke vroagd om hem op te hoalen en dat dee ze toen er heur om één uur belde.
En as je dan met kerst n poar doagen thuus bennen kom je ien e rust. Languut op e bank, Top-2000 aan, glaske Berenburg en nargens zin aan. En dan gijt er noadenken. Hoe de wereld om hem hinne verandert, zunner dat hij doar om vroagd het. Tien joar bij de boas, altied dezulfde routes noar Rötterdam of Antwerpen, een keer ien e zoveul joar een nije truck en vrijdagsmiddags met zien collega’s gehaktballen en bier ‘In de Klaver’. Mor de olle boas had t spul verkocht (en huuske op Ameland kocht om te rentenieren) aan n jonge vent uut Amsterdam. Die had de boel drekst omgooit. Hij wol allinneg nije chauffeurs met eigen auto’s en meer ritten op t butenlaand. Beide zoaken pastende hem niet. Hij wol gien cinten ien blik en rubber steken en al hielemoal niet de hiele week van huus. Buten dat, t eigenwieze kopke van e boas en die eelske blondine van hum, hij spijde der van!
Hij schrok toen Mieke hem ien e zied porde en zee: ‘Woar bist met e kop?’
Met hörten en stöten kwam t hiele verhoal der uut.
‘Woarom gijst niet aargenswoar aans aan t waark, doe kinst ja overal terecht. Ze zitten te springen om chauffeurs.’
‘Dat wiet ik zo net nog niet’, bromde der.
‘Moest kieken die idioten!’
Mieke keek op Noord noar beelden van Nij-joarsmörgen 2016 toen n hiele koppel volk ien e blote kont de zee in liep.
‘Zo gek kregen ze mij niet!’
Hij schudkopte.
Die nacht dee er gien oog dicht. Om zeuven uur streek er Mieke’s blonde hoar uut e nek, tuutte heur veurzichteg achter heur oorleltje en fluusterde: ‘k Ben eefkes vot!’
Ze knorde en draaide heur nog n keer lekker om.
Ze vernam er niks van dat er zien zwembroek aan dee. Doar over hinne een joggingbroek, twee truien, wollen sokken en zien roze croqs. Hij pakte een grote handdoek, n plastic tas, startte zien auto en ree richting Lauwersoog. Bij de patattent bij t vliegerplakje parkeerde der de auto en liep de diek op.
Aan e raand van t wotter dee er zien broek en truien uut en stopte de sokken ien e Croqs.
Hij nam n flinke hap oadem en liep met grote stappen de zee ien.
Roet kold! Hij had t idee dat zien ballen omhoog schoten tot ien e haals!
Mor hij wis ieneenent wel weer…. dat er kloten had. Kom mor op 2018!
