Ineke Admiraal trouwt zoon Harold en zijn Mirjam
“Fantastisch om vier kinderen van jezelf te mogen trouwen”
ZUIDHORN – “Heel bijzonder”, die woorden gonsden afgelopen donderdag rond het gemeentehuis van Zuidhorn. Daar werd om 10.30 uur ’s ochtends een huwelijk voltrekken, maar niet zomaar een huwelijk. Harold Admiraal en Mirjam ten Have beloofden elkaar eeuwige trouw in een ceremonie waarin ruimte was voor het stel zo kenmerkende theatrale en hun humor, maar ook een ceremonie waarin de liefde tussen beiden duidelijk voelbaar was. En deze ceremonie werd geleid door Harold’s moeder Ineke, die met dit huwelijk alle huwelijken van haar vier kinderen had voltrokken. “En dat is als moeder fantastisch”, benadrukte ze.
Dat het met Harold en Mirjam “altijd bijzonder” is, ervaarden de aanwezigen al voor hun aankomst. De trouwauto strandde bij de laatste rotonde voor het gemeentehuis en het bruidspaar kwam ietwat verlaat uiteindelijk in een Daewoo Matiz aanscheuren in plaats van de uitgekozen gele ‘lelijke eend’. Direct lieten zij hun theaterhart spreken. “I lof you!”, sprak Mirjam, waarop Harold antwoordde: “I prei you too”, een grapje wat ze vaker maakten. Daarna kregen alle aanwezigen in plaats van een corsage een prei of een lof in handen gedrukt.
“Eindelijk is het zover”, begon Ineke de officiële ceremonie, nadat iedereen plaats had genomen in de trouwzaal van het gemeentehuis in Zuidhorn. Een gegeven wat door Mirjam met een grote zucht beaamd werd. Al snel had Ineke de lachers op haar hand, toen ze vertelde hoe mensen in haar omgeving reageerden dat ze nu ook haar vierde en laatste ongetrouwde kind in het echt zou verbinden. “Giet doen Harold trouwen? En dat giet du selbst doun?” Het stel waarbij originaliteit hoog in het vaandel staat, had ook voor haar eerder in het jaar een verrassing gehad. “Op moederdag kreeg ik een kaartje: ‘lieve mama, wilt u Harold en mij trouwen? Wat is daarop uw antwoord?” Een volmondig ‘ja’ volgde natuurlijk van deze moeder die al 32 jaar trouwambtenaar is.
Over het algemeen was ze de hele ceremonie echt de trouwambtenaar, maar wel eentje met een hoop kennis van het paar en eentje die feilloos aanvoelde wat het verhaal van het stel was. Aanwezigen hoorden de moeder in haar spreken, toen zoonlief zijn toekomstige vrouw toe wilde spreken. “Moet ik gaan staan”, vroeg hij nerveus. “Ik dacht het wel”, antwoordde zijn moeder. “En kijk haar maar aan. Kom op. Hup. Staan.” Er volgde een ontroerend betoog waarom hij van zijn Mirjam houdt. “Het allerfijnste aan jou is de warmte, de energie en de liefde die jij me geeft. Mijn liefde voor jou is van lange duur, soms een waakvlam, soms een laaiend vuur. Ik zal je verwarmen, to make you feel my love.”
Er was veel ruimte voor humor en er werden dan ook meer traantjes van het lachen, dan van de ontroering weggepinkt. Zo blikte Ineke terug op de allereerste ontmoeting van het stel, in 2009, bij een toneelvoorstelling in het huis van de Grunneger Sproak. Het klikte, ze dronken nog een drankje en nog eentje, en natuurlijk volgde er een eerste ‘smok’. “Op weg naar huis moest Harold nog wat lozen, maar ja, een boete voor wildplassen was ook zo wat. Nou, hij weet het plekje nog precies”, vervolgde Ineke. “We komen er vanmiddag allemaal langs.”
Na een luid ‘ja, ik wil’ van beide kanten, mocht Ineke het paar dan eindelijk hun huwelijk laten bezegelen met een kus. Nadat nichtje Lotte de officiële huwelijksakte voorlas en de getuigen hun krabbel zetten, sloot moeders vol warmte en moederliefde af. “Je krijgt er echt een hele lieve schoonzoon bij”, drukte ze de moeder van Mirjam op het hart. “En dat zeg ik niet alleen, omdat het mijn zoon is”, voegde ze er lachend aan toe. Zelf was ze ook zeer blij mee met haar “lieve en warme schoondochter. En ze is onwijs origineel. Poeh, ik ben nog nooit zo lang bezig geweest met een huwelijksvoltrekking”, waren haar laatste woorden. En dat mag ook best, als je de laatste van je vier kinderen trouwt.
