Kees Beeftink

Voorzitter Stichting Radoeka Zuidhorn

“Het doel van Stichting Radoeka is het kindertehuis in Rechytsa, Wit-Rusland, te ondersteunen met humanitaire hulp. Dit gaat dan vooral om tastbare zaken zoals de kunststof kozijnen die we tijdens onze laatste reis hebben aangebracht.

Het begon allemaal in 2000. Mijn vrouw Marion en ik deden toen voor het eerst mee aan de uitwisseling die Stichting Tsjernobyl Kinderen Noordhorn ieder jaar organiseert en wij hadden een jongen uit Wit-Rusland bij ons in huis. Als zo’n jongen dan weggaat, vraag je je wel af, waar hij heen gaat. Het jaar daarop organiseerde de Stichting een reis die kant op en zijn we voor het eerst daar gaan kijken. En ja, dan begint het te kriebelen. Zelf zat ik al direct te broeden: wat kan ik doen. Elk jaar bezochten we met een groepje Wit-Rusland en in 2005 wees een oudere vrouw ons op het kindertehuis. Direct zijn we begonnen met hulp in de vorm van schoonmaakartikelen, een wasmachine en een vrieskist. Een aantal ouders deelt ons gevoel en maakt vanaf het begin ook deel uit van de stichting, die we uiteindelijk in 2007 officieel hebben opgericht. Mijn vrouw en ik zijn samen met Engly Hummel, Herman Scholte, Lisette Rozema en Ankie Meerveld de drijvende kracht.

Het belangrijkste doel is niet zozeer spullen in te zamelen, maar juist geld. Aan spullen kun je genoeg komen, maar het nadeel is dat het dan altijd om afdankertjes uit Nederland gaat. Daarom proberen wij ieder jaar een zak met geld mee te nemen om daar spullen te kopen voor het weeshuis. Daarnaast doen we ook het kledingtransport zelf, wat de laatste keer betekende dat er maar liefst 70 bananendozen vol kleren mee konden die kant op.

We proberen meerdere keren in een jaar die kant op te gaan. Als we er zijn, hebben we aan twee weken amper genoeg. We slapen altijd bij onze ‘zoon’, het eerste kind dat wij in huis hebben gehad; die klik is gebleven. Wat me het meest aangrijpt daar? Dat de mensen met zo weinig geld en middelen moeten zien te overleven in een land waar de grootste dictator van Europa nog actief is en waar het nucleaire afval nog altijd in de grond zit. Trots zijn we als de kinderen die in het weeshuis verblijven, meestal omdat de ouders aan de wodka zitten, toch een glimlach op hun gezicht krijgen. En op alle mensen die ons ondersteunen. Zonder hulp van anderen kunnen wij met zijn zessen ook niks betekenen.

De reizen en de projecten die we doen zijn te volgen via de website www.stichting-radoeka.nl of facebook.com/StichtingRadoeka.”