Locatie: Verhildersum, Leens
Tijd: 12:00 uur
Onder een klein wolkendek, maar met een aangename temperatuur scheurt de Ongenode Gast zaterdag naar Leens, alwaar die middag een nieuw Struunpad geopend zal worden bij de borg Verhildersum. Het zit de Ongenode Gast mee. Het verkeer rijdt lekker door en er zijn geen Oude van Dagen op de weg te bekennen. Even voor twaalf uur komt hij met zijn bolide aan bij de boerderij, die op het terrein van de borg staat. “Ik kom voor de opening van het pad,” zegt hij. De verkeersregelaar wijst naar de borg. Het avontuur gaat beginnen.
De tijd wordt steeds krapper, dus de Ongenode Gast scheurt terug naar de borg. Op het pad naar het gebouw toe liggen tegenwoordig betonnen blokken, ongetwijfeld bedoeld om het tempo van het verkeer enigszins te matigen. De Ongenode Gast hobbelt er lekker overheen, parkeert verderop en loopt enthousiast naar de borg. U raadt het al: niemand.
Toch wordt hij even later door een jonge dame geholpen. Ze ziet de Ongenode Gast zoekend en wil hem wel aanwijzen waar het pad geopend wordt. Juist, bij de museumboerderij. Snel rijdt het duo weer terug en parkeert in een weiland. Aangekomen bij de boerderij is de groep net weg, maar in de verte zijn ze toch te zien. De achtervolging is ingezet.
Aangekomen bij de groep is er net een fotomoment. Op de knieën zitten de aanwezige kinderen in het gras op zoek naar de diertjes. Gedeputeerde Henk Staghouwer staat erbij. Hij houdt ook de grond scherp in de gaten en weet er al gauw een wurm uit te halen. De kinderen snellen met een loep op hem af. Een beetje onwennig kijken ze naar het kronkelende diertje. Ook Staghouwer heeft het daarbij zichtbaar naar zijn zin. Hoewel hij sinds zijn carrièreswitch naar gedeputeerde er wat statiger bijloopt, blijkt hij ontzettend losjes met de kinderen te kunnen omgaan. Ook even later klimt hij met gemak met hun een uitkijktoren in. Op zoek naar bijzondere vogels.
Staghouwer zegt later blij te zijn met alle activiteiten die op het landgoed plaatsvinden. “De aandacht voor oude gewassen en vergeten groenten uit de regio juich ik enorm toe. Zeker als je een relatie kunt leggen met bijvoorbeeld ’t Schathuys hier op het landgoed.”
De rondleiding gaat verder en het strunen begint nu echt. Na een hekje volgt een prachtig pad door een weiland met schapen. Ook de schapen vinden het pad prachtig. Waar het gras brandschoon is, blijken ze graag hun behoefte te willen doen op het pad. De Ongenode Gast stapt vol in een keutel en vraagt zich af waarom hij niet in een stad is gaan wonen. U begrijpt dat de hilariteit.
Aan het eind van de route staan twee jongens met een viool en gitaar. De ene zingt, terwijl de ander begeleidt. Het zijn de Highland Sell-Outs. Twee nu nog onbekende talenten van het Hoge Land, die eigenlijk veel meer aandacht zouden moeten krijgen. Achter de jongens staat een klein houten hokje, waaronder mensen kunnen schuilen bij slecht weer. Vandaag staan er de hapjes en de drankjes. “Is dit de zuipkeet?” vraagt wethouder Kor Berghuis nog lachend. Iedereen lacht mee.
Directeur Gerrit Alssema is blij met alle aandacht voor ‘zijn’ borg. Met de nieuwe route over het landgoed hoopt de organisatie jaarlijks 1000 bezoekers extra naar het gebied te trekken. Dat idee valt weer in goede aarde bij Berghuis, die graag het toerisme in zijn gemeente ziet groeien.
