‘Schilderen is overdrijven’

Ben Osinga

ALDWLD – In het gezin van de jonge Ben Osinga werd er veel getekend. Zijn moeder wilde graag eens leren schilderen, maar keek er altijd een beetje tegenop. Uiteindelijk werd de wens wel doorgezet en zo kwam Osinga voor het eerst in aanraking met de schilderkunst. Een tijdlang kwam het schilderen er niet van, maar sinds een jaar of acht heeft hij de kwasten weer opgepakt. Binnenkort geeft hij in het dorpshuis van Aldwâld een cursus schilderen in zes avonden tijd. Juist de mensen die vaak een beetje tegen het schilderen opzien wil hij bereiken. ‘Er zijn zoveel mensen die het leuk lijkt om te schilderen, maar door onzekerheid kijkt men er toch vaak wat tegenop. Of men is wat bescheiden, terwijl anderen zeggen dat ze prachtig kunnen tekenen, denken ze zelf dat dat wel wat meevalt. Ik wil hen de liefde voor het schilderen bijbrengen. In de cursus komen basistechnieken aan bod, het opzetten van een doek, het maken van schetsen, werken met kleuren en hollingen en bollingen. Maar ook het kijken naar je werk. Wat wil je er mee laten zien?’

Voor Osinga is het muziek die vaak de inspiratie vormt voor een schilderij. ‘Neem nou het nummer ‘All alone the watchtower’ door Jimi Hendrix. Het origineel is van Bob Dylan, maar de versie van Jimi Hendrix met die prachtige gitarensolo doet mij wat. Dat moment in de muziek waarbij je de rillingen krijgt, dát moment en dat gevoel wil ik graag vastleggen in een schilderij. Ook muziek van Kate Bush, het nummer ‘Wuthering Heights’, dat wil ik ook graag nog eens op een doek vastleggen.’

Dat Osinga echt een man van de kunst is blijkt uit de inrichting van zijn huis. Er hangen kunstwerken van eigen hand, maar ook prachtige tekeningen van collega-kunstenaren prijken aan de muur. Beelden die zijn dochter gemaakt heeft staan in de vensterbank.

Naast het maken van olieverfschilderijen is Osinga ook bedreven in het maken van meubels. Bijna alle meubels in zijn huis heeft hij zelf gemaakt. ‘Zelfgemaakte meubels vertellen, net als schilderijen, een verhaal. Neem nou het televisiemeubel, dat is gemaakt van meerpalen die jarenlang in het water hebben gestaan. Op die manier vertelt het meubel een verhaal.

Voor mijn dochter heb ik een tafel gemaakt van hout dat honderden jaren oud is. Dat is toch prachtig?’

In zijn schilderijen vertelt Osinga ook verhalen. Elk schilderij bevat persoonlijk elementen. Dat kan verwerkt zijn in een voorwerp dat hem doet denken aan een familielid, maar ook een compleet levensverhaal van een dierbare kan inspiratie geven voor een kunstwerk.

Osinga hoopt zijn leerlingen tijdens de cursus dezelfde liefde voor het schilderen over te brengen die hij zelf ook ervaart. ‘Ik hoop op een rustige, prettige manier de cursus te geven. Het is voor de mensen zelf ook een prettige manier om kennis te maken met het schilderen, zonder dat zij zelf allerlei dure materialen aan hoeven te schaffen. Het kan best zijn dat men na de eerste drie lessen zegt dat het niets voor hen is, dan zijn ze niet veel geld kwijt aan de aanschaf van dure materialen.’

Tijdens de cursus wordt begonnen met landschappen. ‘We leven hier in zo’n prachtig gebied met het Lauwersmeergebied om de hoek en prachtige landerijen in de buurt. Daar kun je hele mooie schilderijen over maken. Het is een kwestie van overdrijven, en dat kan bij landschappen erg goed. Als je dat doet bij portretten is de kans groot dat een neus groter uitvalt dan dat de bedoeling is en dat wil je niet. Maak je een tak van een boom wat dikker dan past dat juist soms perfect in het plaatje.’