Angsten overwinnen door ze uit te beelden

NOARDBURGUM – Als jongentje tekende Daan Parmentier uit Noardburgum al vaak. Zijn moeder spoorde hem aan om de kunstacademie te gaan doen, maar het op kamers wonen in Overijssel leek hem maar wat eng. Hij koos voor een opleiding bouwkunde, dichterbij huis. Daarin voelde hij zich echter niet thuis, en ging hij in de weg- en waterbouw verder. Ook dat bleek niet te zijn waar hij in verder wilde. Wel deed hij daar een hoop kennis op over materialen als hout, natuursteen, metaal en beton, iets wat later toch van pas zou komen.
Parmentier ging pas wat doen met kunst toen een schoonzus van hem een cursus aquarelschilderen deed. ‘Zij zei toen vaak: ‘Goh, wat is dat toch moeilijk.’ Ik dacht dan altijd dat dat wel wat mee moest vallen en zei dit dan ook. Toen er een ander ook zo’n cursus deed en ook zei dat zij dat zo moeilijk vond riep ik weer dat dat toch wel wat mee moest vallen. Maar het bleef eerst bij roepen. Toen vond ik dat ik de daad maar eens bij het woord moest voegen, en zo ben ik begonnen met schilderen.’
Tegenwoordig doet Parmentier veel meer dan alleen schilderen. Op een gegeven moment werd het schilderen hem te tweedimensionaal. ‘Ik wilde meer diepte in mijn werk, en op het doek houdt dat gewoon op een bepaald moment op. Daardoor ben ik voor het eerst driedimensionaal gaan werken. Net zoals de meeste mensen begon ik met een cursus beeldhouwen met speksteen. Later ging ik ook andere materialen gebruiken’, vertelt Parmentier.
In zijn leven en zijn werk komen het overwinnen van angsten vaak terug. In een hypnosetherapie kwam hij een beeld tegen van een bos, met één rode boom. ‘Ik was bang voor die rode boom, die hoorde daar niet, dat klopte niet. Ik heb daar een hele tijd mee rondgelopen, en toen ben ik het gewoon gaan schilderen. Toen ik eenmaal de bomen op het doek had, en ook die rode boom, werd het makkelijker. Op die manier wist ik mijn angst te overwinnen’.
De werken van Parmentier vallen in de smaak bij veel mensen, maar men kocht in eerste instantie de beelden niet voor de ruimte waarvoor ze bedoeld waren. ‘Ik heb vaak gehad dat als ik beelden maakte dat men ze in de tuin wilde zetten, al was het materiaal daar niet geschikt voor. Toen kwam mijn kennis uit de weg- en waterbouw weer van pas, want daardoor wist ik precies welke materialen geschikt waren voor buiten’, vertelt Parmentier.
Ook al heeft Parmentier nooit de kunstacademie gevolgd, hij werd door Keunstwurk in 2009 erkend als kunstenaar. ‘Dat vond ik best belangrijk, zo blijkt mijn werk goed genoeg te zijn.’
Momenteel maakt Parmentier veel tuinbeelden. In zijn eigen tuin staan er enkele tientallen, sommigen voor de verkoop, anderen voor eigen versiering. Het houdt hem bezig waar de beelden terecht zullen komen. ‘Soms komen mensen helemaal uit het zuiden van het land naar Noardburgum om een beeld op te halen. Het is voor mij speciaal, maar voor hen ook.’ Daarnaast krijgt Parmentier soms de vraag om hele bijzondere beelden te maken. ‘Onlangs kreeg ik de vraag of de beelden ook als urn geschikt zijn. Die vrouw wilde urn met de as van haar overleden man niet in huis, maar omdat hij zo van de tuin hield graag buiten. Hen heb ik toen geholpen met een beeld.’ Het is niet het enige bijzondere beeld van de afgelopen tijd. ‘En een tijdje geleden kwam een stel bij me dat middels IVF twee kinderen had gekregen. Er waren nog ingevroren embryo’s over, maar ze wilden verder geen kinderen meer. Voor hen heb ik toen ook een beeld gemaakt waar deze embryo’s in bewaard zouden blijven.’
Schilderen doet Parmentier ook nog steeds, maar eigenlijk alleen wanneer het te koud is om buiten met de beelden aan de slag te gaan. ‘Er zijn tegenwoordig zoveel schilders dat schilderijen niet snel meer verkopen. Het loont meer om met de tuinbeelden bezig te zijn, maar ik blijf het schilderen leuk vinden. Hoe ik de toekomst voor me zie? Ik blijf hier mee door gaan, net zolang ik het leuk blijf vinden en het kan doen. Ik hoef niet met pensioen ofzo.’ Kijk voor meer informatie op www.tuinbeelden-modern.nl.